Κλειστά πανεπιστήμια

Κάθε μέρα τα πανεπιστήμια «ανοίγουν», από συνέλευση σε συνέλευση, από σύγκλητο σε σύγκλητο, από είδηση σε είδηση, για να ‘ρθουν μετά οι «κακοί» διοικητικοί και «τα ακροαριστερά τάγματα εφόδου» να διαψεύσουν τις προσδοκίες των πρωτοετών.

«Πρόσεχε, θα έχει ΜΑΤ»

Δεν μας αρέσει –πιστεύω-, αλλά μας καλύπτει, μας ικανοποιεί που οι σχολές τη Δευτέρα ίσως και να ανοίξουν. Θα ανοίξουν με ΜΑΤ το πιθανότερο. Αυτό μας φοβίζει, ακόμη κι όσους τις θέλουμε κλειστές. Όχι για να χάσουμε μάθημα φυσικά. Αλλά για να κάνουμε επιτέλους μάθημα.

Να λέμε τα σύκα, σύκα και τους απολιτίκ, απολιτίκ

Στην εποχή του «τσουβαλιάσματος» και του εύκολου χαρακτηρισμού, οι ταμπέλες πάνε και έρχονται δίχως πολλή σκέψη. Και στα Πανεπιστήμια πολλές φορές η πολιτικοποίηση και η κομματικοποιήση συνδέονται ή ταυτίζονται από κάποιους. Η συμμετοχή ή η μη συμμετοχή σε κάποιο κόμμα, όμως, δεν αρκεί για να φέρει την πολιτικοποιήση του κάθε Γιώργου και της κάθε Μαρίας, του κάθε ΔΑΠίτη και του κάθε «ανεξάρτητου».

«Νέο λύκειο» και μένουμε πάντα παιδιά…

Η σχολική χρονιά ξεκίνησε με τον καθιερωμένο αγιασμό κι εγώ αναγκαστικά ξύπνησα νωρίς γιατί τα κωλόπαιδα στην πλατεία έκαναν πολύ φασαρία και με αναστάτωσαν. Τώρα, για το πότε θα ξεκινήσουν τα μαθήματα, θα σας γελάσω, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης. Σημασία έχει πως είναι έτοιμο το «Νέο λύκειο».

Φοιτητικές εκλογές 2013

Το πρόβλημα είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό του εκλογικού σώματος επέλεξε να παρέχει μηδενική ανάδραση απέναντι σε όσα υφίσταται στη σχολή του –και επομένως ως μέλος του κοινωνικού συνόλου. Είναι σαν να περνάει τα τρένο, εσύ να έχεις πηδήξει στις ράγες και να μην κάνεις κάτι για να σωθείς.