*Ιστορίες καθημερινού στρατιωτικού σουρεαλισμού από τον Βαγγέλη Γέττο. Ακολουθήστε τη σειρά των χιουμοριστικών διηγημάτων που δημοσίευονται εβδομαδιαία στο 3point magazine.
Στη χώρα μας έχουμε ακόμα πολύ δρόμο (προς τα πίσω) μέχρι να αποκτήσουμε κι εμείς ένα κοσμικό κράτος. Στον Ελληνικό Στρατό, ο δρόμος δε βρέθηκε ποτέ. Εδώ, διατηρείται ανέγγιχτη η παράδοση που έχρησε αρχιστράτηγο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας την Παναγία, χωρίς κανείς να αναρωτηθεί αν, μέσα στα τόσα βάσανά της, θα την ενδιέφερε πραγματικά ένας τέτοιος ρόλος.
Την περίοδο πριν από την κατάταξή μου, ψάχνοντας πληροφορίες για την Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ) στην οποία σκεφτόμουν να δηλώσω εθελοντής για να αποφύγω τα νύχια των πολικών αρκούδων των βορείων συνόρων μας, έπεσα πάνω σε μία ενδιαφέρουσα δημοσίευση ενός κυπριακού ενημερωτικού site. Η Αστυνομία Κύπρου γιορτάζοντας τον προστάτη της -που τώρα πια δεν θυμάμαι ποιος είναι- ανακοίνωνε ότι θα πρότεινε και στην Ελληνική Αστυνομία να προστατευθεί υιοθετώντας τον ίδιο άγιο σαν υπερασπιστή της (sic). Φαίνεται ότι οι ένστολοι επικοινωνούν αρχαιόθεν με δυνάμεις που εμείς, οι απλοί οπλίτες της ζωής, είμαστε ανεπαρκείς ακόμα και να φανταστούμε.
Για να είμαστε δίκαιοι, έχουν γίνει κάποια βήματα προς την ανεξιθρησκεία του στρατού. Ο κυριακάτικος εκκλησιασμός εντός στρατοπέδου δεν είναι πια υποχρεωτικός αλλά οι μη προσερχόμενοι στον εξορκισμό χρεώνονται τον καθαρισμό θαλάμων και τουαλετών. Εξ ου και ο εκκλησιασμός στο Κέντρο Νεοσυλλέκτων όπου παρασιτώ, τείνει να λάβει διαστάσεις λαοθάλασσας.
Οι άθεοι και αλλόθρησκοι νεοσύλλεκτοι, κατά την ορκωμοσία, στο τέλος της βασικής εκπαίδευσης, δικαιούνται να ορκιστούν πολιτικά. Συχνά, όπως στην δική μας περίπτωση, οι άθεοι και αλλόθρησκοι αποτελούν ένα οικτρά μειοψηφικό καρκίνωμα που τοποθετείται σε διακριτό σχηματισμό στην άκρη της κυρίως παράταξης του συντάγματος. Πρώτα ορκίζονται με έναν συντριπτικό θρησκευτικό όρκο περίπου 550 άτομα, ενώ οι αρχηγοί των φαμελιών που έχουν έρθει για να καμαρώσουν, αρχίζουν να διακινούν τελετουργικά τα πακέτα με τα χαρτομάντηλα στου συγγενείς.
Στη συνέχεια, ο ταξίαρχος που διευθύνει την τελετή ανακοινώνει: «και τώρα ο όρκος των αθέων οπλιτών». Τα πρόσωπα των επισκεπτών στρέφονται προς εμάς σαν να μας αξίζει αθηναϊκός εξοστρακισμός. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο παρά να ουρλιάζουμε τον όρκο σαν υστερικοί, προσπαθώντας, αν και μόλις 30-40, να ανταγωνιστούμε τους προηγούμενους.
Τις πιο αιματηρές σελίδες του ακήρυχτου θεολογικού πολέμου μέσα στο στρατόπεδο τις γράφει η αισθητική του επιβολή. Δεν υπάρχει κτίριο, θάλαμος, προθάλαμος, αποθήκη όπλων, όχημα, γραφείο λοχία, χώρος πλυντηρίων και ραφείων που να μην κοσμείται από τουλάχιστον μία αγιογραφία. Στο εστιατόριο, δε, κυριαρχεί ένας καλλιτεχνικά θλιβερός Μυστικός Δείπνος, όπου ο Χριστός είναι τόσο κακοσχεδιασμένος που εμφανίζεται σαν να έχει μόλις δεχθεί δεξί ντιρέκτ στο πρόσωπο από τον Ισκαριώτη. Ή σαν να προσπαθεί να αποφύγει τη μυρωδιά του μπακαλιάρου πλακί που σερβίρεται από κάτω του.
