Κινητοποιήσεις για την ημέρα της γυναίκας πραγματοποιούν συλλογικότητες και οργανώσεις στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Οι διαδηλώσεις που γίνονται αύριο εναντιώνονται στην πατριαρχική δομή της κοινωνίας και την καταπίεση με βάση το φύλο σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Γίνονται επίσης με φόντο μια πολύ σκληρή πραγματικότητα, όπως αυτή αποτυπώνεται με τις συνεχείς δολοφονίες, τους βιασμούς και τις σεξουαλικές κακοποιήσεις γυναικών, με πιο πρόσφατη τη δολοφονία 32χρονης γυναίκας στην Κρήτη.
“Αν τα σώματά μας δεν έχουν σημασία, τότε να (ανα)παράγετε χωρίς εμάς” γράφουν στο κάλεσμά τους οι συλλογικότητες/πρωτοβουλίες “Καμία Ανοχή”, “Sabbat”, “Justice 4 ΖΑΚ/ZACKIE”, “Ένωση Αφρικανών Γυναικών”. “Από το Μεξικό μέχρι την Τουρκία – Αγώνες γυναικών για την ελευθερία”, γράφει η αναρχική “Ομάδα ενάντια στην Πατριαρχία” και απευθύνει κάλεσμα σε τρεις διαφορετικές πόλεις για αύριο (Πάτρα, Θεσσαλονίκη και Αθήνα), ενώ καλεί και σε συγκέντρωση έξω από την πρεσβεία του Μεξικού στις 12 στην πλατεία Κολωνακίου. “Παλεύουμε ενάντια στον σεξισμό” είναι το κεντρικό σύνθημα της Ροσινάντε.
Αναλυτικά τα καλέσματα
Ροσινάντε
Η ομάδα γυναικών Ροσινάντε καλεί στην απεργιακή συγκέντρωση σωματείων με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας στη 1.30 μ.μ στην πλατεία Πλατεία Κλαυθμώνος και στην πορεία γυναικών στις 18.00 στο ίδιο σημείο.
Αυτή την 8η Μάρτη απεργούμε και από την δουλειά μας και από το σπίτι μας.
Για την χειραφέτηση των γυναικών, για την ισότητα των ανθρώπων παλεύουμε ενάντια στον σεξισμό.
Ομάδα ενάντια στην Πατριαρχία
8 ΜΑΡΤΗ – ΜΕΡΑ ΤΑΞΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ
Από τις απεργίες των μεταναστριών εργατριών στις αρχές του 20ου αιώνα στις ΗΠA μέχρι τους αγώνες του σήμερα, από τις εξεγερμένες ζαπατιστικές κοινότητες και την αντίσταση των ιθαγενών Μαπούτσε, ως την Τουρκία και την κατεχόμενη Παλαιστίνη…
… η υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης θα είναι πάντα αναπόσταστο κοµµάτι του αγώνα από τα κάτω για την κοινωνική απελευθέρωση απέναντι σε κάθε μορφή ταπείνωσης, ανισότητας και εξουσίας
απέναντι στην αφομοίωσή της από το κρατικό, καπιταλιστικό και πατριαρχικό σύστημα, που την διαστρεβλώνει ως αίτημα «συνδιαχείρισης της εξουσίας», με σκοπό τη διαιώνιση και τον εξωραϊσμό του
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΘΕΣΜΙΚΗ ΚΑΙ ΥΛΙΚΗ ΒΙΑ ΠΟΥ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΣΤΙΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΩΣ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΥ, ΜΕ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ, ΒΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΛΟΑΤΚΙ ΑΤΟΜΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΤΙΣ ΣΕΞΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΤRAFFICKING
ENANTIA ΣΤΟΝ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ ΣΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ – ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Ομάδα ενάντια στην Πατριαρχία – Αναρχική Πολιτική Οργάνωση
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΜΑΡΤΗ
Θεσσαλονίκη: Άγαλμα Βενιζέλου, 6.30 μ.μ.
Πάτρα: πλατεία Γεωργίου, 12 μ.
Αθήνα: πλατεία Κλαυθμώνος, 6.00 μ.μ.
ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΜΑΡΤΗ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ
ΠΛ. ΚΟΛΩΝΑΚΙΟΥ, 12 μ.
