Η ταινία «1968», που αναπαριστά τη χρονική στιγμή κατά την οποία η μπασκετική ομάδα της ΑΕΚ κατέκτησε το Κύπελλο Ευρώπης, το πρώτο διεθνές τρόπαιο που κατέληγε στο παλμαρέ ελληνικού συλλόγου, κατάφερε εξαρχής αυτό που χαρακτηρίζει τις ξεχωριστές ταινίες, αυτές που μένουν στη μνήμη: προκάλεσε τα πάθη.
Η ταινία μπορεί να χαρακτηριστεί καλή, κακή, υπέροχη, βαρετή, συγκινητική, με χίλιους δυο όρους. Η εποχή μέσα στην οποία εκτυλίσσεται, το flashback σε ρετρό κλίμα και η σύνδεση με το παρελθόν, οι επιλογές των ηθοποιών, οι μαρτυρίες των πρωταγωνιστών και φυσικά η επίκληση στο συναίσθημα, με αναφορές στην αυταπάρνηση, την πίστη και το κατόρθωμα των αθλητών της ΑΕΚ, που έφτασαν τη νίκη μπροστά σε 100.000 οπαδούς στο Καλλιμάρμαρο, οπωσδήποτε αποτελούν εχέγγυα για μια ταινία συγκινητική, απ’ αυτές που σε τοποθετούν χρονικά σε ένα παρελθόν που παρουσιάζεται ως ιδανικό. Το αποτέλεσμα ήταν άρτιο και ο Τάσος Μπουλμέτης έβαλε την υπογραφή του σε μια ακόμα πολύ καλή ταινία, σαν αυτές με τις οποίες το κοινό τον έχει συνδέσει. Τα πάθη που εξάπτονται είναι αυτά του ενθουσιασμού, της συγκίνησης, του χειροκροτήματος, στους συντελεστές και τους πρωταγωνιστές.
Επειδή όμως ζούμε στην Ελλάδα και η τρίχα πρέπει απαραίτητα να γίνει τριχιά, ακόμη κι όταν κανείς δεν θέλει να προκαλέσει, οφείλει να απαντήσει στις καφρίλες ορισμένων τόσο ελευθεριακών, όσο η απόσταση ως την πόρτα του σπιτιού τους.
Οι χαρακτηρισμοί για το «χουντοκύπελλο», την «παρέμβαση του ελληνικού καθεστώτος της Χούντας για να κερδίσει η ΑΕΚ» Οπαδοί του Πανιώνιου λοιπόν, ένεκα της γνωστής κόντρας τους με την ΑΕΚ για τον τίτλο της «μοναχοκόρης» ή του «μοναχογιού» της προσφυγιάς, απείλησαν ιδιοκτήτη σινεμά στη Νέα Σμύρνη πως αν προχωρήσει στην προβολή της ταινίας, θα του κάνουν το μαγαζί… καλοκαιρινό. Ο επιχειρηματίας, που υπενοικιάζει τον «Σπόρτινγκ» από τον Δήμο, απευθύνθηκε στον δήμαρχο. Αυτός ένιψε τας χείρας του, στη λογική «μη με σκοτίζετε, δεν ξέρω τι μου λέτε». Ο επίσημος Πανιώνιος δεν έβγαλε «κιχ». Ποιος τολμάει να τα βάλει με τους ημιάγριους;
Φίλος Πανιώνιος αναφέρει πως «τους έκραξαν και οι δικοί μας», υπογραμμίζοντας κάτι που μάλλον είναι αλήθεια, δηλαδή ότι δεν εκφράζουν οι νταήδες όλους τους οργανωμένους ή και απλούς οπαδούς των «κυανέρυρθων». Ποιο είναι όμως το αποτέλεσμα και τι σημασία εν τέλει;
Σημασία έχει ότι όπως και στην κοινωνία, στις δουλειές, στη ζωή, ο δυνατός επιβάλλεται με την ισχύ του. Οι νταήδες Panthers του Πανιώνιου δεν θέλουν να προβάλλεται «μια ταινία για την ΑΕΚ» στη Νέα Σμύρνη, διότι έτσι γουστάρουν. Ε, ουδείς είναι σε θέση να προβάλλει αντίσταση! Όταν θεσμικά από τον Δήμο η απάντηση είναι «γύρευε τη δουλειά σου», όταν η αντίδραση του επιχειρηματία είναι «ρε άσε μη μας κάψουν», όταν ο επίσημος σύλλογος, που υιοθετεί τις πράξεις των οργανωμένων οπαδών του, αφού λειτουργούν ως σύνδεσμος υπό τις ευλογίες του, δεν παίρνει θέση, τότε συμβαίνει το εξής: στη Νέα Σμύρνη δεν θα προβάλλεται το «1968» επειδή… έτσι θέλουν οι «Πάνθηρες»!
Το πιο θλιβερό είναι πως μιλάμε για μια κερκίδα που ουκ ολίγες φορές έχει περάσει αντιφαστιστικά κι αντιρατσιστικά μηνύματα, διαφέροντας από τα no politica και τα ακροδεξιά ή απολιτίκ στοιχεία που καταλαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος στις εξέδρες άλλων ομάδων. Κι όμως να που το λούμπεν, το αντιδραστικό, το ηλίθιο πνεύμα του τσαμπουκά και της δήθεν επίδειξης δύναμης κυριαρχεί, ειδικά από τη στιγμή που δεν υπάρχει αντίλογος. Αν αυτό συμβαίνει σε μια κερκίδα όχι μαζική και πολυπληθή, όπως του Πανιώνιου, πως να έχει κανείς απαιτήσεις από τους οπαδούς ομάδων με λεφτάδες προέδρους και «μισθοφόρους» εν υπηρεσία κι εν δράσει στην εξέδρα, έτοιμος να λοιδορήσουν, να προπηλακίσουν ή και να ξυλοφορτώσουν όποιος έχει διαφορετική άποψη για τον μαύρο παίκτη που λένε «πίθηκο» οι γύρω του ή για εκείνον που απλά διαφωνεί με τον ιδιοκτήτη;
Τις κερκίδες πια δυστυχώς επισκέπτονται πλέον ελάχιστοι που σκέπτονται. Είτε στον Πανιώνιο, είτε στον Ολυμπιακό, στον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ ή την Αγία Ελεούσα. Το τσουβάλιασμα είναι άδικο, όμως κανείς δεν φαίνεται να σκοτίζεται και πρώτοι απ’ όλους εκείνοι οι οπαδοί που διαφέρουν, αλλά σιωπούν. Έχουν διαφορές αυτοί που αποφασίζουν το πρόγραμμα ενός σινεμά με τους σκοταδιστές που έριξαν τον Phylax στο Παλαιό Φάληρο; Είναι άδικη η σύγκρισή τους; Δυστυχώς, όχι, κατά τα φαινόμενα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.