Έτσι, εγώ που δεν έχω τίποτα δικό μου, που χάρισα την περιουσία μου, που κατασκηνώνω κοντά σ’ όλα μου τα σπίτια, είμαι παρ’ όλα αυτά απόλυτα ευχαριστημένος όταν το θέλω, σαλπάρω όποτε μου κάνει κέφι, η απελπισία μ’ αγνοεί. Δεν υπάρχει καμία πατρίδα για τον απελπισμένο, κι εγώ ξέρω πως η θάλασσα προηγείται και μ’ … Συνεχίστε να διαβάζετε το Η Θάλασσα μες στα χέρια μας, του Αλμπέρ Καμύ.