Γράφει ο Γουίλι

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος

Στην Ελλάδα της τελευταίας τριετίας στην οποία ο πολιτικός κόσμος έχει πια χωριστεί με ένα μανιχαϊστικό τρόπο σε "αντί" και "υπέρ" του μνημονίου και της πολιτικής που αυτό φέρνει, η αντιπολίτευση είναι εξίσου σημαντική με την κυβέρνηση. Πάντα θα βρίσκονται "Τσολάκογλου" για να αναλάβουν την εξουσία, αλλά δεν θα μείνουν για πολύ εκεί, αν ο λαός και οι υπόλοιποι πολιτικοί δεν μείνουν αδρανείς.

ΕΡΤ το νέο Πολυτεχνείο

Στη ζωή και δη στην πολιτική λίγα πράγματα γίνονται βάσει προγράμματος. Τα περισσότερα είναι απλώς αποτέλεσμα διαδοχικών συμπτώσεων, «ασύμμετρων» γεγονότων, όπως έλεγε και ένας παλιός υπουργός. Ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να κάνει μια κίνηση-ματ στα δικά του μάτια ή κίνηση-αυτοκτονίας με την κοινή λογική.

Υπάρχει άσπρος καπνός στον Περισσό;

Ναι, η ιδεολογία και το κόμμα μπορεί να ακολουθείται όπως μια θρησκεία. Ναι, ένας πιστός μπορεί να πιστεύει τη γραμμή του κόμματος σαν ευαγγέλιο. Ναι, μπορεί για τους αλλόθρησκους να υπάρχουν πολλές αλήθειες, αλλά για τους πιστούς μια.

Γιατί το 4 είναι μεγαλύτερο από το 27

Μετά από εννιά μήνες γεννιέται μια νέα ζωή, προκύπτει κάτι καινούργιο και είναι ζωντανή η ελπίδα για το μέλλον. Το μωρό που συνελήφθη τον περασμένο Ιούνιο μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές με γονείς τη Ν.Δ. , το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη ΔΗΜ.ΑΡ. δεν έχει τίποτα από όλα αυτά. Στην Ελλάδα επικρατεί η μιζέρια, η οργή, η εξαθλίωση.

«Για σένα, φίλε Αλέξη»!

Ο Φρόιντ έλεγε ότι τα πάντα σχετικά με την προσωπικότητα του ατόμου ανάγονται στην παιδική ηλικία. Κάνοντας μια πρόχειρη και... μπακαλίστικη αναγωγή, θα λέγαμε ότι η ιδεολογία και η πολιτική κατεύθυνση του ανθρώπου διαμορφώνεται στην εφηβεία και τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής του καθενός.

Η πραγματική χρεωκοπία της Ελλάδας

Μπορεί η Ελλάδα να «είναι το καλύτερο οικόπεδο του πλανήτη» όπως έλεγε ο Καζαντζίδης, ένας από τους λαϊκούς τραγουδιστές που τραγούδησε περισσότερο από τον καθένα ίσως το κύμα μετανάστευσης που κορυφώθηκε μετεμφυλιακά μέχρι και τη δεκαετία του 1970, αλλά κανείς νέος δεν αξίζει να ζει τη σύγχρονη μιζέρια της.

Πολλές μικρές «αλήθειες»

Μια από τις εφημερίδες με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία διαχρονικά στην ιστορία ήταν η «Πράβντα», η επίσημη εφημερίδα της Σοβιετικής Ενωσης. Προπαγάνδιζε τις θέσεις του κόμματος και ήταν η μόνη διέξοδος ενημέρωσης για τους πολίτες. Στη δημοκρατική Ελλάδα του 2012 βλέπουμε να υπάρχουν πολλές μικρές αλήθειες, πολλές «πράβντα»...

Πως το «φίδι» δεν πρέπει να γίνει «πατάτα»

Είναι δυνατόν το… αυγό του φιδιού να μετατραπεί εν μια νυκτί στις «πατάτες του Καποδίστρια»; Και τι μπορεί να γίνει για να σταματήσει η επώαση του και να μην γίνει αυτόματα ως ο «εκλεκτός απαγορευμένος καρπός»;