Μια παρέα νέων ανθρώπων, που άρχισε να παίζει αυθόρμητα, οκλαδόν, σε πλατείες, δρόμους και διάφορες γωνιές της χωρας, χωρίς να λογαριάζει το χρόνο και τις μέρες, έχει πλέον την πρώτη της δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Λοξοδρόμια”. Μια παρέα που κάνει την ελευθερία με τη μουσική της απτή πραγματικότητα κάνει το επόμενο βήμα. Το πραγματοποιεί αβίαστα, έχοντας απολαύσει αυτό που λένε ότι αξίζει περισσότερο σε ένα ταξίδι, τη διαδρομή. Μπροστά της βέβαια απλώνονται μια σειρά από προκλήσεις, με κυριότερες αν θα καταφέρει να κρατήσει τον αυθορμητισμό της και την ελευθεριακή της σχέση με το κοινό.
Η παρέα έχει όνομα, Bandallusia. Παίζει αύριο Κυριακή (7/5) στο Σταυρό του Νότου και λίγο πριν ανέβει on stage για ένα ιστορικό στην πορεία της live, καθώς θα παρουσιάσει το παρθενικό της άλμπουμ, επιχειρήσαμε μέσα από μια συζήτηση να τη γνωρίσουμε καλύτερα.
Ο τραγουδιστός λόγος εκφράζεται πιο εύκολα από τον πεζό. Μην ξεχνάμε ότι πολλοί άνθρωποι στη δουλειά τους έχουν ανάγκη από κάποιο ραδιοφωνάκι ή πολλές φορές τραγουδούν κι οι ίδιοι μουρμουριστά
Σε μια κούτα μέσα οι πρώτοι δίσκοι σας. Πώς νιώσατε, τι σκεφτήκατε;
Μια πάρα πολύ συγκινητική στιγμή για όλους μας, με πολλά ευχάριστα συναισθήματα, καθώς βλέπουμε την προσπάθειά μας να παίρνει και υλική υπόσταση! Πόσο μάλλον, όταν μιλάμε για την πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, σε δικούς μας στίχους και μουσική, αλλά και παραγωγή.
Αν δεν κάνω λάθος αρχίσατε να παίζετε στις πλατείες. Είναι κάτι που θα συνεχίσετε; Είναι μέρος του χαρακτήρα της μπάντας να παίζει “χύμα” και ελεύθερα στους δημόσιους χώρους;
Πράγματι ξεκινήσαμε παίζοντας παρεΐστικα σε πλατείες και πάρκα κι αργότερα στο δρόμο. Γυρίσαμε διάφορα μέρη στην Ελλάδα παίζοντας χύμα -όπως λες- και είναι αλήθεια πως αυτή η διαδικασία, αυτός ο τρόπος έκφρασης, χαρακτηρίζει την μπάντα, και είναι κάτι που με πολύ όρεξη και κέφι συνεχίζουμε!
Ποιες είναι οι διαφορές στη σχέση που αναπτύσσεται με το κοινό όταν είστε σε μια πλατεία και στη σχέση που αναπτύσσεται όταν είστε σε μια κλειστή μουσική σκηνή ή ένα μαγαζί; Ποιοι είναι άνθρωποι που σας ακούν στη μία περίπτωση και ποιοι στην άλλη;
Τα συναισθήματα που αναπτύσσονται παίζοντας στο δρόμο, είναι σίγουρα πολύ πιο αυθόρμητα. Κανείς δεν είναι επίσημα προσκεκλημένος σε αυτήν τη γιορτή, κανείς δεν είχε κανονίσει, οπότε προκύπτουν -αν θέλεις- λίγο πιο έντονα, λίγο πιο αγνά συναισθήματα. Όσον αφορά τους κλειστούς χώρους, αυτό που προσπαθούμε σε κάθε μας εμφάνιση, είναι να είμαστε όσο το δυνατόν πιο αυθεντικοί… και νομίζουμε πως το καταφέρνουμε στις περισσότερες!
Έχετε ήχο με παραδοσιακή χροιά και χρησιμοποιείτε στίχο με μαγιά άλλης εποχής. Πώς συνεισφέρει στο παρόν, κάτι που έχει τις ρίζες του στο παρελθόν; Τι επιδιώκει να προσθέσει στην πάμπλουτη ελληνική δισκογραφία όπως αναφέρετε κι εσείς, το δικό σας άλμπουμ;
Η παραδοσιακή χροιά, προκύπτει μάλλον από την αγάπη μας για το δημοτικό – παραδοσιακό τραγούδι και τα επιλεγμένα ακούσματα μας πάνω σε αυτό το ρεπερτόριο. Ο στίχος έχει επιρροές από όλα όσα διασκευάζουμε και παίζουμε τόσον καιρό, αλλά και τη δική μας οπτική. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα σύνολο έμπνευσης που μπορεί να αντλεί ύφος και χρώμα από το παρελθόν, αλλά που σίγουρα στρέφεται στο σημερινό ακροατή! Αν κάτι επιδιώκει να προσθέσει στη δισκογραφία, είναι σε πρώτη φάση η δική μας συνεισφορά σε αυτή. Ύστερα… ας μας δείξει η συνέχεια.
Πώς εξηγείτε γενικότερα τη στροφή του κόσμου σε παραδοσιακά ακούσματα; Αλλά και σε παραδοσιακό μάλλον τρόπο διασκέδασης, σε μουσικά καφενεία και στέκια.
