Είναι από τους ήχους που τον έχεις ταυτίσει με το πρόσωπο. Είναι η μελωδία της κιθάρας που σε ξεσηκώνει, που σε ενθουσιάζει. Θα δανειστούμε το σχόλιο του Eric Clapton όταν τον είχε παρακολουθήσει σε μια ζωντανή εμφάνιση: «Έπαιξε μπροστά στα μάτια μου οποιοδήποτε καθαριστικό στυλ που μπορεί κάποιος να φανταστεί χωρίς φανταχτερό τρόπο. Θέλω να πω ότι έκανε μερικά από τα κόλπα του, παίζοντας με τα δόντια ή πίσω από την πλάτη του, χωρίς να προσπαθήσει να τραβήξει την προσοχή πάνω του και αυτό ήταν ….περπάτησε πολύ μακριά». “Από τότε η ζωή μου δεν ήταν πότε ξανά η ίδια». Δεν ήταν απαραίτητη η λίστα του περιοδικού Rolling Stone, που τον κατατάσσει στην πρώτη θέση με τους καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών, για να το επιβεβαιώσει. O Jimmy Hendrix ήταν, είναι και θα είναι η απόλυτη φυσιογνωμία του guitar man, το ίνδαλμα των απανταχού κιθαριστών.
Γεννημένος στις 27 Νοεμβρίου του 1942 στο Seattle, ο Jonhy Allen Hendrix μεγάλωσε μέσα σε δυσκολίες, λόγω του θανάτου της μητέρας του σε μικρή ηλικία, και του γεγονότος ότι τα περισσότερα αδέρφια του έπασχαν από σοβαρά προβλήματα υγείας. Στα 15 του αγόρασε την πρώτη του ακουστική κιθάρα, έναντι 5 δολαρίων. Δύο χρόνια αργότερα ο πατέρας του του αγοράζει την πρώτη του ηλεκτρική κιθάρα και αρχίζει να παίζει, μαθαίνοντας μόνος του, βλέποντας τον τρόπο παιξίματος άλλων, όπως ο Muddy Waters ή o B.B. King.Συμμετείχε σε διάφορες ερασιτεχνικές μπάντες μέχρι τη στιγμή που φτάνει στο Λονδίνο.
«Η μουσική δεν ψεύδεται. Αν υπάρχει κάτι στον κόσμο που μπορεί να αλλάξει, μπορεί να συμβεί μόνο μέσω της μουσικής»
Στο Λονδίνο δημιουργεί τους The Jimmy Hendrix Experience, με τους οποίους δίνουν ζωντανές εμφανίσεις σε διάφορα club, με το κοινό να ενθουσιάζεται από την δεξιοτεχνία του Hendrix, αλλά και από τη δυναμική σκηνική παρουσία του, η οποία κορυφωνόταν με το σπάσιμο και κάψιμο κιθαρών, ενισχυτών και μηχανημάτων. Οι επιτυχίες δεν αργούν να έρθουν, γνωρίζοντας τον θαυμασμό του κόσμου αλλά και μεγάλων μουσικών, όπως οι Mick Jagger και Jeff Beck. Αυλαία για το συγκρότημα αποτελεί η live εμφάνιση στο θρυλικό φεστιβάλ του Woodstock το 1969, όπου κλέβουν την παράσταση με την εικονοκλαστική διασκευή του εθνικού ύμνου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Μετά την διάλυση του Experience ο Jimmy σχηματίζει και άλλες μπάντες με όχι τόσο μεγάλη εμπορική επιτυχία, αλλά με το μύθο που είχε ήδη δημιουργήσει όταν ανέβαινε στη σκηνή να τον ακολουθεί. Σε κάθε του εμφάνιση δεν πέφτει καρφίτσα και ο κόσμος παραληρεί στο άκουσμα της Stratocaster του και των περίεργων διασκευών στα τραγούδια του.
Τον Σεπτέμβριο του 1970 μετά από δυο συναυλίες στη Δανία, στη Γερμανία και τη Σουηδία η μπάντα με την οποία περιόδευε μαζί ο Hendrix αποφασίζει να αναβάλει την υπόλοιπη περιοδεία. Στις 17 Σεπτεμβρίου συναντάει τη φίλη του Monika Dannemann στο Λονδίνο και μετά από την παραμονή τους σε φιλικό σπίτι, επιστρέφουν στο διαμέρισμά της. Το επόμενο πρωί η Monika βρίσκει τον Jimmy ζωντανό, αναίσθητο αλλά χωρίς να μπορεί να ξυπνήσει. Κατά την άφιξη του στο νοσοκομείο ανακοινώνεται ο θάνατός του. Η νεκροψία δείχνει ότι ο θάνατός του προήλθε από πνευμονική αναρρόφηση και ασφυξία ενώ βρισκόταν υπό την επήρεια βαρβιτουρικών. Αργότερα, η Monika θα ανακαλύψει ότι ο Jimmy είχε καταναλώσει εννιά ταμπλέτες Vesparax. Το μελαγχολικό ποίημα που βρέθηκε δίπλα του έγειρε υποψίες για αυτοκτονία, αλλά ποτέ δεν επαληθεύτηκαν.
«Όταν πεθάνω, θέλω ο κόσμος να παίζει τη μουσική μου, να τρελαίνεται και να κάνει ότι θέλει». Αυτό ήταν το όνειρό του. Το πέτυχε με το παραπάνω. Και το καταφέρνει μέχρι και στις μέρες μας. Ένας αυτοδίδακτος βιρτουόζος την κιθάρας, που έπαιζε το ίδιο καλά με τις νότες κανονικά και ανάποδα, λόγω του ότι ήταν αριστερόχειρας, που ισορροπούσε ανάμεσα στα blues και τη rock με απίστευτη ευκολία και αρμονία, που έκανε πολλά παιδιά να θέλουν να ασχοληθούν με την κιθάρα, έχοντας μια αφίσα του στα παιδικά τους δωμάτιά. Ένας κιθαρίστας που με τα ψυχεδελικά και μακρόσυρτα solo του μπορούσε να σε ταξιδέψει και να ανοίξει νέους ορίζοντες στο μυαλό του κοινού, αλλά και στη μουσική γενικότερα. Ένας θρύλος που με το ταλέντο και την ικανότητα του έβαλε τις βάσεις για την δημιουργία της rock και την εξέλιξής της.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.