Φορούσε γόβες και μίνι φούστα. Κόκκινες γόβες. Περπατούσε και λιποθυμούσαν τα αρσενικά. Είχε ένα άστρο πάντα πάνω από το κεφάλι της που φώτιζε μάτια, στόμα, μαλλιά. Αυτά τα λαμπερά μαλλιά πόσες ρωγμές άνοιξαν στις καρδιές! Να ακούγεται εκείνο το κρακ σα γυαλί που ράγισε πάνω σε αναμμένο μάτι! Πήρε ταξί από τη “Δικαιοσύνης”. Ήταν αργά. … Συνεχίστε να διαβάζετε το Πάντα φταίει ο βιαστής!.