Πριν ένα χρόνο μια αφίσα, που κυκλοφορούσε στο διαδίκτυο και στους δρόμους κάποιων πόλεων, έγραφε: «Δεν μπορείς να πουλήσεις κάτι που δε σου ανήκει!». Ήταν η προεκλογική αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ, για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των λιμανιών της χώρας.

«Κατά τη σημερινή του συνεδρίαση, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ έκανε αποδεκτή την από 20 Ιανουαρίου 2016 βελτιωτική προσφορά της Cosco Group (Hong Kong) Limited στο πλαίσιο της διαγωνιστικής διαδικασίας για την αξιοποίηση του 67% των μετοχών εκδόσεως της «Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς Α.Ε.».»

Έτσι ξεκινάει το Δελτίο Τύπου που εξέδωσε το ΤΑΙΠΕΔ στις 20 Ιανουαρίου. Με το δελτίο αυτό ανακοινώνεται η συμφωνία για πώληση του πλειοψηφικού πακέτου του ΟΛΠ στην κινέζικη εταιρεία COSCO στην τιμή 368,5 εκατομμυρίων ευρώ. Το ποσό θα καταβληθεί σε δύο στάδια. Με 280,5 εκατομμύρια αρχικά η εταιρεία θα αποκτήσει το 51% του λιμανιού και στη συνέχεια εφόσον έχει τηρήσει κάποιους όρους θα εξαγοράσει το υπόλοιπο 16%  με 88 εκατομμύρια ευρώ. Εγκαινιάζονται έτσι οι ιδιωτικοποιήσεις του 3ου μνημονίου με ένα κομβικής σημασία λιμάνι της Ελλάδας.

Η πρώτη αυτή ιδιωτικοποίηση είναι μια υψηλού συμβολισμού πράξη, καθώς με την παραχώρηση του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας στην ιδιωτική πρωτοβουλία επισφραγίζεται η -χωρίς παρεκκλίσεις- υλοποίηση της συμφωνίας και η αποδοχή και ενσωμάτωση του παραλογισμού από τη δεύτερη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Με βάση τη λογική, ένα λιμάνι που εξυπηρετεί ολόκληρη τη χώρα δεν μπορεί να είναι ιδιοκτησία κάποιου, συνεπώς δεν μπορεί να πωλείται ή να αγοράζεται. Τα λιμάνια είναι φυσικοί σχηματισμοί που προϋπάρχουν των οικισμών. Οι οικισμοί κτίζονται γύρω από αυτά και συνδέονται με αυτά μέσω των επαγγελμάτων που σχετίζονται με την αξιοποίησή τους. Οικονομικά είναι επίσης παράλογο να ισχυρίζεται κανείς ότι πουλώντας έναν δημόσιο, κερδοφόρο οργανισμό μπορεί η χώρα να έχει όφελος. Επιπλέον, ο πλέον αδιαφανής τρόπος με τον οποίο έγιναν οι διαδικασίες του διαγωνισμού και λήφθηκε η απόφαση της παραχώρησης στην Cosco υποδηλώνει το θολό πλαίσιο ημινομιμότητας αυτών των ιδιωτικοποιήσεων αλλά και τον οριστικό εξοβελισμό του παράγοντα της τοπικής κοινωνίας από τις αποφάσεις.

Με βάση τα δημοσιεύματα, σχετικά με την απόφαση του ΤΑΙΠΕΔ ο Υπουργός Ναυτιλίας, Θοδωρής Δρίτσας, δήλωσε ότι δεν ήταν ενήμερος για τη διαδικασία κρίσης του διαγωνισμού και ζήτησε αναλυτική ενημέρωση και όλα τα σχετικά έγγραφα στα οποία βασίστηκε αυτή η απόφαση. Ωστόσο οι ενστάσεις του δεν έχουν τη μορφή μιας σύγκρουσης με την κυβερνητική πολιτική, που ακολουθεί τους όρους της συμφωνίας, αλλά μια προσπάθεια να επιβληθεί το πλαίσιο της δημοκρατικής νομιμότητας στις διαδικασίες. Η αλήθεια είναι ότι οι ελπίδες να αποδώσει έστω και αυτή η προσπάθεια είναι μικρές, εφόσον με τη συμφωνία του Ιουλίου ανανεώθηκε η  παραχώρηση εξουσιών στον ιδιωτικό “επενδυτικό” παράγοντα.