Μόνο σε ένα μέρος δεν θα βρεις καμία απεικόνιση των θείων: στο λυκόφως της γκρίζας ζώνης του ΚΨΜ[1]. Το αρκτικόλεξο προκαλεί συνειρμούς φλεγόμενων γλωσσών που λαμπαδιάζουν μέσα σε ανατριχιαστικά ουρλιαχτά τους ασώτους που τολμούν να εισέλθουν. Κι αν γλιτώσεις εσύ, δεν γλιτώνουν οι εννέα μήνες από τη ζωή σου που καίγονται όπως τα χαρτιά που πετά γελώντας ένα παιδί στο τζάκι.
Τα ΚΨΜ είναι αίθουσες βγαλμένες από την Φωλιά του Κούκου. Η αισθητική τους κινείται μεταξύ καφενείου νεκροταφείου και εγκαταλελειμμένου κέντρου γάμων στην παλιά εθνική οδό Πατρών-Πύργου.
Η δε ανθρωπογεωγραφία των ΚΨΜ εμφανίζει το δικό της μοναδικό ερευνητικό ενδιαφέρον. Εκεί θα συναντήσεις καψιμιτζήδες[2] που έχοντας υιοθετήσει το ύφος δήθεν πηγμένου πολεοδομικού υπαλλήλου, σου λένε ότι για ζεστή σοκολάτα πρέπει «να περάσεις από βδομάδα». Το μπούγιο των φαντάρων που αγωνίζονται πυξ λαξ να εξυπηρετηθούν ανοίγει στα δύο όταν περνά ως Μωυσής ο λοχίας του κέντρου τηλεπικοινωνιών «που πρέπει να πάρει πρώτος καφέ γιατί σήμερα τρέχει». Μέσα στο χωροχρονικό κενό των ΚΨΜ κυριαρχεί μια αλανιάρικη αυθυποβολή που μεταμορφώνει την αφασία σε στιγμή, μια ψευδαίσθηση μαγκιάς κι ένα ψευδομεράκι που σε αναγκάζει να ρουφήξεις δυνατά το φαιό υποκατάστατο του καφέ, σαν έτσι το momentum να εμπλουτίζεται με το χαμένο του νόημα.
Εκεί μέσα λοιπόν, τα ιερά και τα όσια σιωπούν. Άλλωστε όποιος χώρος δεν προσφέρει καθεαυτός στο στρατιωτικό πνεύμα δεν λογίζεται παρά σαν χώρος δυνητικής ασωτίας. Επιβεβαιώνοντας τους κρύφιους φόβους της ιεραρχίας, οι φαντάροι, κάθε σούρουπο, μετατρέπουν το ΚΨΜ σε κέντρο συνάντησης αλλόκοτων μυστικιστικών αδελφοτήτων. Δηλωτή ή πόκερ στα μουγκά, με τα οφειλόμενα χρήματα να γράφονται σε τεφτέρια για να αποδοθούν αργότερα στους θαλάμους[3], αποπνικτική κάπνα, λαθραίως εισαχθέν τσίπουρο σε χάρτινα ποτήρια που τα έχει ”προσφέρει” το ”κονέ” του κυλικείου και άλλα που μέσα στον μεταιχμιακό κόσμο του στρατού μοιάζουν στα θολά μάτια των φαντάρων σαν παράτολμα κατορθώματα.
Ένα είναι σίγουρο: εδώ στο ΚΨΜ, απαγορεύεται η είσοδος στους αγίους. Αυτή τη στιγμή που γράφω, πιστεύω πως αν σηκώσω το βλέμμα μου από το σημειωματάριό μου, θα δω κόκκινα κερατάκια να εξέχουν από τα πηλίκια των φαντάρων και ουρές που καταλήγουν σε αιχμή βέλους να μπλέκονται στα άρβυλά τους ενώ αυτοί καγχάζουν εωσφορικά. Και τους αγίους να στέκονται στριμωγμένοι έξω από τη μεγάλη τζαμαρία του ΚΨΜ, τουρτουρίζοντας από την νοεμβριάτικη παγωνιά, τυλιγμένοι σφιχτά στους φτενούς χιτώνες τους, παρακαλώντας απελπισμένα, όπως ο τζίτζικας τον μέρμηγκα, να τους αφήσουν να περάσουν μέσα για να ζεσταθούν. Και όλο αυτό να φοβάσαι ότι θα διαρκέσει όσο και η αιωνιότητα.
[1] Κέντρο Ψυχαγωγία Μονάδος, το καφενείο του στρατοπέδου
[2] Φαντάροι υπεύθυνοι για την λειτουργία της καντίνας. Θεωρείται από τα πιο περιζήτητα και πιο ‘’βυσματωμένα’’ πόστα, δηλαδή πόστα τα οποία αναλαμβάνουν οπλίτες με μέσον, ειδικά στις μεγάλες μονάδες.
[3] Η χαρτοπαιξία απαγορεύεται αυστηρά στο στρατό.
*Η συνέχεια την Τρίτη 12 Μαρτίου
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.