Η άνοιξη έκανε την πρώτη τρανή εμφάνισή της αυτήν την εβδομάδα. Ο ήλιος ζεσταίνει το δέρμα, το αεράκι το χαϊδεύει και το μυαλό πετάει στα καλοκαιρινά σχέδια. Ένα τέτοιο αεράκι, λεβαντινό, μας ταξιδεύει από ανατολή προς δύση. Ξεκινάμε από έναν καταρράκτη άγριας ομορφιάς στην Εύβοια και συνεχίζουμε στη λατρεμένη Λευκάδα και τον δρόμο που δύο φίλες απλώνουν τα βήματά τους μετά τη δουλειά. Τέλος προσγειωνόμαστε στο Βενετσιάνικο καρναβάλι, με τους… σκοτεινούς ιππότες να μαρτυρούν την ιστορία ενός τραυματισμένου φιλμ.
Μελίνα Βελιμέζη
Διακοπές με την κολλητή σου και δουλειά πάνε μαζί; Στη δική μας περίπτωση ναι. Δουλειά, δουλειά, δουλειά και λίγες ώρες ξεκούρασης. Η βόλτα από το ένα χωριό στο άλλο, αγαπημένη συνήθεια ξεκούρασης αλλά και μία αφορμή για ουσιαστικό διάλογο. Εγώ γκρίνιαζα συνέχεια, ενώ εσύ δεν άφηνες από τα χέρια σου τη φωτογραφική μηχανή. Μάλλον ο ενθουσιασμός μου για τα τοπία είχε φθαρεί από τα πολλά διαδοχικά χρόνια που τα επισκεπτόμουν. Εσύ δεν είχες ξανάρθει στο νησί. Ο δρόμος λοιπόν ένωνε τη Μανάση με τα Χορτάτα, χωριά της Λευκάδας, μικρά με 30 το πολύ μόνιμους κατοίκους. Αλλά ένωνε και εμάς…
Χριστιάνα Βουκελάτου
Η Λευκάδα είναι ένα νησί φημισμένο για τις πεντακάθαρες, διεθνώς αναγνωρισμένες, ακρογιαλιές της και την οδική πρόσβαση στο νησί. Η δική μου Λευκάδα ωστόσο, ήταν μια πολύτιμη ανθρωπολογική (κι όχι μόνο) μελέτη! Ήταν ο περήφανος παππούς Στράτος και οι περίεργοι συγχωριανοί… ο αξιαγάπητος Μπούλης (ιδιαίτερα ο εκστασιασμένος Μπούλης, που μας περίμενε το βράδυ μετά τη δουλειά) και η αντικοινωνική γάτα, της οποίας το όνομα μου διαφεύγει. Οι μεταμεσονύκτιες βόλτες στη Βασιλική και η νοστιμότατη μους του κυρ-Θανάση… το ζευγάρι με τις λεσβίες που πάντα μου άφηναν χαρτζιλίκι και οι πρώτοι μου πελάτες, μια ευγενική οικογένεια Ολλανδών. Τέλος, ήταν η πρώτη επαφή με την (απάνθρωπη) αγορά εργασίας και τα αφεντικά και το πανεμορφότερο ηλιοβασίλεμα στην Εξάνθεια, στο λόφο, δίπλα στο parapente…
Έστερ Μαρία
Βενετία, Καρναβάλι 2006
Η μόνη φωτογραφία που κάπως σώθηκε. Αν και το φιλμ καταστράφηκε ολοσχερώς, οι αναμνήσεις δεν κινδυνεύουν ούτε από το φως, ούτε από το χρόνο. Μια φοιτητοπαρέα σκορπισμένη σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις με διαβατήριο Erasmus, κανονίζει μέσω mail να βρεθεί στη Βενετία για το τελευταίο σαββατοκύριακο του καρναβαλιού. Ξέφρενος χορός στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, υπαίθριες συναυλίες reggae με εφτά βαθμούς κελσίου, αυτοσχέδιες παραστάσεις commedia dell’ arte, μεθυσμένοι αρλεκίνοι και μαρκησίες ποζάρουν για τουρίστες…
Ξαφνικά, όπως περιπλανόμαστε, αντικρίζουμε έκθαμβοι την αυλή ενός Palazzo. Δάδες και κεριά φώτιζαν ένα bal masqué μιας άλλης εποχής. Κάποιοι ιππότες αποχωρούν. Τρέχω να τους προλάβω για να ρωτήσω έναν από αυτούς, σε σπαστά ελληνοϊταλικά: «Αν έπεφτα τώρα στο κανάλι, θα βουτούσες να με σώσεις;». Η αρνητική του απάντηση με έκανε να καταλάβω αφενός ότι είχα πιεί πολύ και αφετέρου ότι ιππότες δεν υπάρχουν πια.
Νίκη Μαυροειδή
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.