Ταινίες, που ο ηθοποιός μιλάει δίχως λόγια, αλλά μέσω των εκφράσεων του προσώπου του, και τις περίτεχνες κινήσεις των χεριών και του σώματος του. Η βωβή εποχή του κινηματογράφου έχει να επιδείξει πολλές ταινίες-διαμάντια αλλά και εξαιρετικούς ηθοποιούς. Βλέπετε, ο συνδυασμός εικόνας και ήχου είχε τρυπώσει στο μυαλό πολλών σκηνοθετών από πολύ νωρίς, αλλά εν τέλει έγινε δυνατό να υλοποιηθεί στο τέλος του 1920.
The Cabinet of Dr Caligari (1920)
Μία από τις σπουδαιότερες ταινίες-τρόμους της “βωβής εποχής”, το Εργαστήριο του Δρ. Καλιγκάρι θεωρείται και ως ταινία ορόσημο στην εξέλιξη του κινήματος του γερμανικού εξπρεσιονισμού. Στυλιζαρισμένα σκηνικά, οδοντωτά κτίρια, έντονο μακιγιάζ και οι αργές κινήσεις των ηθοποιών που θυμίζουν περισσότερο χορευτικές φιγούρες, συνέθεταν κάτι διαφορετικό και πολύ πρωτότυπο.
Το σενάριο θέλει τον Δρ. Καλιγκάρι, έναν πλανόδιο μάγο αλλά και το μέντιουμ-βοηθό του Cesare, ο οποίος βρίσκεται σε λήθαργο για 25 χρόνια, να μπλέκονται με έναν περίεργο τρόπο σε μία σειρά από φόνους που συμβαίνουν κάθε βράδυ. Ο Φράνσις, πρωταγωνιστής της ταινίας, πεπεισμένος για την ενοχή τους, αποφασίζει να τους ξεσκεπάσει.
The Passion of Joan of Arc (1928)
Η Ιωάννα της Λωραίνης, κρατιέται σαν αιχμάλωτος στην Αγγλία, ενώ δίκες, ο φόβος των βασανιστηρίων, η απειλή για θανάτωση και πολλά ακόμη τεχνάσματα θα προσπαθήσουν να την κάνουν να αρνηθεί ότι βλέπει οράματα και ότι βρίσκεται στη γη ως απεσταλμένη του Θεού με σκοπό να οδηγήσει τα Γαλλικά στρατεύματα κατά των Άγγλων. Το σενάριο της ταινίας βασίζεται στα πρακτικά της πραγματικής δίκης, που είχε λάβει μέρος το 1431 σε μία αγγλική εκκλησία στη Γαλλία.
Η ερμηνεία της πρωταγωνίστριας, Renée Jeanne Falconetti μέχρι και σήμερα θεωρείται μία από τις καλύτερες ερμηνείες στην ιστορία του κινηματογράφου παρ όλο που η ίδια δεν ξανα-εμφανίστηκε στην μεγάλη οθόνη, καθώς το θέατρο αποτελούσε το μοναδικό της πάθος.
Τhe Gold Rush (1925)
H παραγωγή, το σενάριο, η σκηνοθεσία και φυσικά ο πρωταγωνιστικός ρόλος ανήκει στον Charlis Chaplin. H συγκεκριμένη ταινία πρέπει να κατείχε έναν ιδιαίτερο ρόλο στην καρδιά του Σαρλώ, καθώς δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε δηλώσει ότι μέσω αυτή της ταινίας θα ήθελε το κοινό να τον θυμάται.
Ο μικρός αλήτης λοιπόν (the little tramp) ταξιδεύει στην Αλάσκα αναζητώντας χρυσό, ώσπου μία καταιγίδα θα του ανατρέψει πλήρως τα σχέδια.
H ταινία κοστίζει μοναχά 650.000 δολάρια και φέρνει έσοδα παραπάνω από 5 εκ, ενώ μία επανέκδοση της από τον ίδιο τον Τσάπλιν το 1942, στην οποία προστίθεται μουσική επένδυση, θα χαρίσει στην ταινία μία υποψηφιότητα για όσκαρ.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.