Ίσως γεννήθηκε η ανάγκη για έναν κοινό τόπο έκφρασης στην ψυχαγωγία και τη διασκέδαση και μάλλον το παραδοσιακό -το ποιοτικό, όχι το σκυλάδικο- έδωσε αυτήν την εναλλακτική, μαζί με το ρεμπέτικο. Να μπορεί δηλαδή ο κόσμος να χορέψει ομαδικά και να τραγουδήσει σαν παρέα. Κάτι που μάλλον έλειπε από την εποχή του «σπάσ’ τα».
Οι αμαρτωλοί είναι οι άνθρωποι που δεν μπορούν να περιοριστούν στις επιλογές που τους δίνονται από την ιεραρχική δομή της κοινωνίας μας. Δεν αντέχουν να περιορίζονται σε μια εξειδίκευση, σε μια συγκεκριμένη ταυτότητα. Είναι οι άνθρωποι που αναζητούν την ποίηση στα πιο βρώμικα στενά της πόλης ή σε μια ερημική παραλία
Είναι η πιο ειλικρινής επανάσταση απέναντι στην κρίση και σε όλο αυτό που ζούμε οι παρέες μας; Το λέω διότι, μια παρέα κι εσείς, αντί να συζητάτε πάνω σε σχέδια φυγής στο εξωτερικό, συζητήσατε πάνω στη μουσική και κυρίως δημιουργήσατε νότες και λόγια.
Σε έναν κόσμο όπου όλο και περισσότεροι άνθρωποι κλείνονται στη μοναχικότητά τους, η παρέα είναι το βάλσαμο. Όταν καταφέρνει μια ομάδα ανθρώπων να δημιουργεί μέσα σε αυτές τις συνθήκες, τότε δικαιούται να ονειρεύεται! Σίγουρα, λοιπόν, κάθε πράξη που γεννά ελπίδες κόντρα στο ρεύμα, μπορεί να θεωρηθεί και επαναστατική, γιατί όχι…
Έχετε ένα τραγούδι “του κόσμου οι αμαρτωλοί”. Σε ποιων τα πρόσωπα βλέπετε τους αμαρτωλούς μας;
Οι αμαρτωλοί είναι οι άνθρωποι που δεν μπορούν να περιοριστούν στις επιλογές που τους δίνονται από την ιεραρχική δομή της κοινωνίας μας. Δεν αντέχουν να περιορίζονται σε μια εξειδίκευση, σε μια συγκεκριμένη ταυτότητα. Είναι οι άνθρωποι που αναζητούν την ποίηση στα πιο βρώμικα στενά της πόλης ή σε μια ερημική παραλία. Είναι οι παρέες που φιλοσοφούν ως το ξημέρωμα σε μια πλατεία ή κάποιο στέκι. Είναι οι μοναχικοί τύποι που διαβάζουν ή γράφουν ο,τι πιο ανατρεπτικό, αναζητώντας διέξοδο με τη φαντασία τους. Είναι αυτοί που θα σου ρίξουν ένα βλέμμα στην Ακαδημίας και δε θα είσαι ποτέ σίγουρος αν ήταν καχύποπτο ή αθώο.
Πιστεύετε ότι ο στίχος έχει τη χάρη να πει το ανείπωτο; Αυτό που δεν θα μπορούσε να εκφραστεί υπό κανονικές συνθήκες και λόγια; Αν ναι, γιατί συμβαίνει λέτε; Τι αλλάζει όταν τα λόγια γίνονται τραγούδι;
Ο στίχος έχει τη δυνατότητα να εκφράσει κάθε σκέψη, οποιαδήποτε. Τη φαντασία μας, κάποιο όνειρο, την άποψή μας. Όσον αφορά τα πιο εσωτερικά, τα ανείπωτα όπως λες, στο τραγούδι μπορεί να δοθεί η ομορφιά που τους αρμόζει. Γίνονται μουσική τα λόγια μας και η μουσική είναι μαγική. Στο άκουσμά της μπορεί να χαρείς, να λυπηθείς, να ταξιδέψεις, να χαλαρώσεις, να χορέψεις με χίλιους δύο τρόπους. Ο τραγουδιστός λόγος εκφράζεται πιο εύκολα από τον πεζό. Μην ξεχνάμε ότι πολλοί άνθρωποι στη δουλειά τους έχουν ανάγκη από κάποιο ραδιοφωνάκι ή πολλές φορές τραγουδούν κι οι ίδιοι μουρμουριστά.
Πού θα σας βρίσκουμε να παίζετε τον επόμενο καιρό;
Το μεγάλο γεγονός για το πολύ άμεσο μέλλον και συγκεκριμένα για την Κυριακή 7/5, είναι η παρουσίαση του δίσκου μας στο Σταυρό του Νότου Club. Θα παίξουμε ζωντανά όλα τα κομμάτια του δίσκου, καθώς επίσης κι άλλα αγαπημένα τραγούδια που έχουμε διασκευάσει ειδικά για το συγκεκριμένο πρόγραμμα! Από ‘κει κι έπειτα, θα ακολουθήσουν κι άλλα live μέσα κι έξω απ’ την Αθήνα, καθώς επίσης και οι εμφανίσεις μας στο δρόμο!
Τα παιδιά μπορείτε να τα βρείτε ακόμη εδώ:
*Οι φωτογραφίες είναι του Dimitris Bokãrt
Περισσότερα για το live εδώ
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.