Μετανάστης: Μία «παράπλευρη απώλεια»
Μεσόγειος. Το μεγαλύτερο νεκροταφείο μεταναστών. Το τραγικό δυστύχημα στα ανοιχτά της νήσου Λαμπουντέζα, δεν ήταν το πρώτο και δυστυχώς δεν θα είναι το τελευταίο.
Επιτέλους τυχερός!
O Ολυμπιακός, όντας χειρότερος των αντιπάλων του, έφυγε θριαμβευτής από τις Βρυξέλλες με ένα εμφατικό 3-0 στις αποσκευές του. Τι καλύτερο από το να μπορείς να παίρνεις τους 3 βαθμούς της νίκης ακόμα και όταν δεν έχεις παίξει καλά; Το… συνήθειο αυτό το έχουν μόνο οι μεγάλες ομάδες. Ή να το πω αλλιώς, για να μην παρεξηγηθώ, οι έμπειρες ομάδες. Και οι τυχερές.
Η επιτυχία έχει συνταγή!
Η Εθνική Ελλάδας κόντρα στην Ισπανία πραγματοποίησε ένα πολύ σημαντικό βήμα, κυρίως ψυχολογικά, για να μπορέσει να συνεχίσει να βαδίζει το μονοπάτι που καταλήγει στο βάθρο του Ευρωμπάσκετ. Το αν θα κατορθώσει να φτάσει έως το τέλος του δρόμου εξαρτάται μοναχά από την ίδια. Την αυτοκριτική που πρέπει να γίνει και την αυτογνωσία των τεράστιων δυνατοτήτων της.
«Γιατί ρε Μήτσο;»
Σε αυτά τα τρία χρόνια απουσίας του Διαμαντίδη από τις αποστολές της «επίσημης αγαπημένης» η Εθνική Ελλάδος δεν έχει κατορθώσει να ανέβει τα σκαλιά του βάθρου.
Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα
Κανένα «κωλόπαιδο» δεν γεννήθηκε «κωλόπαιδο» και κανένας «λαμπρός χαρακτήρας» δεν βγήκε από την κοιλιά της μάνας του τόσο «λαμπρός».
Η ζωή σε standby
Το πρόβλημα του ελληνικού στρατού είναι ένα και πολύ σημαντικό. Η παντελής έλλειψη λογικής σε ό,τι κάνεις ή καλύτερα σε ό,τι είσαι υποχρεωμένος να κάνεις. Αν καταφέρεις να ξεπεράσεις το αρχικό σοκ του να βλέπεις μήνες, μέρες, ώρες και δευτερόλεπτα να περνούν άσκοπα, χωρίς κανένα απολύτως νόημα, τότε έχεις βγει νικητής.
Αντίο καλέ μας άνθρωπε
Υπάρχουν άνθρωποι που ξεχωρίζουν από τους υπολοίπους. Δεν είναι ομορφότεροι, ψηλότεροι, εξυπνότεροι. Είναι απλά πιο άνθρωποι. Τέτοιους ανθρώπους συναντάς μία στο τόσο, αλλά όταν τους γνωρίσεις τους καταλαβαίνεις από την πρώτη ματιά.
Ο Δεσμώτης
Τα δεσμά χωρίς τον Δεσμώτη δεν είναι παρά αγάπες, μίση, φιλίες και έχθρες χαμένες στο
παρελθόν...
Οπαδός από κούνια
Σε ένα κόσμο λοιπόν που αλλάζει, μεταβάλλεται, προχωράει μπροστά ή οπισθοδρομεί, αλλά σίγουρα κινείται, ο άνθρωπος έχει ανάγκη από ορισμένες σταθερές.
Το λαίμαργο «Εγώ» και το υποσιτισμένο «Εμείς»
Όταν ο ανταγωνισμός κυριαρχεί μέσα στην κοινωνία τότε το «Εμείς» συνθλίβεται και το «Εγώ» παίρνει την θέση του.
Το «Δεν με αφορά» πέθανε
Μπορεί κάποτε αυτό που συνέβαινε στον δίπλα μας να μην μας επηρέαζε. Μπορεί να μην χρειαζόταν να νοιαστούμε για τίποτα άλλο πέραν του εαυτού μας. Μπορεί η δυστυχία του γείτονα να μην μας άγγιζε.
Κάντε ησυχία, μην μας ακούσουν τα παιδιά
Τι απομένει λοιπόν; Οι επαναστατικές ιδέες των νέων και το γέλιο των παιδιών. Το πρώτο δέχεται ήδη το δικό του πόλεμο, ωστόσο γνωρίζει πώς να προστατευτεί. Ήρθε η ώρα να προστατευθεί και το δεύτερο.