Podosfairofilus o Hooliganus
O Podosfairofilus Hooliganus ανήκει σε μια από τις οικογένειες των θηλαστικών. Εντοπίζεται σε αρκετές περιοχές στην Ευρώπη, στην Αμερική και αλλού. Ενδιαφέρον προκαλεί η έντονη παρουσία του στον ελλαδικό χώρο.
Καλά να πάθω
Εμ, φυσικά. Τι να την κάνει την Εφορία το νησί; Τι να τη χρειάζεται; 60.000 κάτοικοι δεν είναι αρκετοί για ένα παράρτημα λένε οι νέες μεταρρυθμίσεις.
Η «Κυνηγός της ευτυχίας»
Δυο τσιγγανάκια που τραγουδούν με ένα ξεκούρδιστο ακορντεόν σε πιάνουν να χορέψεις. Τους ρίχνεις ένα βλέμμα αυστηρό και απομακρύνεσαι τρέχοντας.
Τζογάρει ο Έλληνας;
Με αφορμή τον πίνακα με τα διαγράμματα περί «Χαρτοπαιξίας και τζόγου» του The Economist γεννιέται το ερώτημα: Τζογάρει ο Έλληνας; Η απάντηση δε, γεννάει άλλα ερωτήματα: Την έχει την τάση; Από τον τζόγο κερδίζει ή χάνει;
Παίγνια, πολιτικά και μη
Αν είναι στο DNA του Έλληνα η φύση του παιγνίου της φαμφάρας ή όχι, δεν το ξέρω. Αμφιβάλλω ακόμη, αν η νοοτροπία έχει - με τον έναν ή τον άλλο τρόπο - μεταφραστεί σε χρωμόσωμα και «περνάει» από εμάς, στα παιδιά μας...
Η “Εκμεταλλεύτρια”
Εγώ από μικρή ακόμα, από το νηπιαγωγείο αν θυμάμαι καλά, όταν με ρωτούσαν τι ήθελα να γίνω, χωρίς δεύτερη σκέψη απαντούσα: σερβιτόρα- μπουφετζού- μπαργούμαν- κηπουρός- “λογίστρια”- “ψυχαναλύτρια”- νταντά σκύλων. Βασικά, με λίγα λόγια, ήθελα να προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο.
Ραντεβού στα Λευκά
Ραντεβού στη χιονισμένη μας Ελλάδα, στα κατάλευκα βουνά, στα χωριά τα ορεινά που σφύζουν από ζωή και σε καλούν… Έλα στην εξοχή, έλα στη φύση.
Ένα byte ο καθένας
Πόσο ψηφιακά μπορούμε να ζήσουμε; Μπορεί, πράγματι, το διαδίκτυο να μπει ακόμη περισσότερο μέσα στην καθημερινότητά μας. Λάθος, να γίνει η καθημερινότητα.
Να ‘ναι κάτι φρέσκο
Αγαπητέ δωροφέρτη,
Η αλήθεια είναι ότι δεν πιστεύω σε σένα και απλά σε αναφέρω ως επίκληση στην αυθεντία για να σταλθεί το μήνυμα στους πραγματικούς παραλήπτες.
Λοιπόν όλοι μας, πως ζήσαμε το 2013;
Επιθετική Ζάχαρη
Μπορεί εδώ στην Ευρώπη τη ζάχαρη να την έχουμε για γλυκό πειρασμό, να ρίχνουμε τις κουταλιές αβέρτα σε κάθε είδους ρόφημα ή να την παράγουμε και σε original καφέ χρωματάκι αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και με την Καμπότζη.
Στο Σότσι “αδερφές” μου, στο Σότσι
Πώς θα αισθανόταν ένας φανατικός χριστιανός αν έπρεπε να συμβιώσει -έστω για λίγες μέρες- με έναν μουσουλμάνο; Ή ένας ρατσιστής αν έπρεπε να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με έναν "κατώτερό" του, άλλου χρώματος; Ή ακόμα καλύτερα ένας ομοφοβικός πρόεδρος αν έπρεπε να φιλοξενήσει στη χώρα του ομοφυλόφιλους;
“Είμαστε όλοι παιδεραστές”;
Μην θορυβείστε! Όλα αυτά είναι αποκύημα φαντασίας. Ενός βρώμικου, επικίνδυνου μυαλού. Τίποτα από όλα αυτά δε θα μπορούσε να λαμβάνει χώρα στην πολιτισμένη μας κοινωνία. Την τόσο ηθική, δίκαιη και φιλάνθρωπη.