Θεραπεύω

Η χρόνια ανυπόφορη ασθένειά μας Η έλλειψη πέους Οι καλλιτέχνες νοσούν Όχι τόσο οι σκηνοθέτες Στο μέγιστο οι ηθοποιοί Οι κατήγοροι νοσούν Η πλειοψηφία του κόσμου νοσεί Στην Υστερία μας πάτησε ο καπιταλισμό...

Μονρώ

Α, ήξερες που έμπλεκες Εγώ γαργαλάω τα χείλη μου κι έπειτα ξύνομαι ώσπου να βγάλουν αίμα Είμαι κάτι σαν Μέριλιν εγώ πηγαία η θλίψη, κατάβαθη -κακή περίοδος να πιάσω τα λεφτά μου- Όταν πονούσα ...

Προστατεύω

Κολλημένα στις ρόδες υπολείμματα ψώφιων ζώων Και στο παρμπρίζ εξαερωμένα πτώματα μαμουνιών Δεν τη μπορώ αυτή τη νέκρα Χειρότερο μόνο Η χρυσόμυγα μ’ ένα φτερό Το κουνούπι με την κομμένη μύτη Μο...

Προσμονώ

Θυμάμαι κάτι άνοιξ-ες Άνοιξ-ες με άλφα κεφαλαίο Γόπες στην άσφαλτο Τις νόμιζες λουλούδια Πίσω μας μπάτσοι Κι εμείς σαν παλαβοί Μίσος; Μίιισος Με διάρκεια το ι Να τρέχεις και να κάθεται ο...

Δίνομαι

Είμαι γυναίκα έχω φτερά Τσιμπολογάω και πετάω μακριά Γράφω γράφω Στο χαρτί, στο φακό, στο έργο πλάι του ρόλου μου και στο ταβάνι γράφω Θα ήθελα να πλήρωναν ευπρεπή και μικροκαμωμένο κύριο όπου θα έτρεχε μ...

Ψυχώ

Αν γινότανε να βγάλουμε μία σκέψη απ' το μυαλό Τότε σίγουρα θα υπήρχε μία μικρή πορτούλα στην κορφή του κεφαλιού Ο γιατρός θα την άνοιγε με αντικλείδι -εάν είχαμε χάσει το δικό μας Θα έβγαζε το μυαλό -με προ...

Μυαλώνω

Δεν το μπορείς να πεις ποιόν πιότερο ερωτεύτηκες Άλλος "εσύ" το διέπραττες κάθε φορά Σαν κάθε όργανό σου να ερωτευόταν μόνο του, κρυφά Τότε, ας πούμε Πως το συκώτι και η καρδιά Ερωτευτήκαν πιο ισχυρά Απ' ...

Εγκαρδιώνω

Αν υπήρχε τρόπος να σταματάει η καρδιά Τότε θα το έκαναν πολλοί Τα αγόρια θα έριχναν έτσι τις κοπέλες Κι οι ζωντανοί εργαζόμενοι θα το 'παιζαν νεκροί Λίγοι δε θα μπορούσαν να κάνουνε αυτό το κόλπο Κάποιοι ...

Ορίζω

Αποκύημα της φαντασίας κάποιου –πιθανολογώ– φουτουριστή Που κυλίστηκε σε σεντόνια ηδονής εξπρεσιονιστικών κατάνοιχτων στομάτων Και εκσπερμάτωσε αρχαίο δράμα, γνήσιο δράμα αθηναϊκό Ίσως με άρωμα διανόησης γαλ...

Αισθάνομαι

Οι αποστάσεις κοντινές με το αμάξι σου κι εγώ απλώνομαι σαν ροζ ηρωίδα του Ναμπόκοφ Η τεστοστερόνη αλλοιώνει την αθωότητα Παραμορφώνει τα χαρακτηριστικά Οδηγείς στο δρόμο προς το σπίτι μου με το φωτάκι της...

Απορροφώμαι

Τώρα τελευταία σα να ‘μαστε λίγο ακαμουφλάριστοι Βγαίνουμε στο δρόμο με πυζάμες Τσίμπλες στα μάτια Ιδρώτας να τρέχει Δεν ξεχωρίζεις τα ρούχα από το δέρμα Δουλεύουμε πολλές ώρες Σκύβουμε να πιάσουμε κότσο...