Το σπίτι στα Πετράλωνα
της Ναταλίας Τούντα
Ζούμε το κάθε μερόνυχτο σε λούπα. Ο καφές της Τρίτης δεν έχει καμία διαφορά από τον καφέ της Κυριακής. Η ζωή μας δεν είναι σε παύση, αλλά σε αδιάκοπη επανάληψη. Οι καραντίνες πάνε κι έρχο...
Η Δάφνη
Γράφει η Ευτυχία Συντυχάκη
Πάντα της άρεσε το όνομά της. Επειδή ήταν διαφορετικό και προσέδιδε πιστεύω μια δροσιά όποτε εμφανιζόταν. Της πήγαινε το όνομά της. Προτιμούσε βέβαια να την είχαν ονομάσει «Εσθήρ»....
Πεθύμησα να πάω σε ένα πανηγύρι
Πεθύμησα να πάω σε ένα πανηγύρι, από εκείνα που γίνονται σε χωριά, στις μεγάλες πλατείες, με καρέκλες άβολες, χάρτινα τραπεζομάντηλα, πλαστικά μαχαίρια, που δεν κατάλαβα ποτέ τη χρησιμότητα, ούτε το χέρι σου δε...
Μέρες κορωνοϊού
Γράφει η Βίκυ Α.
«Μένουμε σπίτι»….Καλημέρα σας.
«Σχολαστικά πλένω τα χέρια μου» και τα απολυμαίνω, έχουν ανοίξει απ' το πολύ αντισηπτικό, βάζω επουλωτική κρέμα και κάθομαι στο λαπ τοπ να γράψω τις σκέψεις...
Όποιος σε νοιάζεται δεν το κρατά για τον εαυτό του
Έτσι ξαφνικά μου έστειλε μήνυμα, σε πέντε βγες, σου φέρνω κοτόσουπα, τι να της πω, ότι δε μου αρέσει, αδερφή μου είναι θα έπρεπε να το θυμάται, άκου απαίτηση να φάω κοτόσουπα, βγήκα νωρίτερα, η γειτόνισσα άπλων...
Ανέπαφες Συναλλαγές Μόνο
Γράφει η Μαρίνα Ακαρέπη
Τέσσερις εβδομάδες πέρασαν. Κάθε βράδυ προσπαθώ να κοιμηθώ νωρίς, κι όμως ξυπνάω μες στη μέση της νύχτας, νωρίτερα κι απ’ό,τι ξυπνούσα για να πάω στη δουλειά. Με ξυπνάει μία βαθιά χαρ...
Οι μάσκες έπεσαν. Βλέπεις άλλον γείτονα. Άλλον γνωστό, ακόμη και φίλο
*Γράφει ο Δημήτρης Ιακωβίδης
Μια πανδημία όπως αυτή πάντα φάνταζε σαν σενάριο ταινίας στο μυαλό μου. Κι όμως συνέβη. Και δεν περίμενα όταν ξέσπασε όλο αυτό ότι θα μας επηρεάσει τόσο κοινωνικά και οικονομικά....
Καταιγίδα Σκέψεων
Από Μαρία Βενιανάκη
Ο κενός χρόνος μου το επιτρέπει. Απέναντι στην ανυπαρξία της καθημερινής πλοκής τα συναισθήματα μου πλέκουν τον πιο γερό ιστό με τον περίγυρο και με τον εαυτό μου. Είμαι ζωντανή και σ...
Ποιος ιός μπορεί να νικήσει τον έρωτα;
Σήμερα ξύπνησα από ένα άσχημο εφιάλτη, σηκώθηκα από το κρεβάτι, ντύθηκα βιαστικά, πήρα το σκυλάκι και βγήκαμε έξω, μια ανάσα είχα ανάγκη, λίγο φως να φωτίσει το μέσα μου κι έσερνα τον Τάπα ή με έσερνε αυτός, δε...
Ζωές σε αναμονή
Γράφει η Γιάννα Κουκά
Οι αγκαλιές. Οι αγκαλιές μου έχουν λείψει. Από εκείνες τις καλές που κουμπώνουν. Οι αγκαλιές με τη μάνα, τους φίλους, τους συναδέλφους, τους γνωστούς αγαπημένους. Κι οι αγκαλιές με τους...
10’ ακόμα snooze
Τι θα φάμε αύριο; Μακαρόνια με κιμά ίσως. Ναι, ναι. Καλή ιδέα! «Ανεβαστικό» φαγητό! Ο,τι πρέπει. Ωραία. Δεν έχει και λίγο ήλιο ρε παιδάκι μου 5 μέρες τώρα. Να βγούμε στο μπαλκόνι να μας χτυπήσει ο ήλιος. Να το ...
Η ζωή ξέρει
23η ημέρα καραντίνας. Ο καιρός σήμερα συμβαδίζει με την γενικότερη διάθεση, σαν ιδιότυπο soundtrack. Βροχή, μουντάδα, περιορισμός. Κάθομαι με το σκύλο και κοιταζόμαστε -έχει συμπληρώσει 12 χρόνια καραντίνας και...