Του Παντελή Μπουκάλα (Καθημερινή)
Το πρώτο λιντσάρισμα στο κοσμηματοπωλείο της οδού Γλάδστωνος είχε δύο πρωταγωνιστές, τρεις-τέσσερις ένστολους επίκουρούς τους και αρκετούς κομπάρσους, ενθουσιωδώς ταγμένους στο πλευρό των πρωταγωνιστών. Ο Ζακ Κωστόπουλος; Ο νεκρός; Οχι, αυτός δεν ήταν πρωταγωνιστής. Ενας σάκος του κικ μποξ ήταν. Οχι του απλού μποξ, γιατί τον κύριο ρόλο τον ανέλαβαν τα «λακτίσματα». Ετσι τα ονόμασαν, τάχα εξευγενίζοντάς τα, τα πρώτα ρεπορτάζ, τα οποία, εκτός από την οπτική και τη λογική της αστυνομίας, σπεύδουν να υιοθετήσουν και την ορολογία τους. Ενας σάκος φανερά πρόσφορος να δεχτεί τις κανιβαλικά τιμωρητικές κλωτσιές, που συνέχισαν να πέφτουν σε καταιγιστικό ρυθμό, ακόμα κι όταν ήταν οφθαλμοφανέστατο ότι δεν υπήρχε καμία απειλή. αν είχε όντως υπάρξει ποτέ.
Οι δύο πρωταγωνιστές, που κλωτσούσαν μανιωδώς το ανθρώπινο τόπι, και οι ένστολοι επίκουροί τους, που εξάντλησαν τη «νόμιμη βία» τους πάνω σ’ έναν άνθρωπο που κειτόταν ξέπνοος, δεν θα μπορούσαν να υποθέσουν (να φοβηθούν μάλλον) ότι κάποιο κινητό τηλέφωνο κατέγραφε το ανδραγάθημά τους. Αυτό που ήξεραν, αυτό που τους νομιμοποιούσε, ήταν ό,τι άκουγαν: κραυγές αρένας από τους προστρέξαντες, του τύπου «λιώστε τον τον αλήτη». κραυγές που μετά το φονικό συμπυκνώθηκαν στο χαιρέκακο «καλά τού κάνανε». Ηξεραν επίσης αυτό που έβλεπαν, ενόσω σωφρόνιζαν έναν «ληστή» που ενδέχεται να μην ήταν καν απλός κλέφτης: Μόνο ένας από τους παρισταμένους, όπως τουλάχιστον φαίνεται στο βίντεο, προσπάθησε να τους συγκρατήσει, να τους θυμίσει ίσως ότι το αγαθό της ζωής, κάθε ζωής, υπερτερεί αυτονοήτως οποιουδήποτε άλλου.
Κι έπειτα ήρθε η δεύτερη εφαρμογή του Λύντσειου ή Λύγχειου Νόμου, όπως τον έλεγαν τον 19ο αιώνα. Μαζικότερη τώρα, άρα και αποκαλυπτικότερη: Οι κραυγές έφυγαν από την Ομόνοια και κατακάλυψαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και όσους διαύλους παραδίδουν στο κοινό «μαθήματα αυτοάμυνας», με ασύγγνωστη ελαφρότητα. Το «καλά τού κάνανε» ακούστηκε ανατριχιαστικότερο, πολλαπλασιασμένο από τους αμέτρητους τηλεβόες της ανώνυμης ή ψευδώνυμης κακοψυχίας, αλλά και από ορισμένους «επώνυμους», κυνικούς υποστηρικτές του κοινωνικού αυτοματισμού και του δικαιώματος στην αυτοδικία, ακόμα και με τη χρήση ασύμμετρης βίας: καραμπίνα εναντίον χαρτοκόπτη. Ηδη άλλωστε είχε αρχίσει να γίνεται γνωστό ότι ο Ζακ Κωστόπουλος ήταν και τζάνκι και γκέι και οροθετικός και drag queen (αλλά και «ακτιβιστής κυρίως με αυτά τα θέματα», όπως ο ίδιος δήλωνε). Ενα σκουπίδι δηλαδή. Οπότε, σκούπα…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.