Κάθε μέρα χιλιάδες εικόνες και σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου. Κατάφερα λοιπόν να ξεκλέψω λίγο χρόνο από την καθημερινότητα και να κάτσω να γράψω αυτό το κείμενο, γιατί πολλές φορές η ανάγκη του να εκφράσεις και να μοιραστείς αυτά που έχεις μέσα σου ξεχειλίζει και γίνεται ένας ποταμός με σκέψεις και συναισθήματα…
Κάθε μέρα συναντάμε στον δρόμο έναν άστεγο, ένα ζητιάνο, ένα ναρκομανή. Ανθρώπους που η κοινωνία τους θέλει στο περιθώριο, που ο περισσότερος κόσμος τους χλευάζει και που συνήθως τους βρίζει και αηδιάζει μαζί τους. Εγώ λοιπόν αηδιάζω με όλον αυτόν τον κόσμο που νομίζει ότι είναι καλύτερος από αυτούς επειδή η ζωή τους τα έφερε “καλύτερα” και τώρα απλά κατακρίνει και υποτιμά τους ανθρώπους που δυστυχώς ζουν στο περιθώριο.
Κανείς από αυτούς όμως δεν ξέρει τι κρύβεται πίσω από αυτούς τους ανθρώπους και τι τους οδήγησε σε αυτή την κατάσταση, τι πόνο και τι προβλήματα κουβαλάνε μέσα τους. Είναι και αυτοί άνθρωποι και ίσως να χρειάζονται βοήθεια, μια βοήθεια που σχεδόν κανείς δεν δίνει. Το μόνο που δίνουν είναι η αδιαφορία τους… Όταν λέω βοήθεια δεν εννοώ απαραίτητα οικονομική. Βοήθεια για έναν άστεγο μπορεί να είναι να του πάρεις ένα ζεστό καφέ ή μια τυρόπιτα και να του τον προσφέρεις ή ακόμα και μια κουβέρτα που δεν χρειάζεσαι.
Για κάποιον ναρκομανή μπορείς απλά να αφιερώσεις μια ώρα από την ζωή σου και να πας σε κάποιο κέντρο ενημέρωσης του ΚΕΘΕΑ και να ενημερωθείς σχετικά με ποιο τρόπο μπορείς να βοηθηθείς αυτούς τους ανθρώπους. Πάντως σίγουρα δεν βοηθάτε με το να τους δίνετε χρήματα γιατί στην ουσία εκείνη την ώρα τους βοηθάτε να πάρουν ακόμα μια δόση η οποία μπορεί να είναι και η τελευταία… Μπορείτε όμως να τους δώσετε μια κάρτα από ένα πρόγραμμα απεξάρτησης, αυτό είναι μια ουσιαστική βοήθεια!
Υπάρχει μεγάλη άγνοια από τον κόσμο και ένα μέρος της είναι λόγο της αδιαφορίας αλλά και ένα μεγάλο μέρος είναι λόγο του συστήματος που μας θέλει να ζούμε στην άγνοια και με τα μάτια κλειστά, να αδιαφορούμε για τον διπλανό μας και για το τι γίνετε γύρω μας. Ένα σύστημα που μας θέλει να είμαστε μόνο καταναλωτές και ρομποτάκια στο δικό τους παιχνίδι. Αλλά τώρα δεν θέλω να μιλήσω για πολιτικά συστήματα και για το κράτος, θέλω να μιλήσω για ανθρωπιά!
Κάτι το οποίο έχουμε ξεχάσει μάλλον ότι υπάρχει και ζούμε στο μικρόκοσμό μας κοιτάζοντας μόνο την πάρτι μας και τον εαυτούλη μας και πολλές φορές ξεγελάμε τον εαυτό μας λέγοντας πως “εγώ δεν αδιαφορώ και ενδιαφέρομαι” αλλά μη κάνοντας καμία πράξη.
Βλέπουμε κάθε μέρα ανθρώπους που ζούνε στα παγκάκια και στα πεζοδρόμια, που πεθαίνουν από την πείνα και από το κρύο αλλά ίσως αυτό που τους πεθαίνει περισσότερο είναι η μοναξιά. Ό,τι γράφω δεν το γράφω για να τους λυπηθούμε και να τους βοηθήσουμε από οίκτο, τα γράφω για να θυμηθούμε πως πάνω απ’ όλα είμαστε άνθρωποι και πρέπει να ενδιαφερόμαστε και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον.
Έχετε σκεφτεί ποτέ πόση χαρά θα κάνει κάποιος που ζει στο δρόμο, μέσα στο κρύο, άμα του πάμε μια κουβέρτα από τις πολλές που μπορεί να έχουμε κάποιοι στα σπίτια μας?
Δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλοί οργανισμοί που να ασχολούνται με αυτά τα θέματα και όσοι υπάρχουν δεν έχουν την κατάλληλη στήριξη από το κράτος και πόσο μάλλον τώρα που θέλουν να τους κάνουν και περικοπές μέχρι και 50% στις επιχορηγήσεις που τους δίνουν.
Ένας αξιόλογος οργανισμός που ασχολείται με άστεγους είναι η “Κλίμακα” η οποία τους προσφέρει τρόφιμα, ιατρική περίθαλψη, ψυχολογική υποστήριξη, χώρο για μπάνιο, ξύρισμα και πλύσιμο ρούχων και άλλα πολλά.
Σχετικά με τους χρήστες ναρκωτικών ουσιών ένας αξιόλογος τομέας που λειτουργεί είναι το ΚΕΘΕΑ οπού έχει διάφορα παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα. Το ΚΕΘΕΑ είναι εθελοντικό πρόγραμμα και δωρεάν, χωρίς την χορήγηση υποκατάστατων που αυτό κατά την γνώμη μου είναι πολύ σημαντικό γιατί την ζωή την ζεις κανονικά και όχι με υποκατάστατα αλλά ούτε και με δόσεις.
Ας σταματήσουμε λοιπόν να αδιαφορούμε για το τι γίνεται γύρω μας και ας κοιτάξουμε τον συνάνθρωπό μας γιατί μόνο έτσι θα καταφέρουμε να αντέξουμε και να ζήσουμε με αξιοπρέπεια!!!
Αυτές είναι οι ιστοσελίδες που μπορείτε να μπείτε και να δείτε παραπάνω πληροφορίες για το ΚΕΘΕΑ και για την ΚΛΙΜΑΚΑ.
Αλέξανδρος Βιρβίλης
(19/12/2011)
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.