Ακολουθώντας τις ταινίες Captain America: The First Avenger (2011) και Captain America: The Winter Soldier (2014), το sequel της σειράς ήρθε με άγριες διαθέσεις. Η -διάρκειας 2 ωρών και 26 λεπτών παρακαλώ- υπερπαραγωγή ονόματι Captain America: Civil War (Εμφύλιος Πόλεμος) σίγουρα ήξερε τι ήθελε ο κόσμος, και ειδικότερα οι φαν της Marvel, και το προσέφερε απλόχερα.
Μετά από ένα επεισόδιο στη Νιγηρία που προκάλεσε διεθνή αναταραχή, η ομάδα υπερηρώων ‘Avengers’ καλείται να υπογράψει μια συμφωνία πολιτικού χαρακτήρα που περιορίζει και ελέγχει τη δράση τους. Οι μισοί ακολουθούν το παράδειγμα του Iron Man και υποστηρίζουν τη συμφωνία, ενώ οι άλλοι μισοί τίθενται στο πλευρό του Captain America και την καταδικάζουν. Αυτό ξεκινά έναν «Εμφύλιο Πολεμο», ο οποίος αργότερα αποκτά και μια πιο προσωπική διάσταση.
Δράση; Με το κιλό! Υπερήρωες; Δεν προλαβαίνεις να τους μετρήσεις! Ταχύτητα; Τόση που ζαλίζεσαι! Σας ακούγεται συναρπαστικό; Σίγουρα είναι. Όμως ξέρετε πως η ποσότητα δεν εγγυάται την ποιότητα.
Ναι, μεν, το ‘Civil War’ συνδυάζει την περιπέτεια με το χιούμορ και την ηθική με το ρομάντσο, εμβαθύνοντας και λίγο περισσότερο στους βασικούς χαρακτήρες, αλλά κάπου ίσως το κουράζει.
Και δεν κουράζει επειδή είναι τόσο μεγάλη σε διάρκεια, αλλά επειδή καθυστερεί αρκετά να εστιάσει στα βασικά ζητήματα που πρέπει να προβληματίσουν το θεατή, μπερδεύοντάς τον και αφήνοντάς τον απλά να παρακολουθεί μια σειρά γεγονότων με εντυπωσιασμό, αλλά χωρίς καθόλου αγωνία.
Τα οπτικά εφέ είναι εκπληκτικά, παρ’ότι στην αρχή της ταινίας αυτό δε γίνεται αντιληπτό, λόγω των πολλαπλών περιφερειακών λήψεων και της γενικότερα υπερφορτωμένης βιντεοσκόπησης.
Τα κοστούμια και οι σκηνές μάχης είναι προσεγμένα και καλαίσθητα.
Οι χαρακτήρες είναι πάρα πολλοί, και –όπως είναι φυσικό- οι περισσότεροι επισκιάζονται από τους αντικρουούμενους πρωταγωνιστές (Captain America και Iron Man) , τον κακό (;) της υπόθεσης (Winter Soldier) και τον guest star που κλέβει την παράσταση (Spiderman).
Οι ηθοποιοί Chris Evans και Robert Downey Jr. είναι ακριβώς όπως τους περιμένει κανείς: πιστοί στο ρόλο και αξιοπρεπείς, και κατορθώνουν να δώσουν μία νότα ρεαλισμού σε μία ταινία που περιέργως κατάφερε να φανεί περισσότερο φλύαρη σεναριακά παρά οπτικά.
Η αποτυχία της; ΄Οτι δεν επιχειρεί καμία ποιοτική υπέρβαση. Η επιτυχία της; Ακριβώς αυτό!
Αν δε σας άρεσε : …Περιμέντε καλύτερα το καινούργιο X-men!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.