Είναι, λοιπόν, καιρός να αλλάξουμε αυτή την τόσο βαρετή πεζότητα. Είναι καιρός να “σπάσουμε την πόρτα”, να χαθούμε σε μονοπάτια συνειρμικά…
Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος: Ο στίχος που μου έρχεται διαρκώς στο μυαλό, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό. Πάλι και πάλι. Πόσο δίκιο είχε η Κατερίνα Γώγου τελικά… ανατρεπτική, αγωνιζόμενη με τον δικό της μοναδικό τρόπο, αναρχική και αντισυμβατική προς κάθε τι που έχει ως “είναι” του την αδικία και την απανθρωπιά. Αυθεντική μέχρι τέλους.
Κάποιοι ίσως να τη θεωρούν υπερβολική, εκτός υπαρκτής πραγματικότητας. Και όμως… αντιλαμβανόταν ακριβώς κάθε πτυχή του “μεγαλόκοσμου”, ρεαλίστρια μέχρι αηδίας που καμιά φορά όταν διαβάζω όσα έχει γράψει δεν ξέρω εάν τη θαυμάζω ή εάν τη συχαίνομαι.
Ξέρετε… είναι φορές που η καθημερινότητα φαίνεται τόσο πεζή. Λείπει η φαντασίωση, η δημιουργικότητα, η διαφορετικότητα. Σα να έχει χαθεί κάθε ποιητική πινελιά. Όχι απαραίτητα ρομαντική, αλλά ποιητική. Προσπαθούμε διαρκώς να βάζουμε σε μία απολύτως αυστηρά χρονική σειρά ό,τι έχουμε να κάνουμε, ξεχνώντας ότι η ανατροπή, η έκπληξη είναι το αλατοπίπερο σε αυτή τη ρημαδοζωή. Έχουμε ξεχάσει ότι ο συνειρμός αποτελεί τη μεγαλύτερη μαγεία.
Είναι, λοιπόν, καιρός να αλλάξουμε αυτή την τόσο βαρετή πεζότητα. Είναι καιρός να “σπάσουμε την πόρτα”, να χαθούμε σε μονοπάτια συνειρμικά, να εξερευνήσουμε τη φαντασία μας, να ανακαλύψουμε το “εγώ” και το “εσύ”. Βγείτε εκεί έξω, αναζητήστε από το μηδέν τι σημαίνει άνθρωπος και ίσως συναντηθούμε και το ανακαλύψουμε παρέα.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή δε θα μείνει τίποτα όπως το γνωρίζαμε. Θα δείτε έναν ολόκληρο κόσμο διαφορετικά -εσώτερο και εξώτερο. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, απλά, αυθόρμητα θα χαμογελάσετε. Και τότε θα το πείτε κι εσείς…
Τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω κι απ’ όσα διάβασα ένα κρατάω καλά: Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος! Θα την αλλάξουμε τη ζωή, παρόλα αυτά Μαρία.
ΥΓ. Αυτό το κείμενο γράφτηκε σε ταχύτατο ρυθμό χθες βράδυ, αυθόρμητα και συνειρμικά, γιατί έτσι το επέβαλε εκείνη η στιγμή. Είχα ξεχάσει πόσο ιδιαίτερο είναι να γράφεις σε ένα φύλλο χαρτί με μολύβι, στη γωνιά ενός δωματίου σα να είσαι μόνος, αλλά στην πραγματικότητα όντας με πολλούς ανθρώπους εκείνη τη στιγμή μαζί.
Μαρία Πακτίτη
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.