Η είδηση έφτασε και την υποδεχθήκαμε με ενθουσιασμό. Ο Danny Boyle αποκάλυψε ότι μετά το “Steve Jobs”, σχεδιάζει να γυρίσει το sequel του Τrainspotting στην επέτειο των 20 χρόνων από την πρώτη ταινία. Όπως έγινε γνωστό, από τον ίδιο αλλά και από τους ηθοποιούς, το sequel πρόκειται να γυριστεί με το ίδιο cast. To Τrainspotting είναι η κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του Irvine Welsh. Το sequel που έχει ήδη κυκλοφορήσει έχει τον τίτλο Porno και παρουσιάζει τους χαρακτήρες του πρώτου βιβλίου μια δεκαετία μετά. Με αφορμή αυτό ας θυμηθούμε μια από τις καλύτερες ταινίες του βρετανικού κινηματογράφου.

Το Τrainspotting αποτέλεσε την αρχή για την εποχή του κινηματογράφου που αμφισβητεί την ευημερία του κόσμου που ζούμε. Ο θεατής δεν μπορεί να ταυτιστεί με τους πρωταγωνιστές, οι οποίοι ζουν στο περιθώριο μιας κοινωνίας που τρέφεται με τα όνειρα του καταναλωτισμού και μεγαλώνει με την ψευδαίσθηση της ευημερίας. Βιώνουν όλα τα προσωπικά αδιέξοδα στα οποία οδηγούνται μεγάλες ομάδες στο σύγχρονο κόσμο, κάνοντας παράλληλα μια οξεία κοινωνική και πολιτική κριτική. Η ταινία έχει καταταχθεί 10η στο top 100 των καλύτερων βρετανικών ταινιών όλων των εποχών από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου, ενώ το 2004 σε μια δημόσια ψηφοφορία, επιλέχθηκε ως η καλύτερη σκωτσέζικη ταινία όλων των εποχών.

Κεντρικοί χαρακτήρες του Τrainspotting είναι μια παρέα χρηστών ηρωίνης, που ζουν στο Εδιμβούργο στα μέσα της δεκαετίας του ’90, ο Mark Renton (Ewan McGregor), ο Daniel “Spud” Murphy (Ewen Bremner), ο Simon “Sick Boy” Williamson (Johny Lee Miller), o αθλητής Tommy McKenzie (Kevin McKidd), ο οποίος “πέφτει” στην ηρωίνη μετά από ένα χωρισμό και ο ψυχοπαθής Francis “Franco” Begbie (Robert Carlyle), ο οποίος είναι “καθαρός” από ηρωίνη αλλά εθισμένος στη βία. Η ταινία ξεκινάει με μια καταδίωξη και τη σκέψη του πρωταγωνιστή (Ewan McGregor): “Διάλεξε δουλειά. Διάλεξε καριέρα. Διάλεξε οικογένεια. Διάλεξε μεγάλη τηλεόραση. Διάλεξε αυτόματα πλυντήρια, αυτοκίνητα, ηχοσυστήματα και ηλεκτρικά ανοιχτήρια. Διάλεξε καλή υγεία, χαμηλή χοληστερόλη και στοματική υγιεινή…”. Ο Renton και οι φίλοι του δε διαλέγουν τίποτα από όλα αυτά. Σε μια κοινωνία καταναλωτισμού, σε μια κοινωνία των τηλεπαιχνιδιών, της τεχνητής ευτυχίας που στηρίζεται με ηρεμιστικά, αναζητούν ηδονές στον “απαγορευμένο” κόσμο.

Όταν o Renton αποφασίζει να ξεκινήσει διαδικασία απεξάρτησης ετοιμάζει όλα τα απαραίτητα για τις μέρες που θα έμενε κλεισμένος στο σπίτι. Ανάμεσα στα απαραίτητα ένα μπουκάλι Valium, “το οποίο έχω ήδη προμηθευτεί από τη μητέρα μου, η οποία είναι, με το δικό της οικογενειακά και κοινωνικά αποδεκτό τρόπο, επίσης τοξικομανής”. Ακολουθεί μια κωμική σκηνή στη “χειρότερη τουαλέτα της Σκωτίας”, καθώς εμφανίζεται το πρώτο σύμπτωμα από την έλλειψη ηρωίνης.

Βρισκόμαστε στη Σκωτία την εποχή μετά την πτώση της κυβέρνησης Θάτσερ. Η Σκωτία παραμένει μια αποικία της Αγγλίας, χωρίς να έχει καν δικό της κοινοβούλιο. Στην ταινία μέσα από μια απλή παρουσίαση γίνεται εμφανής η διαφορά του Εδιμβούργου, της Γλασκόβης αλλά και της ζωής στο Λονδίνο, όπου ο Renton εμφανίζεται να έχει βρει μια δουλειά και να ζει σε ένα διαμέρισμα, που δεν έχει καμία σχέση με το σπίτι που ζούσαν όλοι μαζί στο Εδιμβούργο. Σε μια συζήτηση σε κάποιο πάρκο της Γλασκόβης, μοιάζει να απευθύνεται στους Σκωτσέζους.

“Κάποιοι άνθρωποι μισούν τους Άγγλους, αλλά εγώ όχι. Είναι απλά μαλάκες. Εμείς από την άλλη, είμαστε αποικία τους. Δεν μπορούσαμε καν να διαλέξουμε έναν αξιοπρεπή πολιτισμό να μας κάνει αποικία του. Εξουσιαζόμαστε από στείρους μαλάκες. Είναι μια μαλακισμένη κατάσταση που όλος ο φρέσκος αέρας στον κόσμο δεν μπορεί να κάνει καμία διαφορά.”

Η ταινία αποτελεί ένα σχόλιο για ένα φανταχτερό κόσμο, μια καπιταλιστική κοινωνία, που επιτρέπει στον καθένα να έχει μια δουλειά, μια οικογενειακή ζωή, υγειονομική περίθαλψη, αφήνει όμως περιθώριο να υπάρχουν νέοι άνθρωποι που πεθαίνουν από HIV ή μωρά με τοξικομανείς γονείς να πεθαίνουν, μέσα σε άδεια σπίτια. Μέσα από στοιχεία μαύρης κωμωδίας και δράματος, σε ήχους του Iggy Pop, του Lou Reed, των Blur κ.ά., αναδεικνύει έναν κόσμο που βρίσκεται κρυμμένος επιμελώς από τα φώτα της δημοσιότητας.

Περιμένουμε με αγωνία και πολλές προσδοκίες, να δούμε την παρέα του Τrainspotting στη δεκαετία των 00’s. Η συνέχεια επί της οθόνης…

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]