Όταν η ντροπή αμείβεται και γίνεται δουλειά

Κι όμως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που έχουν κάτι να πουν, κάτι να δώσουν κάτι να προσφέρουν. Κάτι βγαλμένο απ’ την ψυχή, από τα όνειρά τους. Κουβαλούν πολύτιμη παρακαταθήκη έννοιες αφηρημένες, σκέψεις εφηβικές γι...

Όλη μας η ζωή έγινε ένα silly walk, κύριοι

Ομολογουμένως βρίσκομαι σε μια κατάσταση απελπιστική κι απελπισμένη. Ομολογουμένως δεν είμαι η μόνη της γενιάς μου. Ομολογουμένως όσες προσωπικές ευθύνες κι αν έχω –που έχω, όπως όλοι μας- είναι αφελές να μου κ...

Άραγε μ’ ακούς εκεί πάνω Κατερίνα;

(Εμπνευσμένο από το ποίημα της Κ. Γώγου "Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ") Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ είναι μη γίνω καλλιτέχνης -άραγε μ' ακούς εκεί πάνω Κατερίνα;- Φοβάμαι μην τακιμιάσω με τους "διακεκριμ...

Ένας από αυτούς λιγότερος, είπαν

Ένα παιδί σε στάση εμβρυακή τόλμησε μια μέρα να ονειρευτεί πώς θα ήταν η ζωή αν είχε γεννηθεί αλλού, αλλιώς, αν ήταν κάποιος άλλος. Είχε κρυφτεί λίγο νωρίτερα μέσα σ’ ένα άδειο χαρτόκουτο που θα ήθελε πολύ η πα...

Εσύ σε τι υποδουλώθηκες σήμερα;

Η εποχή μου είναι μια ύπουλη εποχή. Η χώρα μου είναι μια χώρα χτισμένη πάνω σε πλασματικά θεμέλια που θυμίζουν τις εικονικές πραγματικότητες ταινιών φαντασίας. Η εποχή μου αντιπροσωπεύεται από τους πιο χυδαίους...