Tagged Οπισθόφυλλο

Πόσο θα ήθελε να βρίσκεται τώρα στο σπίτι και να ονειρεύεται γλυκά. Κάτω από την τεχνητή σκιά που ρίχνουν οι κατεβασμένες περσίδες, τα χαρτιά και τα έντυπα μοιάζουν να κοιμούνται στα ράφια και στα συρτάρια, νωθ...

Ανώτερο στάδιο καπιταλισμού: ο ολικός καπιταλισμός. Όχι πλέον η αύξηση της παραγωγικότητος, η συσσώρευση κερδών και κεφαλαίου από την παραγωγή, αλλά κερδοσκοπία και στοιχήματα σχετικά με το όλο και περισσότε...

Άδειασε τα νερά ανοίγοντας μια τρύπα στον πάτο της μπανιέρας. Το δάπεδο του λουτρού, στρωμένο με ανοιχτοκίτρινα πλακάκια, είχε κλίση και έτσι το νερό κυλούσε σ' ένα άνοιγμα ακριβώς πάνω από το γραφείο του ενοίκ...

Είμαι ελαφρύς. Πιο ελαφρύς κι από πούπουλο κοκαλιάρη γλάρου. Ελαφρύς σαν το πνεύμα της σαπουνόφουσκας και σαν το χάδι της ευθυμίας. Είμαι ελαφρύς. Ελαφρύτερος κι από το νυφικό της αράχνης. Ελαφρύς σαν φεγγαρόσκ...

Μα κι ο καθείς σκοτώνει ό,τι αγαπάει, και πρέπει αυτό απ' όλους ν' ακουστεί. Άλλοι με κολακεία σε σκοτώνουν Κι άλλοι με ματιά φαρμακερή Μ' ένα φιλί σκοτώνουν οι δειλοί, Κι οι γενναίοι άνδρες με σπαθί. Ν...

Ο γείτονας μού δίνει το κλειδί του σπιτιού του όταν εκείνος πηγαίνει διακοπές. Ταΐζω τις γάτες του ποτίζω τα λουλούδια του και το γρασίδι του. Τοποθετώ την αλληλογραφία του σε μια τακτοποιημένη στοίβα ...

Πήγαινε κι άνοιξε την πόρτα. Μπορεί απ’ έξω εκεί να στέκει ένα δέντρο, ένα δάσος, ένας κήπος, ή μια πόλη μαγική. Πήγαινε κι άνοιξε την πόρτα. Μπορεί να είναι το σκυλί που ψαχουλεύει. Μπορεί να δεις κάποι...

Όλα περνούν κι όλα μένουν, αλλά δικό μας είναι το να περνάμε να περνάμε κάνοντας δρόμους, δρόμους πάνω στη θάλασσα. Ποτέ δεν κυνήγησα τη δόξα, ούτε ν’ αφήσω στη μνήμη των ανθρώπων το τραγούδι μου. Εγώ αγ...

Βαθιά στις σκοτεινές κοιλάδες πεθαίνουνε οι πεινασμένοι. Αλλά εσύ τους δείχνεις το ψωμί και τους αφήνεις να πεθαίνουν. Εσύ έχεις θρονιαστεί αιώνιος κι αόρατος κι αστράφτεις ανελέητος πάνω απ' το αιώνιο Σχέδι...

Γνωρίζω την απελπισία σε γενικές γραμμές. Η απελπισία δε διαθέτει φτερά, δεν κάθεται απαραιτήτως σε ένα ξεστρωμένο τραπέζι, σε μια βεράντα, στην ακροθαλασσιά. Είναι η απελπισία και όχι η επιστροφή μιας ποσότητα...

Πόσες χιλιάδες όνειρα έχω δει -αμέτρητα. Και βλέπω ακόμα. Άλλα μ' αρέσουν και θέλω να κρατήσουν όλη τη νύχτα, όλη τη ζωή. Άλλα μου σφίγγουν την καρδιά και θέλω να ξυπνήσω, να γλιτώσω από δαύτα. Κι όταν ξυπνάω φ...

Ο Καίσαρ κοιτάει γύρω του νευρικά ίσαμε να κατέβει κάτω. Στο ερημωμένο άτριον πέφτει απάνω στον αγγελιοφόρο του Αντωνίου. Ο αποσταλμένος κι ο συνοδός του του διαβιβάζουν να μην πάει σήμερα στη Γερουσία. Απειλεί...