Οι ημιτελικοί των πλει οφ ξεκίνησαν, αλλά δεν υπάρχει τίποτα το συνταρακτικό και άξιο προς αναφορά σε αγωνιστικό επίπεδο. Ομορφα…

Ο Ολυμπιακός έκανε προπόνηση-φιέστα μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας, σκορπίζοντας τον Αρη στο παρκέ του ΣΕΦ με 95-63. Ο Παναθηναϊκός σήκωσε την 6η κούπα για πρώτη φορά και επί ελληνικού εδάφους, διαλύοντας τον ΠΑΟΚ με 95-52 και αν μέχρι πριν από λίγα χρόνια είχε ένα νόημα να πάει κάποιος στο γήπεδο ή να δει τα παιχνίδια από την τηλεόραση πλέον δικαιολογημένα αρέσκεται στην βιαστική ματιά πάνω σε έναν τίτλο μίας ιστοσελίδας, γνωρίζοντας εκ των προτέρων το αποτέλεσμα.

Κάτι όμως πρέπει να γίνει… Κάτι πρέπει να αλλάξει. Ορθώς άπαντες γκρινιάζουμε, αλλά λίγοι είναι αυτοί που προτείνουν. Ισως γιατί πολλοί έχουν σπαταλήσει κάθε πιθανή ιδέα απορρίπτοντας την, θεωρώντας την μη εφικτή. Από την άλλη ίσως δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα.

Για παράδειγμα μία λύση που θα είχε νόημα είναι η επιβολή ενός σάλαρι καπ στην Α1. Αλλωστε και στο ΝΒΑ συμβαίνει, και σε άλλες υψηλού επιπέδου λίγκες. Γιατί να μην γίνεται στην Ελλάδα;

Αν το μπάτζετ των Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού δεν βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη και ας πούμε είναι κοντά στα 3-5 εκατομμύρια ευρώ και των υπόλοιπων ομάδων βάσει των υπαρχόντων δεδομένων στο 1 εκατομμύριο, τότε θα έχουμε σαφώς μία περισσότερο ανταγωνιστική λίγκα, με την πιθανότητα να νικήσουν οι μικρότεροι τους μεγαλύτερους να αυξάνεται δραματικά.

Κατά αυτό τον τρόπο και εφόσον όλες οι ομάδες πληρούν τα απαιτούμενα κριτήρια και δεν εξασφαλίζουν πιστοποιητικά συμμετοχής με… παρακάλια τότε σιγά-σιγά κτίζεται ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Η διοργανώτρια αρχή, αλλά και κάθε σύλλογος οφείλουν να φροντίζουν να γίνονται άλματα προόδου σε οργανωτικό και αναπτυξιακό επίπεδο.

Εφόσον μάλιστα δούμε επιτέλους να λειτουργεί το μάρκετινγκ σε αυτή τη χώρα, τα γήπεδα γεμίσουν, τα φαινόμενα βίας εξαλειφθούν (εξαρτάται από την Πολιτεία και τις ομάδες καθαρά), δεν είναι κάτι το ακατόρθωτο. Αν ληφθούν κυρίως μέτρα πρόληψης (διαπαιδαγώγηση και αποφυγής νέων τραγελαφικών σκηνικών) ή με άλλα λόγια το προϊόν γίνει ελκυστικό, τότε θα αυξηθούν τα έσοδα, οι εταιρείες (ΚΑΕ) θα γίνουν βιώσιμες, οι επενδυτές θα πέσουν σαν τις αρκούδες πάνω στο μέλι και επιτέλους θα δραπετεύσουμε από το βούρκο.

Αναπάντητο όμως δεν μένει ούτε το ζήτημα του πώς θα μπορέσουν οι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός να παραμείνουν ανταγωνιστικοί στην Ευρώπη. Οι δύο αιώνιοι ούτως η άλλως έχουν κάποιους παίκτες μόνο για την ευρωπαϊκή διοργάνωση. Απλά ίσως χρειαστεί αυτή τη φορά να έχουν περισσότερους. Το μπάτζετ τους μπορεί να είναι όσο μεγάλο θέλουν. Βέβαια θα είναι πιο δύσκολο να πειστεί ένας παίκτης, αλλά και ασύμφορο για την ομάδα να πληρώνει ένα παχυλό συμβόλαιο μόνο για την Ευρώπη. Αλλά και τώρα τι κάνει; Γιατί, μην πείτε ότι οι δύο αιώνιοι πληρώνουν αδρά για χάρη των εγχώριων διοργανώσεων. Η ειδοποιός διαφορά θα είναι ότι πλέον θα μπαίνουν και λεφτά στο ταμείο…

Ουτοπικό; Ίσως όχι τόσο όσο πολλοί πιστεύουν ή θέλουν να πιστεύουν…

(19/5/2011)

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε και ζει στα Εξάρχεια. Αγαπά τους τοίχους τους, τους αγώνες και τους ανθρώπους τους. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να γράφει για όσα δεν μπόρεσε να φωτογραφίσει. Κυκλοφορεί από τα εννιά του με μια εφημερίδα στο χέρι και συνεχίζει να γράφει σε μπλοκάκι στα ρεπορτάζ. Ακούει ό,τι μακριά πολύ μακριά μας ταξιδεύει και διαβάζει ό,τι του γυαλίσει στις βιτρίνες της Καλλιδρομίου, της Ζωοδόχου Πηγής και της Θεμιστοκλέους. Αγαπά τα νησιά και κάποτε θέλει να ζήσει σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για μια διαφορετική δημοσιογραφία, με πολλά αυτοδιαχειριζόμενα 3point και γραφιάδες χωρίς περιορισμούς.

Related Posts