Χτύπησες το κουδούνι. Ούτε τηλέφωνο, ούτε μήνυμα. Κρατούσες στα χέρια ένα σοκολατένιο λαγό και ένα κερί με ροζ κορδελάκι. Φορούσες σκούρο μπλε πουκάμισο, τζιν παντελόνι, camper παπούτσια. Θυμόσουν ότι κάποτε είχα ερωτευτεί κάποιον με τα ίδια παπούτσια. Με ρώτησες αν σου επιτρέπω να μπεις. Είχαν ασπρίσει τα μαλλιά σου. Μια οριζόντια γραμμή χώριζε στα δυο το μέτωπο. Άνοιξα την πόρτα διάπλατα. Αγένεια να στέκει κάποιος στην πόρτα, έλεγε ο πατέρας μου. Είχα να σε δω πολλά χρόνια. Την τελευταία φορά σε θυμάμαι με τη βαλίτσα στο χέρι να αφήνεις τα κλειδιά στο τραπέζι.

Κάθισες στην καρέκλα κι έμοιαζες με εσταυρωμένο που δεν επρόκειτο ποτέ να αναστηθεί. Σοκολατένιο λαγό και κερί με ροζ κορδελάκι. Δε θυμόσουν ότι μισώ οτιδήποτε ξεπλυμενο και ξεθωριασμένο. Οτιδήποτε ροζ. Άρχισες να με ρωτάς για τη ζωή μου. Αν δουλεύω, αν γράφω, αν ονειρεύομαι, αν αγαπώ κάποιον. Κάποτε ζούσα για αυτή τη στιγμή. Ονειρευόμουν πολλά βράδια ότι ερχόσουν έτσι απρόσκλητος και ζητούσες συγνώμη. Με σκυμμένο κεφάλι, να λες, έκανα λάθος κι εγώ να σε συγχωρώ. Δεν ένιωσα τίποτα μέσα μου. Ούτε χαρά, ούτε λύπη. Δε σε αναγνώριζα. Ένας ξένος καθόταν στο τραπέζι μου. Έπινε τον καφέ, κάπνιζε τσιγάρα, με ρωτούσε για τη ζωή μου, τη ζωή μου που κάποτε είχε προδώσει για 30 αργύρια. Πόσο παράξενη η ζωή μας! Τίποτα δεν έρχεται στην ώρα του.

Μου ζήτησες ένα ποτήρι νερό. Θυμήθηκα ότι, όταν σου ζήτησα νερό, εσύ με πότισες ξύδι. Θυμήθηκα ότι κάποτε ήθελα να ανταποδώσω. Τώρα όχι. Σου άνοιξα την πόρτα. Ώρα να πηγαίνεις σου είπα. Δουλεύω, ονειρεύομαι, ζω, γράφω, μα μόνο για αυτούς που αγαπώ. Όχι πια για σένα. Έπρεπε να με θυσιάσεις, είχες πει κάποτε. Και να φανταστείς πως μέχρι τότε αγαπούσα τον Ιούδα.

Σου έδωσα πίσω το σοκολατένιο αυγό, το κερί με τη ροζ κορδέλα, έκλεισα την πόρτα, κάθισα στην καρέκλα και ήπια στην υγειά σου ένα ποτήρι ξύδι. Το σταυρό μου τον κουβαλούσα επτά χρόνια κι ούτε μια στιγμή δε βαρυγκόμισα…

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Ζει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Ιστορία – Αρχαιολογία και Συντήρηση Έργων Τέχνης αλλά εργάζεται στην εκπαίδευση. Πιστεύει στην αυτοδιάθεση των ανθρώπων και στην ελευθερία. Ονειρεύεται ακόμα σαν παιδί κι ελπίζει πως κάποτε θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Γράφει όταν οι σκέψεις στριμώχνονται και διεκδικούν χώρο στο κεφάλι της. Έχει πια την πεποίθηση ότι όλοι είμαστε περαστικοί κι έχουμε την ανάγκη να βρούμε άξιους συνταξιδιώτες που θα λέμε μόνο αλήθειες. Αγαπημένες της λέξεις η ουτοπία και η χαρμολύπη. Ίσως γιατί έχει καταλάβει πως αυτό είναι η ζωή.

Related Posts