Η ιστορία της ιδιωτικοποίησης ξεκινάει το 2009, όταν με νόμο του ελληνικού κράτους, οι προβλήτες II και III του λιμανιού παραχωρήθηκαν στην κινεζική εταιρεία. Σε μια έρευνα του thepressproject.gr1, που δημοσιεύθηκε στις 12 Ιανουαρίου, αποκαλύπτεται ότι ήδη είχε αρχίσει να μεθοδεύεται η συνολική παραχώρηση του ΟΛΠ στην COSCO, αφού στο νόμο προβλέπεται ότι δε θα δημιουργηθεί «οποιοσδήποτε άλλος τερματικός σταθμός εμπορευματοκιβωτίων (container terminal)» εκτός του «ΣΕΜΠΟ», που παραχωρήθηκε στην κινεζική εταιρεία για εκμετάλλευση και αποκλειστική χρήση. Δημιουργώντας έτσι ένα δυσμενές τοπίο για επενδύσεις από άλλες επιχειρήσεις. Επιπλέον έχει γίνει γνωστό ότι το ελληνικό κράτος παρέχει παράνομες φοροαπαλαγές στην εταιρία για τις οποίες ακόμα και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει λάβει καταδικαστικές αποφάσεις. Ένα ακόμα οξύμωρο της συμφωνίας είναι ότι με βάση τη συμφωνία παραχώρησης η COSCO πλήρωνε στον ΟΛΠ κάποιο ενοίκιο για τη χρήση των δύο προβλητών. Μετά την εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου το ενοίκιο θα καταβάλλεται από την εταιρεία στον εαυτό της. COSCO κερνάει COSCO πίνει θα έλεγε ο λαός. Έτσι μέσα από αμφισβητούμενες διαδικασίες καταλήξαμε σε ένα διαγωνισμό με μοναδικό ενδιαφερόμενο την COSCO, η οποία δημιουργεί σταδιακά ένα μονοπώλιο στο λιμάνι.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει αναφορά στις υποθέσεις καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν έρθει κατά καιρούς στην επιφάνεια. Στις 18 Ιουλίου 2014, οι εργαζόμενοι της COSCO στη θυγατρική της εταιρεία, ΣΕΠ στο Ικόνιο, ξεκίνησαν την πρώτη τους απεργία. Τότε ήρθαν στην επιφάνεια κάποια στοιχεία από τις συνθήκες “γαλέρας” στις οποίες υπόκεινται οι εργαζόμενοι. Η εταιρεία τους απαγόρευε τη συγκρότηση συνδικαλιστικού οργάνου, δεν υπήρχε κανονισμός εργασίας, φυσικά ούτε συλλογική σύμβαση, υπήρχαν απλήρωτες αργίες και υπερωρίες, καθώς πολλοί από αυτούς δούλευαν ακόμα και 16ωρα!

Στις 25 Ιανουαρίου κλείνει ένας χρόνος από την πρώτη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που ενσάρκωνε την ελπίδα ότι θα σταματούσε η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού. Το Μάρτιο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης δήλωνε από την Κίνα ότι η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ θα προχωρήσει, δημιουργώντας αντιδράσεις εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Η ίδια κυβέρνηση, τον Ιούλιο δεσμεύτηκε να κάνει 9 μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις που περιελάμβαναν τον ΟΛΠ, τον ΟΛΘ και το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού. Το ΤΑΙΠΕΔ, που θα καταργούνταν, επανήλθε και αναβαθμίστηκε προκειμένου να μην μεταφερθεί εκτός χώρας το ταμείο που θα διαχειρίζεται την πώληση της δημόσιας περιουσίας, όπως πρότειναν οι δανειστές.

Όπως περίπου έγραφε ο Γκαλεάνο: “Ποιος θα βοηθήσει αυτές τις χώρες όπου οι πιστωτές έχουν ήδη κατασχέσει την κυβέρνησή τους; Η μοναδική ελευθερία αυτών των χωρών είναι να συμμορφώνονται στις προσταγές κάποιων κυρίων χωρίς πρόσωπο, που ζουν πολύ μακριά και οι οποίοι εξ’ αποστάσεως τους εκβιάζουν οικονομικά.”2

 

 

1http://www.thepressproject.gr/article/87519/O-stimenos-diagonismos-gia-ton-OLP

2 “Ένας κόσμος ανάποδα”, Εντουάρντο Γκαλεάνο

 

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]