Οι 5 ταινίες που βαρεθήκαμε να βλέπουμε τα Χριστούγεννα

Χαζεύοντας στο Ίντερνετ, βρίσκω 823.342 άρθρα με τις καλύτερες Χριστουγεννιατικές ταινίες. Στο 90% των περιπτώσεων, το “Home Alone” κυριαρχεί στις προτιμήσεις. Δηλαδή όλοι εσείς θέλετε να μου πείτε πως βλέπετε και ξαναβλέπετε αυτές τις ταινίες κάθε Χριστούγεννα με χαρά και ευχαρίστηση; Δεν υπάρχει κανείς σας που θέλει να σπάσει τη τηλεόραση, όποτε ξαναπαίζει τα ίδια και τα ίδια; Που θέλει να τους πάρει τηλέφωνο και να τους ρωτήσει ένα μεγάλο γιατί; Που θέλει να δανείσει χρήματα στα κανάλια να νοικιάσουν κανένα καινούριο dvd γιατί αυτά μάλλον τα παίζουν ακόμα από βιντεοκασέτες;

Το σκέφτηκα και το ξανασκέφτηκα. Μήπως είμαι εγώ η παράλογη; Μήπως αυτή η συνήθεια του να παίζουν οι ίδιες ταινίες κάθε χρόνο κρύβει κάτι πιο ρομαντικό από τα παιδικά μας χρόνια; Μετά μου ήρθε στο μυαλό η εικόνα του Macaulay και η απάντηση ήταν ξεκάθαρη. Απλά όχι! Αντιστέκομαι στο meme “Θα βλέπουμε τον μικρό Κέβιν μέχρι να πεθάνουμε”. Θα έχουμε πεθάνει ήδη από βαρεμάρα! Αυτές λοιπόν είναι οι πέντε ταινίες που δε θέλω να ξαναδώ ποτέ πια. Και εύχομαι ο Άι Βασίλης να ακούσει την ευχή μου και φέτος να δούμε Star Wars και στη τηλεόραση για τα Χριστούγεννα.

Βραβείο βαρεμάρας #1: Home Alone

26 Χριστούγεννα πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου βλέποντας τον Macaulay να παραμένει ξεχασμένος στο σπίτι και να κάνει πάρτυ μόνος. Ένα πράγμα λες και τα Χριστούγεννα μπαίνουμε σε χρονοκάψουλα, βλέποντας αυτό το παιδάκι που έχει γίνει ολόκληρος μαντράχαλος πια, όντας διάσημος στα 8 του και άσημος στα 35 του. Φυσικά δεν είναι μόνο αυτή η ταινία, αλλά το “Home Alone” είναι μακράν το έπος βαρεμάρας των Χριστουγεννιάτικων επαναλαμβανόμενων ταινιών που παίζει η τηλεόραση.

Και σα να μη φτάνει αυτό, τον ξαναξεχνάνε και τον ξαναξεχνάνε και τον ξαναξεχνάνε. Δηλαδή τόσες φορές που τον ξέχασαν, λογικό είναι να έχει ψυχολογικά πια ο Κέβιν και να παρατήσει τη καριέρα του. Κι εγώ μαζί του, που από ενός χρονού που έβλεπα τη ταινία, πίστεψα ότι κάποια στιγμή θα μου συμβεί και μένα να με αφήσουν μόνη στο σπίτι. Αλλά τίποτα, μετά τις 10 επαναλήψεις κατάλαβα ότι δεν πρόκειται. Επάξια λοιπόν, το 1ο βραβείο χριστουγεννιάτικης βαρεμάρας στο “Home Alone”.

