Η περίπτωση του διανοητή Βασίλη Ραφαηλίδη

*Αναδημοσίευση κειμένου της Έλενας Ακρίτα το 2017 

Γράφουμε εκείνα που έχουν γράψει άλλοι πριν από μας. Λέμε όσα είπαν άλλοι καλύτερα από μας.

Η περίπτωση του διανοητή Βασίλη Ραφαηλίδη ακριβώς αυτό επικυρώνει: εκείνος τα είπε πριν από μας, τα έγραψε καλύτερα από μας, έβλεπε μακρύτερα από εμάς.  Ισως γι’ αυτό σήμερα, 17 χρόνια από τον θάνατό του (1 Ιανουαρίου 1934 – 8 Σεπτεμβρίου 2000) «ανέλπιστα» νέες γενιές τον ανακαλύπτουν και – με όπλο τον μοναχικό του λόγο – πορεύονται μαζί  του σε μια δυστοπική κοινωνία. Μια κοινωνία για την οποία ο Ραφαηλίδης μιλούσε όταν κανείς δεν ήθελε να τον ακούσει.

Διαβάστε τι έγραψε αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος για να διαπιστώσετε τη συνάφεια των «τότε» λόγων του με την «τώρα» ζωή μας. Ιδού μερικά αποφθέγματά του:

*Είμαστε η χώρα των αξιοποιημένων αναξιοτήτων και των αναξιοποίητων αξιών.

*Ολα πήγαν στραβά εξαρχής στο κράτος που ονομάστηκε Ελλάδα το 1830, όταν εμφανίστηκε η νέα Ελλάδα στον ίδιο τόπο που στην αρχαιότητα υπήρχε η αρχαία Ελλάδα. Αυτό δημιούργησε μύριες παρανοήσεις όσον αφορά την καταγωγή των Νεοελλήνων. Που βέβαια δεν είναι ανάγκη να έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα για να είναι Ελληνες. Ούτε είναι κανείς σώνει και καλά Ελληνας γιατί έτυχε να γεννηθεί στην Ελλάδα. Η ζορισμένη γεωγραφία πολύ μικρό ρόλο παίζει στην εθνικότητα. Κι αυτό το γνώριζαν καλά οι αρχαίοι Ελληνες οι διάσπαρτοι σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο.

* Η γεμάτη αίμα και δυστυχία ανθρώπινη Ιστορία μαρτυράει πως δεν είναι αρκετό να γεννηθεί κανείς άνθρωπος. Πρέπει να γίνει άνθρωπος.

* Οπως και να ‘ναι, το «έπος του Πολυτεχνείου» έγινε ένα ισχυρό αντιστασιακό άλλοθι για εκείνους που εφτά χρόνια λούφαζαν. Και ξαφνικά έγιναν αντιστασιακοί εν μια νυκτί. […] Ευτυχώς που η οίηση κι ο κομπασμός για ένα έπος ελάχιστα επικό άρχισαν να ξεφουσκώνουν σιγά σιγά.

* Τον Σωκράτη τον σκότωσε η Δημοκρατία με δημοκρατικές διαδικασίες.

* Η εξουσία είναι κάτι το παρά φύσιν. Στη φύση δεν υπάρχει εξουσία, υπάρχει ηγεσία. Ηγέτης είναι αυτός που ηγείται, που προηγείται και δείχνει τον δρόμο στους άλλους για να μη χαθούν. Το κριάρι δεν ασκεί εξουσία στο κοπάδι, απλώς ηγείται του κοπαδιού.

* Κέρδισε τη μάζα τότε ο Λένιν διότι της υποσχέθηκε φαΐ. Κι οι διάδοχοί του έχασαν τη μάζα διότι δεν κράτησαν την υπόσχεση. Κι αλίμονό σου αν δεν δώσεις στη μάζα το φαΐ που της υποσχέθηκες. Θα σε φάει.

* Κάθε μικροαστός ονειρεύεται τον αστό που ζεσταίνει μέσα του. Που τον μεγαλώνει στο θερμοκήπιο της μεγάλης ελπίδας για ένα πέρασμα στην «ανώτερη τάξη». Κάθε ψιλικατζής ονειρεύεται ένα σουπερμάρκετ. Κι επειδή το όνειρο για μερικούς πραγματοποιείται, όλοι οι χάχες πιστεύουν πως θα βγει αληθινό και γι’ αυτούς.

* Η κοινωνία δεν έχει ανάγκη από φιλανθρωπία. Εχει ανάγκη από ανθρωπισμό.
n Μια χώρα απατεώνων αποκλείεται να μην την κυβερνούν απατεώνες. Η δημόσια απάτη στην Ελλάδα έχει ιδιωτική βάση. Τη θέλει ο λαός και τη στηρίζει ο λαός. Αρκεί να διαρρεύσει πως είσαι έντιμος για να μην εκλεγείς βουλευτής. Ψηφίζουμε φελλούς γιατί χρειαζόμαστε φελλούς.

* Η εθνική σου ταυτότητα δεν είναι η προσωπική σου ταυτότητα αλλά ένα δάνειο από τους προγόνους σου. Δεν κόπιασες να τη φτιάξεις, την πήρες έτοιμη από τις σελίδες της Ιστορίας. Συνήθως μια τέτοια ταυτότητα τη χρησιμοποιούνε είτε άνθρωποι με ελλειμματική προσωπικότητα είτε οι δημαγωγοί για να κάνουν τη δουλειά τους εξαπατώντας τους ανθρώπους με ελλειμματική προσωπικότητα.

Και κλείνοντας:

* Η κοινωνία δεν έχει ανάγκη από φιλανθρωπία. Εχει ανάγκη από ανθρωπισμό.