«Μας ενοχλεί η περιφρόνηση»

Ο Βλάντι κι ο Γκέντσι έβγαζαν κάποτε το μεροκάματο σε σκυλάδικα. Τώρα ομορφαίνουν την πόλη με δημοτικά κι ηπειρώτικα, παίζοντας σε δρόμους και πλατείες. Το μόνο πους ενοχλεί, η υποτίμηση που αντικρίζουν συχνά στα μάτια του κόσμου.

Κοίτα Εμείς

- Κοίτα, εμείς είμαστε μια υπερχρεωμένη χώρα. Δανειζόμαστε για να πληρώσουμε τα δανεικά, για λάθος μακροοικονομικούς δείχτες, μειώνουμε μισθούς και συντάξεις, αφήνουμε μια ύφεση να μπει μες τη ζωή μας, να μας διαπεράσει σαν κρύος αέρας, να μας ανατριχιάσει και να φτάσει ως το κόκκαλο.

Χωρίς ασφάλιση. Χωρίς περίθαλψη;

Άνθρωποι ανάμεσα μας χάνουν τις δουλειές τους, πουλάνε όσο-όσο την όποια περιουσία έχουν προκειμένου να τα βγάλουν πέρα. Μένουν ανασφάλιστοι και απλά ελπίζουν να μην αρρωστήσουν. Κοιτάω τους φίλους μου, οι περισσότεροι άνεργοι και ανασφάλιστοι. Οι πολιτικές των τελευταίων ετών εξαιρούν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού από την ιατρική κάλυψη.

Χρόνια πολλά και με απολύσεις…

Ήταν 23 Απριλίου του 2010, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, εξέπεμπε μήνυμα αγωνίας από το ακριτικό Καστελλόριζο για την ανάγκη της χώρας, προκειμένου να καταπολεμήσει δραστικά το δημοσιονομικό πρόβλημα, να τεθεί υπό την κηδεμονία της τρόικα, αποτελούμενη από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ.

Οι ανυπόμονοι

Κάντε υπομονή και ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός, τραγουδούσε χρόνια πριν η Αλίκη Βουγιουκλάκη, και δεν ήταν η μόνη ούτε το μόνο τραγούδι που υποσχόταν στους Έλληνες, που ζούσαν φτωχικά, πως κάποια μέρα θα γίνουν όλα καλύτερα.

Κρίση και ειρωνεία: Τυχαία σχέση ή αναγκαία προϋπόθεση;

Η κρίση είναι γεμάτη ειρωνίες και αντιφάσεις. Και η μεγαλύτερη ειρωνία απ’ όλες είναι ότι ο κόσμος γύρω καίγεται και όλοι ζουν στο ροζ συννεφάκι τους. Σε μια εποχή που η λύση είναι η πρωτοβουλία, η αυτοοργάνωση, η κινητοποίηση, λίγες μόνο δράσεις γίνονται αναλογικά με το τι χρειάζεται.

Ο Κώστας κάνει marketing

Η Ριζούπολη μοιάζει μια πολύ ήσυχη γειτονιά. Με εξαίρεση το αγωνιστικό κρεσέντο κάποιων Κυριακών στο γήπεδο του Απόλλωνα, οι μέρες κυλούν ράθυμα και οι νύχτες μοιάζουν έρημες. Κάπου εκεί, ένας καπνιστής ζει τη δική του περιπέτεια, ανάμεσα στο συνοικιακό μπακάλικο και το νέο περίπτερο.

H υποτιμημένη δύναμη των πολιτών

Σαν χώρα δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που περνάμε μία οικονομική κρίση. Ουκ ολίγες φορές έχουμε βρεθεί στα όρια χρεοκοπίας και σε ορισμένες περιπτώσεις τα ξεπεράσαμε κιόλας.