Κατάλληλη Για Όλους
O κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Όπως, όμως, ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός έτσι συμβαίνει και με την τέχνη. Η αλληλεπίδραση των δύο, δημιουργεί ένα "παιχνίδι" που οδηγεί σε κάτι καινούργιο.
Η «λευκή» νύχτα του «μαύρου» εργαζόμενου
Η μέρα είναι Σάββατο και η ώρα δέκα το βράδυ, οι υπάλληλοι των μικρο-καταστημάτων του κέντρου δουλεύουν ένα ακόμη σερί 12ωρο, θυσιάζοντας τη σωματική και ψυχική τους υγεία για έναν απώτερο σκοπό, αυτόν της «λευκής» νύχτας του Σαββάτου.
«Πρωταγωνιστής» στα στερεότυπα
«Η Αντέλ του Κολωνού» είναι ο τίτλος της εκπομπής των «Πρωταγωνιστών» του Σταύρου Θεοδωράκη σχετικά με τη ζωή μιας 25χρονης λεσβίας, της Άρτεμης. Πριν πατήσω το play στον υπολογιστή μου, βάζω στοίχημα με τον εαυτό μου για το πόσα ακόμη λανθασμένα στερεότυπα θα αναπαραχθούν μπροστά από τα μάτια χιλιάδων τηλεθεατών.
Μου μαθαίνετε να χαμογελάω, σας παρακαλώ;
Δεν είχα βαρεθεί μόνο να γράφω, αλλά και να μιλάω. Μόνο μια ειρωνεία και ένα μειδίαμα ήταν μόνιμα ζωγραφισμένα στο πρόσωπό μου, για ανθρώπους που αναλύουν και δεν κάνουν τίποτα. Δεν έβγαζα τον εαυτό μου απ’ έξω...
Η οπισθοδρομική Ελλάδα και τα πρώτα σχολεία που διδάσκουν για την Αθεΐα
Από την προσπάθεια της απόκτησης απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία μέχρι τα πρώτα σχολεία στην Ιρλανδία που διδάσκουν όλες τις θρησκείες, ακόμη και την αθεΐα και τον αγνωστικισμό. Η απόσταση μάλλον μεγάλη, αλλά μια ελπίδα γεννιέται.
Δεν είναι οι γραβάτες το θέμα στο “πάρτι” της προεδρίας
Στις γραβάτες και τα φουλάρια έμειναν οι "αποκαλύψεις" για τις ύποπτες δαπάνες ενόψει της ελληνικής προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πραγματικό "πάρτυ" διαφθοράς, όμως, γίνεται στις απευθείας αναθέσεις μικρών έργων.
Για μια στιγμή δικός μας
Για λίγο, ένας ματατζής, αφήνει κάτω την ασπίδα και τραγούδα μαζί με τους διαδηλωτές "Ποτέ θα κάνει ξαστεριά". Για μια στιγμή έγινε δικός μας.
Ήταν ο Άδωνις, ο γιατρός κι ο Τράγκας
Όταν ρωτήθηκε αν γνωρίζει πόσοι ασθενείς βρίσκονται διασωληνωμένοι περιμένοντας στην «ουρά» για ένα κρεβάτι στην εντατική, απάντησε σαν σχολιαρόπαιδο που το μάλωσαν για αταξία. Ένα μασουλημένο όχι, χωρίς την παραμικρή αιτιολόγηση.
«Πρόσεχε, θα έχει ΜΑΤ»
Δεν μας αρέσει –πιστεύω-, αλλά μας καλύπτει, μας ικανοποιεί που οι σχολές τη Δευτέρα ίσως και να ανοίξουν. Θα ανοίξουν με ΜΑΤ το πιθανότερο. Αυτό μας φοβίζει, ακόμη κι όσους τις θέλουμε κλειστές. Όχι για να χάσουμε μάθημα φυσικά. Αλλά για να κάνουμε επιτέλους μάθημα.
Η δικτατορία του φαίνεσθαι
Σκέφτομαι όλους αυτούς που μιλούν για τα σημερινά Πανεπιστήμια με τη χυδαιότητα του απόλυτου γνώστη, που μιλούν για το τότε Πολυτεχνείο και την μνήμη του, πόσο εύκολα θα καταβρόχθιζαν ένα σημερινό Πολυτεχνείο.
Ο κόσμος καίγεται, και ο Καμμένος… ΠΑΣΟΚίζεται
Ως άξιος νέος πολίτης, συνηθίζω να περνώ τις ελεύθερές μου ώρες δημιουργικά, στο facebook. Εκεί, σε κάποια από τις σελίδες διαβάζω μια δήλωση του αρχηγού των Αν.Eλ., Πάνου Καμμένου: «Στις επόμενες εκλογές το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπει καν στη Βουλή». Και ερωτώμαι εγώ, ο άξιος νέος πολίτης, έρχονται νέα μέτρα, η Τρόικα ζητά κι άλλες απολύσεις, η ΕΡΤ κυνηγιέται τρομοκρατικά και τους Αν.Ελ. τους ενδιαφέρει τι κάνει το ΠΑΣΟΚ;
Bloody Sunday
Βαδίζω, παρατηρώντας φευγαλέα τους περαστικούς. Χαλαροί, να περπατάνε, με σακούλες στα χέρια, χαμόγελα, συζητήσεις, [...] φερόμενοι σα να μην τρέχει τίποτα στους γύρω δρόμους. Σα να είναι αόρατο παράλληλο σύμπαν, οι δολοφονίες, η ανεργία, τα δίδακτρα στα πανεπιστήμια, το ανύπαρκτο κράτος δικαίου. [...] "Εγώ, έχω να ψωνίσω". "Εγώ δε φταίω για την κρίση". Αυτά τα εγώ συσσωρεύτηκαν και έπνιξαν το παρόν μας.