Τα ΜΜΕ και η “εξαγορά” του κοινού
Η δημοσιογραφία μπορεί λοιπόν τυπικά να παραμείνει ζωντανή, αλλά καμία φωτογραφία με γυναίκες που φορούν μαγιό στην καλύτερη, δεν θα της δώσει πίσω τη χαμένη της υπόληψη.
Δώσε στον κόσμο μπάλα…
Για να ξεχάσει να σκέφτεται. Να ξεχάσει ότι πεινά, ότι του κλέβουν το μέλλον, αλλά και το παρόν.
Πλ. Ομονοίας: Σαν κάτι ν’ άλλαξε
Έχω μόλις τελειώσει τη δουλειά. Η ώρα είναι 11:30 το βράδυ.Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής μου για να επιστρέψω σπίτι, περνά από την Πλατεία Ομονοίας. Όχι και ό,τι καλύτερο. Aυτή τη φορά όμως, είχε κάτι αλλάξει.
Η ματαιότητα του απόλυτου
Με άλλα λόγια δεν γεννιόμαστε όλοι διαμάντια. Ή μήπως απλά κουβαλάμε κάποια κουσούρια με το καλημέρα; Η ιδέα μίας κοινωνίας γεμάτη μόνο από τύπους που αξίζουν νόμπελ ειρήνης, η καλοδιάθετους ή ευτυχισμένους, αυτόματα μηδενίζει την αξία του ιδεατού, το καθιστά ανιαρό.
Σύντροφε, πού ήσουν το καλοκαίρι;
Τη στιγμή που ο Δένδιας ετοιμάζει στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και καμαρώνει για τις επιδόσεις του "Ξένιου Ζευς, την ώρα που η Χρυσή Αυγή παρελαύνει σε αγήματα και επιτίθεται σε Ρομά και μετανάστες, δεν υπάρχει κάποιος να ορθώσει το ανάστημα του. Από πουθενά.
Κίνηση… πανικού με Φώτση
Το καλό δεν τρίτωσε. Βάσει των τωρινών δεδομένων ο Αντώνης Φώτσης θα συνεχίσει να φορά... κοστούμι και δεν θα τιμήσει για ακόμα μία φορά την πράσινή φανέλα
One way to go!
Tην ώρα που το σώμα μπορεί να είναι στρμωγμένο σε κάποια καρεκλά γραφείου, αιχμαλωτισμένο από την υποχρέωση, το μυαλό το βάζει στα πόδια.
Αυτό που πάντοτε υπάρχει
Η μαύρη πέτρα είναι για την τσέπη. Πάντα κρυφοκοιτάμε πίσω και ας μην το λέμε.
Η δύναμη της αδυναμίας
Αν κάποιος ξεφύγει, βρίσκουμε τη δύναμη για να τον αρπάξουμε,
αλλά όχι για να φύγουμε μαζί του.
Ο Μέλμπεργκ απλά βαρέθηκε…
H αποχώρηση του Μέλμπεργκ και η επιλογή της Βιγιαρεάλ, βγάζoυν στην επιφάνεια χρόνιες αδυναμίες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Τους κόβουν και τα… σκουπίδια
Η Ελλάδα κόβει τα... παγκάκια, η Ισπανία τα σκουπίδια. Οι λύσεις όμως σε ζητήματα δισεπίλυτα για χρόνια δεν δίνονται με αυτό τον τρόπο.
«Να πάρεις τον Πακιστανό σπίτι σου». Το θες όντως;
Μήπως τελικά είμαστε σε μία κοινωνία που περιθωριοποιεί τον μετανάστη, τον απαξιώνει και τον εκμεταλλεύεται για να καλύψει τις ανασφάλειες της, να φορτώσει τα δικά της λάθη πάνω του και όλα αυτά γιατί φοβάται να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέφτη.