Πρώτα έρχεται η έκθεση. Ο Αμερικανός ποδοσφαιριστής Ρόμπι Ρότζερς αποφάσισε να ενημερώσει όλο τον κόσμο για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Ύστερα, έρχεται η απόσυρση. Υπό το φως της δημοσιότητας και της πίεσης του βάρους της αποκάλυψης ότι είναι γκέι, αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση σε ηλικία μόλις 25 ετών.
Στο περιοδικό δρόμου «σχεδία» δημοσιεύονται τα αποτελέσματα μιας πανελλήνιας έρευνας για την ομοφοβία στο ποδόσφαιρο. Διεξήχθη από την αντιρατσιστική οργάνωση Foul του διαιτητή Αντώνη Δαλούκα, ο οποίος έχει «τρέξει» κατά καιρούς πολύ ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες. Σύμφωνα με αυτή, το 81% των ερωτηθέντων αναγνωρίζει τη δυσκολία του ποδοσφαιριστή να βγει ανοιχτά και να δηλώσει ότι είναι γκέι. Όσον αφορά τους λόγους που στην Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε ένας ποδοσφαιριστής που να έχει αποκαλύψει ότι είναι ομοφυλόφιλος, το 47% έριξε τις ευθύνες στην αρνητική επιρροή που η αποκάλυψη θα είχε για την καριέρα του.
Οι φήμες για ομοφυλόφιλους παίκτες κρύβουν κάποιες φορές αλήθειες. Πολλές φορές αποτελούν αντικείμενο κουτσομπολιών. Κανείς, όμως, δεν έχει βγει ποτέ να το παραδεχθεί ανοιχτά. Φοβάται την έκθεση. Το φως μπορεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες στην εξέλιξη της καριέρας του. Προτιμά να κινείται στο σκοτάδι, στις σκιές. Υπό το συνεχή φόβο των αποκαλύψεων. Φανταστείτε τις αντίπαλες κερκίδες όταν μάθουν ότι ο παίκτης του «εχθρού» είναι ομοφυλόφιλος. Οι περισσότεροι έχουμε φωνάξει, ψιθυρίσει, τραγουδήσει σύνθημα με σχετικό περιεχόμενο στο γήπεδο. Φανταστείτε τους «δύσκολους» συμπαίκτες του. Κάπως έτσι ζούσε και ο Ρότζερς.
Μέχρι που αποφάσισε να βγει μπροστά, αλλά να συνδέσει την απόφασή του αυτή με την απόσυρση. Του πήρε λίγο καιρό να ανακαλέσει. Τον ενέπνευσαν τα συγκεντρωμένα παιδιά κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας. Αποφάσισε ότι η αγάπη του για την μπάλα είναι αρκετή προκειμένου να τολμήσει να βρεθεί απέναντι σε όσους τον κοιτούν με μισό μάτι.
Στο εξωτερικό και κυρίως στην Αγγλία έχουν κατανοήσει ότι η ομοφοβία, μαζί με τον αντισιμητισμό και τον αντι-ισλαμισμό αποτελούν τα πιο συχνά πλέον είδη διακρίσεων. Ο ρατσισμός έχει πολλά κεφάλια. Άλλα εμφανή, αλλά υποβόσκουν. Για να νικηθεί χρειάζονται προσπάθειες από όλους τους φορείς. Στην περίπτωση του Ρότζερς,η συμπεριφορά των οπαδών αποτελεί λόγο για αισιοδοξία. Αυτοί της Σικάγο Φάιαρ με τοποθέτησή τους χαιρέτησαν την απόφασή του να βγει μπροστά και να μιλήσει. Αναγνώρισαν το θάρρος του. Και εκείνοι των Λ.Α Γκάλαξι του χάρισαν ένα ζεστό standing ovation στην αμήχανη επιστροφή του στους αγωνιστικούς χώρους.
Η νοοτροπία που επικρατεί τη δεδομένη στιγμή δείχνει ότι δύσκολα θα υπήρχε τέτοια υποδοχή σε αθλητή στη χώρα μας, παρότι τέτοιες κινήσεις ουσιαστικά πηγαίνουν το οπαδικό κίνημα ένα βήμα μπροστά. Το θέμα φυσικά δεν είναι μόνο οι οπαδοί. Είναι ολόκληρη η κοινωνία του ποδοσφαίρου που έχει μάθει να είναι άκαμπτη. Καλές οι δηλώσεις και οι εκδηλωσούλες, αλλά για να χτυπηθεί ο ρατσισμός και τα παρακλάδια του χρειάζεται να γίνει κάτι παραπάνω. Μέχρι τότε, όλοι θα συνεχίσουν να θεωρούν ότι στο σκοτάδι είναι λιγότερο επικίνδυνα.
Θάνος Σαρρής
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.