Εμπρός ξανά για μια ζωή χωρίς νόημα
Η πανδημία εισήγαγε ξανά, κατά κάποιον τρόπο, τον θάνατο στη ζωή του δυτικού ατόμου. Ο θάνατος που όλο και πιο πολύ είχε αποκλειστεί από τη ζωή, ως κάτι που δεν μας αφορά και δεν μας κόφτει, επανήλθε αιφνίδια μ...
Πεθύμησα να μην πεθυμώ
Πεθύμησα να πάω σινεμά, θέατρο, να φιλιούνται οι ηθοποιοί με πάθος, να αγκαλιάζονται, να μη φοράνε μάσκα στο στόμα, να μη φοβούνται να μιλήσουν για το πάντα.
Πεθύμησα ένα ταβερνάκι, Σεπτέμβρη σε ένα χωριό, μ...
Πεθύμησα να πάω σε ένα πανηγύρι
Πεθύμησα να πάω σε ένα πανηγύρι, από εκείνα που γίνονται σε χωριά, στις μεγάλες πλατείες, με καρέκλες άβολες, χάρτινα τραπεζομάντηλα, πλαστικά μαχαίρια, που δεν κατάλαβα ποτέ τη χρησιμότητα, ούτε το χέρι σου δε...
Ζωές σε αναμονή
Γράφει η Γιάννα Κουκά
Οι αγκαλιές. Οι αγκαλιές μου έχουν λείψει. Από εκείνες τις καλές που κουμπώνουν. Οι αγκαλιές με τη μάνα, τους φίλους, τους συναδέλφους, τους γνωστούς αγαπημένους. Κι οι αγκαλιές με τους...
Η ζωή ξέρει
23η ημέρα καραντίνας. Ο καιρός σήμερα συμβαδίζει με την γενικότερη διάθεση, σαν ιδιότυπο soundtrack. Βροχή, μουντάδα, περιορισμός. Κάθομαι με το σκύλο και κοιταζόμαστε -έχει συμπληρώσει 12 χρόνια καραντίνας και...
10 χαϊκού για τον κορωνοϊό
Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε πρώτα στο HUMBA!.
1. Βρισκόμαστε σε “πόλεμο”. Πρώτο θύμα του πολέμου είναι η αλήθεια.
2. Η δουλειά του επιδημιολόγου είναι να παρατηρεί, να καταγράφει και να αναλύει. Μ...
Για την Χαρά μας που έχασε την μόνη της Χαρά, την Δαφνούλα της…
Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει;
Πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει;
Σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε.
Kλέανδρος Καρθαίος (1878-1955)
Ο θάνατος είναι από ...
Παράπονο, του Οδυσσέα Ελύτη
Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
Άλλα είν' εκείνα που αγαπώ
γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνησα
Στ' αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ' ομολογώ
Σαν να 'μουν άλλος κι όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα
...
Η στιγμή
Τι είναι η στιγμή; Τι είναι το τώρα; Πώς καθορίζεται το παρόν από το παρελθόν και πώς το παρόν γίνεται μέλλον; Όλα εξαρτώνται από την απόφαση
Του Τζόνη Τζανάρη
Ο χρόνος της ζωής μπορεί να λογιστεί ως μία κλ...
Η ζωή μου μετά θάνατον εγγυημένη, του Νάνου Βαλαωρίτη
Θα συνεχίσω άραγες να γράφω και μετά θάνατον; Έχω γράψει σε ώρα τροπικής θύελλας τις παραμονές του τέλους κι όταν το πλοίο βυθιζόταν τραγούδησα στο κατάστρωμα κι όταν γκρεμίζονταν οι πυλώνες του ναού, έκρουσα τ...
Εσύ σε τι υποδουλώθηκες σήμερα;
Η εποχή μου είναι μια ύπουλη εποχή. Η χώρα μου είναι μια χώρα χτισμένη πάνω σε πλασματικά θεμέλια που θυμίζουν τις εικονικές πραγματικότητες ταινιών φαντασίας. Η εποχή μου αντιπροσωπεύεται από τους πιο χυδαίους...
Monique: Η συγγραφή και κατ’ επέκταση η ποίηση είναι ένα ατέρμονο ταίρι
Έχετε σκεφτεί ποτέ πώς θα ήταν τα πράγματα γύρω μας αν ήταν πάντα καλοκαίρι, αν όλοι ήμασταν ένα μέρος από έναν πίνακα του Πικάσο, σχήματα ακανόνιστα σε έναν πίνακα που έχει πολλές ιστορίες να διηγηθεί, ακανόνι...