*Ιστορίες καθημερινού στρατιωτικού σουρεαλισμού από τον Βαγγέλη Γέττο. Ακολουθήστε τη σειρά των χιουμοριστικών διηγημάτων που δημοσιεύονται εβδομαδιαία στο 3point magazine.
Α) The time is gone, the song is over,
thought I’d something more to say*
Εδώ οι άνθρωποι γίνονται λεπτά και ώρες. Δύο άνθρωποι είναι δύο δείκτες στο ρολόι της κοινότητας. Κινούνται αυτοί και καταπίπτουν στιγμές. Εδώ ο χρόνος κυλά μέσω ελεύσεων: καινούρια σειρά στρατιωτικών στο Τάγμα μας. Ξαφνικά ο χρόνος έσκασε το πρώτο του χαμόγελο. Μέχρι τώρα κοίταζε βλοσυρός: ήμασταν οι δόκιμοι και φοβισμένοι εκτελεστές του. Τώρα, και μόνο που βλέπουμε ότι δεν είμαστε οι μόνοι που είχαν την τύχη να έρθουν εδώ, νιώθουμε ότι είμαστε στο κατώφλι της πρωτοβουλίας. Χτυπάμε τον χρόνο φιλικά στον ώμο κι αυτός, ακόμα και αν δεν μας το ανταποδίδει, τουλάχιστον δεν φτύνει το ακριβό του ποτό στα μούτρα μας. Κάτι είναι και αυτό.
Εδώ οι άνθρωποι υποδεικνύουν κάτι άλλο, έξω από αυτούς. Δεν είναι ότι αποποιούνται απλώς τον χαρακτήρα τους. Όχι. Μιλάω για κάτι διαφορετικό. Εδώ, οι άνθρωποι δείχνουν, είναι αγωγοί. Εδώ η αναμονή δεν σημαίνει ότι περιμένω να πάω κάπου. Απλώς, δείχνω, τείνω, απλώνω ένα χέρι μέσα στη σκοτεινή ντουλάπα της γιαγιάς και του παππού μου. Και δεν είναι οι εντολές που σε αλλοτριώνουν, είτε τις δίνεις είτε τις δέχεσαι. Είναι που ο χρόνος (εδώ;) δεν έχει νόημα να μετρηθεί.
Β) Έκτη αίσθηση
Σύνδρομο έλλειψης ύπνου: να το μηχανούργημα της υπακοής. Στην αρχή, όλες οι αισθήσεις σπάνε τα σκάφανδρα της συνήθειας αγγίζοντας πρωτόγνωρα επίπεδα επαγρύπνησης. Προσπαθείς, αναγκάζεσαι, χρειάζεται να γνωρίζεις τα πάντα. Το σύνδρομο προκύπτει βάσει μιας ακριβούς αλληλουχίας. Πρώτα παρατηρείς του πάντες και τα πάντα. Μετά δίνεις μάχες για να συμμετάσχεις σε «πηγαδάκια» για να ακούσεις του πάντες και τα πάντα. Ύστερα, γίνεται το άλμα και αρχίζεις να μιλάς. Μετά κουράζεσαι. Πρώτα σε εγκαταλείπει η ανάγκη της ομιλίας. Κατόπιν, της ακοής και, στη συνέχεια, της όρασης. Δεν έχεις ανάγκη να μιλάς σε κανέναν, δεν θες να ακούς και να βλέπεις τίποτα. Στο τέλος, απλά νυστάζεις. Και η ιστορία σου συνεχίζεται να γράφεται από τη σπατάλη της αφής σου, όταν ανασύρεις νυσταλέα και βρίζοντας κουρασμένα την οδοντόβουρτσά σου από το πάτωμα της μοιραίας τουαλέτας ή όταν φεύγεις από τα αποχωρητήρια τρέχοντας γιατί η όσφρησή σου σού θυμίζει ότι επιτέλους, εκτός από το να νυστάζεις, υπάρχεις κιόλας.
*Time, Pink Floyd
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.