Μία νέα προσπάθεια να τονωθεί πάλι το ενδιαφέρον για το αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου και κυρίως η συμμετοχή στην λειτουργία του, επιχειρείται από τα εναπομείναντα μέλη του.

Την επόμενη  Τετάρτη, στο θέατρο Εξαρχείων (Θεμιστοκλέους 69), διοργανώνεται συζήτηση στις 7 το απόγευμα με αντικείμενο το μέλλον του πάρκου, που μοιάζει πλέον αβέβαιο, καθώς μετά από 9 χρόνια, ελάχιστοι έχουν απομείνει να το συντηρούν.

Το πάρκο βρίσκεται στα Εξάρχεια, στην καρδιά του κέντρου της Αθήνας και αποτελεί έναν πολύτιμο πνεύμονα πρασίνου. Ο χώρος ήταν για χρόνια πάρκινγκ, το οποίο στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε, μέχρι που κάτοικοι της περιοχής αποφάσισαν να του δώσουν πνοή, μετατρέποντας το σε πάρκο. Πλέον στον χώρο υπάρχουν δέντρα, όπως πλατάνια, πεύκα, ελιές και λεμονιές, μικρές αστικές καλλιέργειες, ακόμη και ζώα όπως χελώνες. Λειτουργεί παιδική χαρά και γίνονται εκδηλώσεις με συναυλίες και προβολές κυρίως την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Παρότι το πάρκο είναι ιδιαίτερα αγαπητό στον κόσμο, είτε για τους φοιτητές που σπουδάζουν δίπλα και έχουν μια δυνατότητα να «ξεφύγουν», είτε για τις οικογένειες που έχουν να πάνε κάπου αξιοπρεπώς τα παιδιά τους να παίξουν, είτε ακόμη για τους περαστικούς που πλέον περνούν και αντί για λαμαρίνες και μπετό βλέπουν πράσινο, δεν υπάρχει αντίστοιχο ενδιαφέρον για τη διατήρησή του. Από χρόνο σε χρόνο ο κόσμος που ασχολείται μειώνεται, με συνέπεια να μειώνονται και οι αντοχές. Η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη με τη φθορά που υφίσταται κατά διαστήματα το πάρκο από επισκέπτες, είτε με σκουπίδια που αφήνονται, είτε ακόμη με τις καταστροφές υποδομών.

Το σημείο καμπής για το πάρκο, έρχεται σε μια περίοδο που η περιοχή αντιμετωπίζει ευρύτερα ζητήματα, όπως υπογραμμίζεται από τα μέλη του στο σχετικό κάλεσμα. Μια περίοδο που μοιάζει «να έχει συνθηκολογήσει με την ασχήμια, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και τη βαρβαρότητα». «Μπορεί να ζήσει μια νησίδα ονείρου σε μια ηττημένη πόλη;» αναρωτιούνται.

Ακολούθως τα μέλη του πάρκου δίνουν την απάντηση, δείχνοντας ότι η ελπίδα παραμένει ζωντανή. Το πάρκο, ως γέννημα μιας άλλης εποχής, ημερών αντίστασης και δημιουργίας, εκείνων της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, μπορεί να αποτελέσει το αντιπαράδειγμα. Μπορεί να αποτελέσει την έμπνευση για την αναζωογόνηση των Εξαρχείων και την ανατροπή των τωρινών συνθηκών.  Βασική όμως προϋπόθεση, όπως υπογραμμίζεται, είναι η αύξηση της συμμετοχής. Οι λίγοι πρέπει να γίνουν πολλοί και οι πολλοί η διαφορετική πρόταση που έχει ανάγκη όχι μόνο το πάρκο αλλά και η γειτονιά.

“Πολύ σύντομα θα ξέρουμε αν θα μπορέσουμε να μεταμορφώσουμε αυτό το μοναδικό χώρο σε εκείνο το καταλυτικό αντιπαράδειγμα που θα σηκώσει τη γειτονιά μαζί ή αν θα τον εγκαταλείψουμε να βουλιάξει μέσα στο ζόφο της”, καταλήγουν τα μέλη του πάρκου.

Το κείμενο των μελών του πάρκου

Ποιος σηκώνεις το βάρος των επιλογών του και ποιος σηκώνει τους ώμους; Ποιος κοιμάται ήσυχος και ποιος κοιμάται όρθιος; Ποιοι έφυγαν και πού πήγαν; Ποιοι ήρθαν και τι έφεραν; Ποιοι έμειναν τι κατάλαβαν; Μπορεί ένα αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο να είναι κατώτερο απ’ αυτό που φαντάστηκα; Κι αν είναι ταυτόχρονα ανώτερο απ’ αυτό που αξίζω; Μπορεί να ζήσει μια νησίδα ονείρου σε μια ηττημένη πόλη; Το όμορφο παιδί του Δεκέμβρη σε μια γειτονιά που μοιάζει να έχει συνθηκολογήσει με την ασχήμια, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και τη βαρβαρότητα; Τι φωνάζεις, γιατί δεν ακούω πια; Όταν φωνάζω, γιατί δεν ακούει κανείς; Μίλησε κανείς για τα Εξάρχεια του 2018;

Κι όμως σε αυτή την τόσο κρίσιμη για όλους συγκυρία, εμείς βλέπουμε ξεκάθαρα στο πάρκο εκείνο το κλειδί που μπορεί να γυρίσει ανάποδα το παιχνίδι στα σημερινά Εξάρχεια. Γιατί τα 9 αθόρυβα χρόνια δημιουργικού, δύσκολου κι επικίνδυνου καθημερινού αγώνα κράτησαν ζωντανή τη δυνατότητα να μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε τώρα την τύχη του κοινόχρηστου χώρου μέσα από μια ανοιχτή διαδικασία λόγου προσβάσιμη στον καθένα! Έτσι, πολύ σύντομα θα ξέρουμε αν θα μπορέσουμε να μεταμορφώσουμε αυτό το μοναδικό χώρο σε εκείνο το καταλυτικό αντιπαράδειγμα που θα σηκώσει τη γειτονιά μαζί ή αν θα τον εγκαταλείψουμε να βουλιάξει μέσα στο ζόφο της. Όμως αυτό το χαρτί δεν βρίσκεται πια στα δικά μας χέρια. Βρίσκεται στα δικά σου. Κι ίσως να είναι το τελευταίο, για όσους προσδοκάμε η ιστορία αυτής της γειτονιάς να συνεχίσει να γράφεται από τα ίδια τα κοινωνικά της υποκείμενα.

 

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]