Όλα ξεκίνησαν όταν η αστυνομία επιτέθηκε σε μια ειρηνική διαμαρτυρία που είχαν οργανώσει μερικοί ακτιβιστές και κάτοικοι της περιοχής ενάντια στην καταστροφή του πάρκου Gezi στην πλατεία Taksim. Οι διαδηλωτές ήθελαν να εμποδίσουν την καταστροφή του πάρκου και την ανέγερση ενός mall στη θέση του. Έτσι, αποφάσισαν να μείνουν όλο το βράδυ για να προστατέψουν το πάρκο μέχρι τη στιγμή που η αστυνομία άρχισε να επιτίθεται χωρίς σταματημό με δακρυγόνα, πλαστικές σφαίρες και αύρες νερού.

Σύμφωνα με τον Umut, κάτοικο της Κωνσταντινούπολης που συμμετέχει σε όλες αυτές τις διαμαρτυρίες, «για 36 συνεχόμενες ώρες η αστυνομία δεν σταμάτησε να επιτίθεται στους διαδηλωτές που ήταν συγκεντρωμένοι στην πλατεία Taksim».

pic_023

turk_6

turkey-protests

Κι άλλες πόλεις της χώρας αρχίζουν να διοργανώνουν διαμαρτυρίες ενάντια στη βίαιη καταστολή που δέχονται οι διαδηλωτές στην Κωνσταντινούπολη. Έτσι, μια ειρηνική διαμαρτυρία μετά από τη βίαιη και αναίτια επέμβαση της αστυνομίας μετατρέπεται σε ένα κύμα διαμαρτυρίας ενάντια στον αυταρχισμό της τουρκικής κυβέρνησης με αίτημα τη δημοκρατία.

61333175

7

Με μια κυβέρνηση που τους τελευταίους μήνες έχει επιβάλει την απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ από τις 22:00 έως τις 6:00, την απαγόρευση του φιλιού στο μετρό και έχοντας αυτή τη στάση απέναντι σε πολίτες που θέλουν να προστατέψουν το πάρκο της πόλης τους, δεν είναι παράλογο να ακολουθούν τόσο μεγάλες διαμαρτυρίες και αντιδράσεις. Και όταν μάλιστα η κυβέρνηση προσπαθεί να εμποδίσει την διάδοση των γεγονότων μέσω της αποσιώπησής τους από τα ΜΜΕ τότε τίθεται μεγάλο ζήτημα έλλειψης ελευθερίας και δημοκρατίας στη χώρα. Βέβαια οι διαδηλωτές χρησιμοποίησαν τα socialmediaγια να μπορέσουν να διαδώσουν αυτά που συμβαίνουν, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό.

Protester_Social_Media

Γύρω από το πάρκο του Geziστην πλατεία Taksimσυσπειρώθηκαν διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Umut«άλλοι οργανωμένοι σε κάποιο αντιπολιτευτικό κόμμα, άλλοι πάλι πουθενά, άλλοι που δεν είχαν κατέβει ποτέ σε διαδήλωση στη ζωή τους και άλλοι που ήταν απλά οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων που στα γήπεδα έπαιζαν ξύλο μεταξύ τους». Όμως, όλοι αυτοί στο δρόμο ενώθηκαν ενάντια στη βίαιη καταστολή και στον αυταρχισμό της κυβέρνησης. Ένα μείγμα ανθρώπων που πλέον ζητάει το αυτονόητο: να σταματήσει η βίαιη στάση της αστυνομίας και κατ’ επέκταση η αυταρχική στάση της κυβέρνησης, καταπατώντας τις δημοκρατικές ελευθερίες των Τούρκων πολιτών.

*Οι φωτογραφίες είναι από το Reuters, το APκαι το AlJazeera.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε όμως σε δύο πόλεις, σε πολύ μικρή ηλικία στη Λαμία-και τα καλοκαίρια στο χωριό-και ύστερα μόνιμος κάτοικος Αθήνας. Όταν τέλειωσε το σχολείο και δήλωνε τη σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, έβλεπε όπως τα περισσότερα παιδιά πιο ρομαντικά την ιδέα της δημοσιογραφίας. Αργότερα, δουλεύοντας, συνειδητοποίησε ότι η δουλειά είναι πάντα δουλειά και για ένα τόνο διαφέρει από τη δουλεία. Πέρασε από διάφορα διαδικτυακά μέσα μέχρι να καταλήξει να την κερδίσει η διεθνής επικαιρότητα και το ραδιόφωνο. Στην ομάδα του 3point όμως και την αυτοδιαχείριση βρήκε αυτό που έλειπε από την δημοσιογραφική της καθημερινότητα, το πάθος για κάτι συλλογικό, γράφοντας ελεύθερα χωρίς αφεντικά πάνω από το κεφάλι της για όσα αλλού δεν θα μπορούσε να εκφράσει.

Related Posts