«Ήμουν ο Άμλετ. Στεκόμουνα στην ακτή και μιλούσα στα κύματα που πάφλαζαν, ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ, με την πλάτη στραμμένη στα ερείπια της Ευρώπης… Ξάπλωσα καταγής και αφουγκραζόμουν τον κόσμο να φέρνει τις στροφές του στον ομοιόμορφο ρυθμό της αποσύνθεσης… Η θέση μου αν το δράμα μου συντελούνταν ακόμη θα βρισκόταν και στις δύο πλευρές του μετώπου, ανάμεσα στα μέτωπα και πάνω από αυτά…»
Η Μαριάννα Δημητρίου με αντρικό κοστούμι, χωρίς ηλικία, φύλο, συγκεκριμένη ταυτότητα, σαν άγαλμα, «ζωντανεύει» για να διηγηθεί το δράμα, το δράμα της Ευρώπης και της κρίσης. Στα πρώτα λεπτά κυριολεκτικά, «βομβαρδίζει» το κοινό με το κείμενο. Χωρίς ανάσα, ακίνητη, με μαχαίρια στα χέρια της και σε στάση επίθεσης βγάζει από μέσα της όλο το «Hamletmachine», σαν άλλη μηχανή, ρομπότ.
Μπορεί να επρόκειτο για μονόλογο, στην ουσία όμως ήταν ένας πλούσιος διάλογος με ανησυχίες, σκέψεις, γεγονότα, εμπειρίες, από τον Άμλετ ως τον εαυτό μας, σε τέσσερις διαφορετικούς χρόνους ερμηνείας.
Το θέατρο ήταν γεμάτο. Κάποιοι καθόντουσαν στο πάτωμα. Απόλυτη ησυχία, αμηχανία και δέος ανάμεσά μας. Μόνο κάποιες στιγμές με λίγο χιούμορ. Η ερμηνεία της Μαριάννας Δημητρίου έκοβε την ανάσα. Όταν η παράσταση τελείωσε το χειροκρότημα συνέχισε για πολλά λεπτά.
Στο «Hamletmachine» μπορείς να διακρίνεις τον εαυτό σου, άλλοτε ως Άμλετ, ως Οφηλία, ως επαναστάτη, ως Ηλέκτρα. Μπορείς να διακρίνεις την κρίση, την Ελλάδα, τις κοινωνίες που πλήττονται, την διασπασμένη Ευρώπη, την Ευρώπη των λίγων και του καπιταλισμού.
«Το έργο αναφέρεται στην κρίση», μας λέει ο σκηνοθέτης Γιώργος Ζαμπουλάκης, μετά την παράσταση, κατά την οποία απέδωσε και σκηνοθέτησε εξαιρετικά το υψίστης αξίας και σημασίας έργο του Heiner Müller, το «Hamletmachine» (1977).
«Η Ευρώπη θα διαλυθεί», εκτίμησε, καλώντας την τέχνη να μας ενώσει. «Από την Ευρώπη λείπει ο ανθρωπισμός. Αν δεν διαλυθεί, θα την σώσει μόνο ο ανθρωπισμός. Να μας ενώνει η τέχνη. Παρεμβαίνει στη στιγμή». Αυτά ανέφερε ο κ. Ζαμπουλάκης και μας καληνύχτισε.
Συντελεστές
Μετάφραση: Ελένη Βαροπούλου
Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Γιώργος Ζαμπουλάκης
Εγκατάσταση-Κοστούμι: Θάνος Βόβολης
Ερμηνεία: Μαριάννα Δημητρίου
Φωτογραφίες: Ηλίας Χατζάκης
Θέατρο Θησείον: Τουρναβίτου 7, Θησείο
Ώρες παραστάσεων: Δεύτερα 21:00 & Παρασκευή 23:45
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.