Έκρηξη μεγατόνων πολύ μεγαλύτερης ισχύος ακόμη κι από τις αμερικανικές βόμβες που σκάνε στο Αφγανιστάν, προκάλεσε η λεγόμενη Συμφωνία του Αιώνα, που έδωσαν στη δημοσιότητα ΗΠΑ και Ισραήλ, υποστηρίζοντας ότι επιλύει το Παλαιστινιακό πρόβλημα.
Στην πραγματικότητα είναι μια συμφωνία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Ισραήλ, που παραβιάζει κατάφωρα τις αλλεπάλληλες αποφάσεις που έχει πάρει η Γενική Συνέλευση και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ καλώντας στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ και δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων. Πλήθος είναι επίσης οι αποφάσεις καταδίκης των εβραϊκών εποικισμών που χρηματοδοτεί το Ισραηλινό κράτος στην ιστορική Παλαιστίνη, με ένα και μοναδικό σκοπό: να μετατρέψει την Παλαιστινιακή γη σε ζώνες αποκομμένες μεταξύ τους, χωρίς γεωγραφική συνέχεια, ακυρώνοντας έτσι την προοπτική δημιουργία ενός ενιαίου παλαιστινιακού κράτους.
Το σχέδιο που ανακοίνωσαν Τραμπ – Νετανιάχου αρχικά περιγράφει ως αδιαίρετη την Ιερουσαλήμ εκχωρώντας την στο Ισραήλ, στη βάση των τετελεσμένων. Επιπλέον, προσαρτά την Κοιλάδα του Ιορδάνη και νομιμοποιεί τους εβραϊκούς εποικισμούς που έχουν χτίσει ακροδεξιοί υπερορθόδοξοι Εβραίοι προκαλώντας την αγανάκτηση όχι μόνο των Παλαιστινίων και της διεθνούς κοινότητας αλλά ακόμη και προοδευτικών εβραϊκών οργανώσεων κυρίως των ΗΠΑ, που αντιδρούν στα αποικιοκρατικά σχέδια του Νετανιάχου. Στην πράξη επαναφέρει τα Μπαντουστάν του νοτιοαφρικανικού απαρτχάιντ. Με βάση το αμερικανικό σχέδιο το παλαιστινιακό μόρφωμα δεν θα έχει δικό του στρατό και ο έλεγχος των επίγειων, εναέριων και θαλάσσιων συνόρων του θα ανήκει στο Ισραήλ.
Το καρότο για να γίνει δεκτό το αμερικανικο-ισραηλινό σχέδιο, όπως διατυπώθηκε στη σύνοδο του Μπαχρέιν τον Ιούνιο του 2019, είναι υποσχέσεις για επενδύσεις ύψους 50 δισ. ευρώ, τις οποίες υποτίθεται θα κάνουν διάφορες χώρες, ως έμπρακτη συμβολή τους στην ειρήνη. Να σημειωθεί ότι στη σύνοδο του Μπαχρέιν δεν είχε πάει καν η Παλαιστινιακή Αρχή. Το σχέδιο επομένως δε χαίρει καμιάς νομιμοποίησης μιας και το άμεσα ενδιαφερόμενο μέρος, δηλαδή οι Παλαιστίνιοι, όχι απλώς απουσίαζε αλλά αποδοκίμασε εκείνη τη σύναξη που συζητήθηκε κι αποφασίσθηκε, όπως φάνηκε, το μέλλον του…
Πολλοί εντός κι εκτός Παλαιστίνης παρομοίασαν το «όραμα για την ειρήνη» του Τραμπ με την Διακήρυξη Μπαλφούρ, όπως έμεινε στην ιστορία η επιστολή με την οποία ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών το 1917 έστειλε τους Εβραίους να εγκατασταθούν στην Παλαιστίνη. Έτσι και σήμερα ο Τραμπ εκχωρεί κάτι που δεν του …ανήκει σε κάποιους που δεν τους …ανήκει. Αν ωστόσο λάβουμε υπ’ όψη μας ότι η Διακήρυξη Μπαλφούρ άνοιξε το δρόμο για τη Νάκμπα (Καταστροφή), όπως έμεινε γνωστή η εκδίωξη 750.000 Παλαιστινίων από τη γη τους τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, καταλαβαίνουμε ότι οι επιπτώσεις του αμερικανο-ισραηλινού σχεδίου μπορεί να αποδειχθούν σύντομα δραματικές… Δηλαδή, να οξύνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση στη Μέση Ανατολή!
