Η επόμενη ημέρα της αντιπολίτευσης

Αν ξεχωρίζει κάτι σε αυτές τις εκλογές, πέρα από τα κωμικοτραγικά σποτάκια, είναι το πόσο ψηλά στην ατζέντα είναι το θέμα «τι θα γίνει την επόμενη μέρα» σε επίπεδο αντιπολίτευσης. Μια σειρά κομμάτων έχουν αποδε...

«Και ο λαός, κύριε;»

Θυμάστε ένα τηλεοπτικό σποτ της Νέας Δημοκρατίας προ των εκλογών του Ιουνίου του 2012, τοποθετημένο σε ένα μέλλον με νικητή τον ΣΥΡΙΖΑ; Σε εκείνο το ευφάνταστο σενάριο, ένας δάσκαλος διάβαζε σε μαθητές του δημο...

Χτες είχαμε εκλογές

Η Αριστερά δυνάμωσε, η Χρυσή Αυγή απειλεί όλο και περισσότερο, η κυβέρνηση φθάρθηκε κι άλλο. Για πρώτη φορά στην Μεταπολίτευση, η κυβέρνηση δεν θα εκπροσωπηθεί στον β' γύρο για την Περιφέρεια της Αττικής και τ...

Χριστούγεννα με έναν αριστερό

«Εσείς οι αριστεροί αφού είστε άθεοι, γιατί έχετε αργία τα Χριστούγεννα;» είμαι έτοιμος να χτυπήσω στον αναρχοάπλυτο ξάδερφο, που κάθεται απέναντί μου στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι, αλλά κρατιέμαι γιατί εκείνη την ώρα ερχόταν το κοτόπουλο και το άφησα για αργότερα.

3. Το γάντι

Το ελληνικό κράτος, από τον Μαυροκορδάτο ως σήμερα, μοιάζει περισσότερο με κάτι διαδικτυακά παιχνίδια προσομοίωσης που στόχος είναι να φτιάξεις και να διοικήσεις μια πόλη, να δημιουργήσεις την ιστορία της και τους θεσμού της. Μοιάζει περισσότερο με αυτό παρά με ένα αληθινό κράτος.

Εποχή Μνημονίου

O λαός αποφάσισε. Για δεύτερη φορά μέσα στο διάστημα ενός μήνα, έδειξε πως επιθυμεί να δώσει μία ακόμα ευκαιρία στη Νέα Δημοκρατία και να κολυμπήσει στους κόλπους των βάναυσων προεκτάσεων, ενός Μνημονίου για το οποίο ουδέποτε έφερε λόγο

Σκέψεις ενός «Κωλοαριστερού»

Αυτό που δεν θα καταλάβουν για σένα είναι ότι δεν πιστεύεις ότι ο Στάλιν σκότωνε καλύτερα από τους άλλους δεν είσαι με κανέναν άλλωστε, δεν πιστεύεις σε κανέναν, παρά μόνο σε μια ΙΔΕΑ, στην ιδέα ενός άλλου κόσμου.

Φουσκωμένες τσέπες, ελλιπείς εξηγήσεις…

Ο σκοπός του κειμένου είναι να εκφράσω το ακόλουθο τρίπτυχο συναισθημάτων, το οποίο αναλύεται σε δυσαρέσκεια, απορία και οργή για την μοναδική ανοδική τάση που παρατηρείται στα εισοδήματα μίας χώρας που ταλαιπωρείται, χωρίς από ότι φαίνεται να υπάρχει το ελάχιστο συνειδησιακό πρόβλημα για το φούσκωμα μερικών αριθμημένων (300) λογαριασμών

Φουσκωμένες τσέπες, ελλιπείς εξηγήσεις…

Ο σκοπός του κειμένου είναι να εκφράσω το ακόλουθο τρίπτυχο συναισθημάτων, το οποίο αναλύεται σε δυσαρέσκεια, απορία και οργή για την μοναδική ανοδική τάση που παρατηρείται στα εισοδήματα μίας χώρας που ταλαιπωρείται, χωρίς από ότι φαίνεται να υπάρχει το ελάχιστο συνειδησιακό πρόβλημα για το φούσκωμα μερικών αριθμημένων (300) λογαριασμών