Καμία Ανοχή, Sabbat, Justice 4 ΖΑΚ/ZACKIE, Ένωση Αφρικανών Γυναικών
ΑΝ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ
ΤΟΤΕ ΝΑ (ΑΝΑ)ΠΑΡΑΓΕΤΕ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ
Σώματα χωρίς σημασία, ζωές ανάξιες να βιωθούν, πεδίο εκμετάλλευσης και καταπίεσης για την πατριαρχία και τον καπιταλισμό, μια σκληρή βιοπολιτική της εξουσίας από την οποία επωφελούνται καθημερινά μικρά και μεγάλα αφεντικά:
Τα σώματα αυτά είναι τα σώματα μας. Τα σώματα των θηλυκοτήτων, των γυναικών, των τρανς υποκειμένων, των ΛΟΑΤΚΙΑ+, των μεταναστριών, των αναπήρων, των προσφυγισσών, των σεξεργατ(ρι)ών. Αυτά είναι τα σώματα που βρίσκονται σε διαρκή κίνδυνο. Απειλούνται, κακοποιούνται, βιάζονται, δολοφονούνται. Μόνο φέτος θρηνούμε την Ελένη από τη Ρόδο, το Ζακ/Zackie, την Αγγελική στην Κέρκυρα, τις τρεις προσφύγισσες στον Έβρο (θα μάθουμε άραγε ποτέ τα ονόματά τους;) μια 32 χρονη μητέρα πριν λίγες μέρες στη Σητεία, την Έλλη και τη Μαρία στα Λεχενά. Κοινό στοιχείο όλων αυτών: ήταν θηλυκότητες. Και αυτές είναι μόνο οι περιπτώσεις που γνωρίζουμε.
Καθημερινά στην αγία ελληνική οικογένεια οι θηλυκότητες υφίστανται ψυχολογική και σωματική βία, ενώ η τοξική αρρενωπότητα κανονικοποιείται και επικροτείται. Τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ καθημερινά αντιμετωπίζουν τρανσφοβία και ομοφοβία στο σπίτι, στον δρόμο, στη δουλειά (όταν βρίσκουν), στις παρέες, στα media, στο διαδίκτυο, και επομένως στοχοποιούνται, περιθωριοποιούνται και αποκλείονται.
Στα κρατητήρια/κολαστήρια των αστυνομικών τμημάτων καθημερινά διαπομπεύονται, βιάζονται, δολοφονούνται τρανς υποκείμενα, σεξεργάτ(ρι)ες, τοξικοεξαρτημένα άτομα και μετανάστ(ρι)ες. Στα προσφυγικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι μετανάστριες και οι προσφύγισσες που έχουν καταφέρει να φτάσουν μέχρι εκεί, αντιμετωπίζουν καθημερινά-μεταξύ όλων των άλλων- και τον κίνδυνο της έμφυλης βίας. Οι ανάπηρες θηλυκότητες πέρα από τον εξευτελισμό, την υποτίμηση της ύπαρξής τους και πολλές φορές την ιδρυματική βία, βιώνουν και την έμφυλη καταπίεση.
Μωρομάνες παραμένουν φυλακισμένες (παρά τις -έστω- περιορισμένες επιλογές που δίνει ο νόμος, π.χ. βραχιολάκι) , αναγκάζονται να ζήσουν έγκλειστες και να αναθρέψουν εκεί τα μωρά τους, υπό τις άθλιες συνθήκες των φυλακών, τις οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις θα αντικαταστήσουν τα εξίσου απάνθρωπα ιδρύματα, όπως αυτό που μεταφέρθηκε πρόσφατα η 3χρονη Ελένη-Ταξιαρχούλα. Στα διπλανά κελιά, γυναίκες φυλακισμένες, καταδικασμένες σε δέκα χρόνια κάθειρξη, επειδή αμύνθηκαν για να προστατεύσουν τις εαυτές τους από τους -εντός και εκτός του σπιτιού τους- κακοποιητές.
Στους χώρους δουλειάς τα αφεντικά ασκούν την κυριαρχία τους στα σώματα μας. Προσβάλλουν, παρενοχλούν σεξουαλικά, παραβιάζουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας. Δεν αναγνωρίζουν την επιλογή στη μητρότητα, μη προσλαμβάνοντας γυναίκες σε «αναπαραγωγική ηλικία», απολύοντας μητέρες ή εγκυμονούντα άτομα.