Γι’ αυτό το λόγο και κανείς δεν ενθουσιάστηκε με τη «Συμφωνία του Αιώνα». Στο εσωτερικό της Παλαιστίνης άπαντες την καταδικάζουν, με πολλούς μάλιστα να ελπίζουν ότι μπορεί να αποτελέσει την αφορμή για να ξεπεραστούν οι εσωτερικές αντιθέσεις μεταξύ Χαμάς και Παλαιστινιακής Αρχής κι όλες οι πτέρυγες να ενωθούν απέναντι στην απειλή που λέγεται «Συμφωνία του Αιώνα». Οι διαδηλώσεις που διοργανώθηκαν στη Ραμάλα της Δυτικής Όχθης και τη Γάζα, αμέσως μετά την δημοσιοποίηση της συμφωνίας δείχνουν την πρόθεση των Παλαιστινίων να αγωνιστούν ενάντια σε αυτή τη συμφωνία, που μετατρέπει σε κουρελόχαρτο το διεθνές δίκαιο, μεταξύ αυτών και τη Συμφωνία του Όσλο του 1993 που αποτελούσε σημείο αφετηρίας για την επίλυση του Παλαιστινιακού.
Με εξαίρεση των πετρομοναρχιών του Μπαχρέιν, του Ομάν και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων που έστειλαν τους πρέσβεις τους στο Λευκό Οίκο κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου Τραμπ – Νετανιάχου απορριπτική αναμένεται να είναι απέναντι στη Συμφωνία και η Αραβική Ένωση που κλήθηκε να συνεδριάσει εκτάκτως το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου. Ήδη έχει απορρίψει το σχέδιο Τραμπ, όπως με σαφήνεια έχει πράξει και η Ευρωπαϊκή Ένωση, αντιτείνοντας το σεβασμό των διεθνών συμφωνιών.
Ακόμη κι αν ο Τραμπ ιεράρχησε στην ατζέντα του την ικανοποίηση του ισραηλινού αιτήματος για επιτάχυνση της Συμφωνίας του Αιώνα ως ένα μέσο υπεκφυγής από την πολιτική πίεση που δέχεται εξ αιτίας της διαδικασίας καθαίρεσης του που κινούν οι Δημοκρατικοί, δεν περνάει απαρατήρητο ότι από την πρώτη μέρα που ανέλαβε προώθησε μια επιθετική φιλο-ισραηλινή πολιτική. Κορυφαία του απόφαση η μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ. Μια πράξη που ενθάρρυνε τα επεκτατικά σχέδια του Ισραήλ. Το ίδιο ισχύει και για το Νετανιάχου: Μπορεί η Συμφωνία του Αιώνα να λειτουργήσει ως πρόσκαιρο σωσίβιο απέναντι στην πίεση που δέχεται εκ των έσω κατηγορούμενος για υποθέσεις διαφθοράς, επ΄ ουδενί ωστόσο η επιλογή του δεν μπορεί να ερμηνευθεί με ευκαιριακά, εκλογοθηρικά κριτήρια. Μάρτυρας η παρουσία στον Λευκό Οίκο κατά τη διάρκεια της συνέντευξης και του αρχηγού της αντιπολίτευσης, που ήρθε να υπενθυμίσει πόσο δεξιά έχει στραφεί σύσσωμη η πολιτική ηγεσία και το εκλογικό σώμα του Ισραήλ…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.