Βραβείο βαρεμάρας #2: A Christmas Carol

“A Christmas Carol”, δεν μας έφτανε να τη βλέπουμε από το 1984, την κάναμε και remake για να αλλάξουμε έκδοση για την επόμενη τριαντακονταετία! Η αλήθεια είναι ότι η 1η ταινία βγήκε το 1938 και από τότε την κρατάμε σαν φυλαχτό για πάντα. Είναι από το παραμύθι του Ντίκενς, το οποίο είναι ίσως πανέμορφο για παιδιά, αλλά νιώθω ότι βλέπω τα 3 γουρουνάκια και τη Χιονάτη κάθε χρόνο σε ταινία! Το φανταστικό στόρυ; Ο μίζερος, γκρινιάρης και τσιφούτης Scrooge μισεί τα Χριστούγεννα και μένει κρυμμένος στη σπηλιά του. Μέχρι που τρία μαγικά πνεύματα, το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον τον επισκέπτονται και του δείχνουν τη ζωή του. Βουαλά! Τα Χριστούγεννα τον έκαναν καλύτερο άνθρωπο και χαρούμενο.

Όπως φαίνεται όμως κάθε χρόνο ο κύριος Scrooge ξανακλείνετε στην σπηλιά του και μας ταλαιπωρεί. Και κάθε χρόνο πρέπει να τον βλέπουμε να ξανακάνει τις ίδιες συζητήσεις με τα ίδια πνεύματα. Νομίζω δε μάθατε τίποτα μετά από τόσες επαναλήψεις!

Βραβείο βαρεμάρας #3: Jingle all the way

Ο αγαπημένος μας Arnold Schwarzenegger δεν μένει μόνο έγκυος στις τηλεοπτικές του περιπέτειες, έχει υπάρξει και οικογενειάρχης που δεν έχει χρόνο για την οικογένεια του στο “Jingle all the way”. Και πως θα περάσει μια οικογένεια τα Χριστούγεννα με ένα μπαμπά που δουλεύει; Πως θα αναπληρώσει αυτό το χρόνο στο παιδί του; Μα φυσικά αγοράζοντας του το μαγευτικό δώρο που περιμένει. Πέραν της απέραντης χαζομάρας που υπάρχει σε όλη τη ταινία, ας μιλήσουμε ειλικρινά. Δεν γίνεται να μεγαλώνεις σε αυτό τον κόσμο βλέποντας Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαίρια και Σαββατοκύριακα ταινίες με τον Arnold Schwarzenegger σε κάθε πιθανή βερσιόν! Όπως επίσης, δεν γίνεται να πρέπει κάθε φορά να τα βγάλουμε πέρα με την κρίση ταυτότητας του Arnold στα 90s που είναι μία με ένα μωρό στη κοιλιά, την άλλη μπαμπάς και την άλλη ο Terminator.

Βραβείο βαρεμάρας #4: Jack Frost

Τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται όλο και χειρότερα με τον “Jack Frost”. Η ταινία δεν είναι μόνο βαρετή, είναι και άκυρη. Κάποιος πεθαίνει και επιστρέφει μεταμορφωμένος σε χιονάνθρωπος για να κάνει παρέα στον γιο του. Και όταν τελειώσουν τα Χριστούγεννα τι θα γίνει; Θα επιστρέψει ως βαμμένο πασχαλινό αυγό το Πάσχα ή σα μεταμφιεσμένη γάτα τις απόκριες;
Αφήστε που ο χιονάνθρωπος είναι πραγματικά τρομαχτικός! Να περιμένω δηλαδή έναν τρομαχτικό χιονάνθρωπο για να μου κάνει παρέα; Μπρρρρρρ.. Μακριά!

Βραβείο βαρεμάρας #5: Love Actually

Είσαι ερωτευμένος; Σου άρεσε το Notting Hill; Πιστεύεις ακόμα στον Άγιο Βασίλη και σου αρέσουν τελικά όλες οι παραπάνω ταινίες που έγραψα; Τότε δες και το “Love Actually”. Πρωταγωνιστούν μόνο 20.000 ζευγάρια και οι ιστορίες τους διαδραματίζονται ταυτόχρονα με αυτές άλλων τόσων ζευγαριών. Τα κλισέ της ταινίας έρχονται το ένα μετά το άλλο χωρίς σταματημό και πραγματικά απορώ πως είναι ακόμα μετά από 12 χρόνια τόσο γνωστή. Αλλά φυσικά, αν δεν αγαπηθούμε τώρα που είναι Χριστούγεννα, πότε θα το κάνουμε;