Η φτώχεια και η εξαθλίωση ως απόρροια της καπιταλιστικής κρίσης, έχουν και έμφυλο πρόσημο. Οι γυναίκες έχουν πολύ μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας και ελαστικής εργασίας, ενώ είναι κανόνας οι άνισες αμοιβές. Ακόμα περισσότερο οι μετανάστριες και οι προσφύγισσες καταλαμβάνουν συγκεκριμένες θέσεις στην αγορά εργασίας σε μια σύζευξη έμφυλων και φυλετικών διακρίσεων, απαξιώνονται ως οντότητες και αποτελούν το πιο κερδοφόρο κομμάτι της μαύρης, κακοπληρωμένης ή ακόμα και απλήρωτης, ανασφάλιστης εργασίας. Δεν ξεχνάμε τις δύο καθαρίστριες που βρέθηκαν καταδικασμένες και διαπομπευμένες, επειδή άλλαξαν στοιχεία από το απολυτήριο δημοτικού, σε αντίθεση με το δικαστικό και πολιτικό χάδι στον Ν. Γεωργιάδη που καταδικάστηκε σε 28 μήνες για «ασέλγεια» σε βάρος ανήλικου θύματος trafficking. Δεν ξεχνάμε ότι η δικαιοσύνη τους ζέχνει ταξική μεροληψία και ωμό μισογυνισμό!
Πίσω στα σπίτια, σ’ αυτά που το κράτος πολύ βολικά κωδικοποίησε ως «ιδιωτικό βίο», υπάρχει ένα ολόκληρο αθέατο φάσμα εργασιών που επωμίζονται κατά βάση γυναίκες. Θηλυκές φιγούρες καθαρίζουν, πλένουν, μαγειρεύουν, σιδερώνουν, πηγαίνουν το παιδί στο σχολείο, προσέχουν τους ηλικιωμένους και όλους όσους έχουν ανάγκη φροντίδας (υλικής, σωματικής και ψυχολογικής) .
Δεν είναι φροντίδα. Είναι απλήρωτη γυναικεία εργασία. Η θηλυκοποίηση της φροντίδας είναι βασικός πυλώνας της κοινωνικής παραγωγής, όπου τα σώματα μας γίνονται πεδίο άσκησης σχέσεων εξουσίας και άντλησης υπεραξίας. Στο αλληλένδετο σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης πατριαρχίας και καπιταλισμού, τα σώματα των θηλυκοτήτων δεν έχουν αξία. Μετριούνται, όμως, σε απλήρωτες ή κακοπληρωμένες ώρες δουλειάς, σε άδικες δικαστικές αποφάσεις, σε δελτία αστυνομικών συμβάντων, σε λίστες βίας που μεγαλώνουν και μας γεμίζουν οργή.
Σ’ όλο τον κόσμο, από την Αμερική του Τραμπ μέχρι τη Βραζιλία του Μπολσονάρο, από την Πολωνία μέχρι την Ουγγαρία, από την Ινδία μέχρι την Αργεντινή, το σύστημα δε διστάζει να δείξει ξανά το πιο αποκρουστικό του πρόσωπο. Ο φασισμός επιτίθεται στα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με μακροχρόνιους φεμινιστικούς και κοινωνικούς αγώνες.
Σε όλο τον κόσμο γυναίκες, θηλυκότητες, ΛΟΑΤΚΙΑ+ υποκείμενα αντιστέκονται και αγωνίζονται για έναν κόσμο κοινωνικής απελευθέρωσης.
Στις 8 του Μάρτη βγαίνουμε στο δρόμο.
Ακούμε τις κραυγές των τραυματισμένων, κακοποιημένων, βιασμένων, δολοφονημένων αδερφών μας για δικαίωση. Ακούμε τα βιώματα, το θυμό και τις επιθυμίες μας.
Χτίζουμε το δικό μας φεμινισμό με το ΛΟΑΤΚΙΑ+ κίνημα, με τις μεταναστευτικές κοινότητες, με τον μαχητικό αντιφασισμό, με τις οριζόντιες δικτυώσεις του εργατικού κινήματος, με τις συλλογικότητες των ανέργων και των επισφαλώς εργαζομένων.
Η Πατριαρχία Γυναικοκτονεί
Βγαίνουμε στους δρόμους για τις ζωές μας, για τα δικαιώματα που μας στερούν καπιταλισμός και πατριαρχία,
Για όλες τις νεκρές αδερφές μας.
Απέναντι σε όλα αυτά, είμαστε σε πόλεμο!
* Οι κινητοποιήσεις στα Γιάννενα
* Οι κινητοποιήσεις στην Πάτρα
* Οι κινητοποιήσεις στο Ηράκλειο Κρήτης
* Οι κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.