Tagged ποιήματα

Μετά από λίγο μαθαίνεις την ανεπαίσθητη διαφορά ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι και να αλυσοδένεις μια ψυχή. Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια Και αρ...

Βγες έξω, σύντροφε! Ρίσκαρε Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή Και της δουλειάς τη θέση που αύριο θα χάσεις! Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου! Να...

Ἄ! Τί ὠφελεῖ νὰ καρτερᾷς ὄρθιος στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ καὶ μὲ τὰ μάτια στοὺς νεκροὺς τοὺς δρόμους στυλωμένα· ἂν εἶναι νὰ ῾ρθεῖ, θὲ νά᾿ ρθεῖ, δίχως νὰ νιώσεις ἀπὸ ποῦ, καὶ πίσω σου πλησιάζοντας μὲ βήματα σβησ...

Είναι βαρύς ο αγέρας σαν μολύβι Φωνάζω, φωνάζω, φωνάζω Ελάτε γρήγορα σας φωνάζω Να λειώσουμε το μολύβι Κάποιος μου λέει Φωτιά θα πάρεις απ’ την ίδια σου φωνή Θα γίνεις στάχτη Στάχτη σαν τον Κερέμ Που ...

Ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸ γαρύφαλο Ἔχω πάνω στὸ τραπέζι μου τὴ φωτογραφία τοῦ ἀνθρώπου μὲ τ᾿ ἄσπρο γαρούφαλο ποὺ τὸν τουφέκισαν στὸ μισοσκόταδο πρὶν τὴν αὐγὴ κάτω ἀπ᾿ τὸ φῶς τῶν προβολέων. Στὸ δεξί του χέρι κρα...

Δεν είναι εύκολο να εκφράσω την αλλαγή που επέφερες. Αν είμαι τώρα ζωντανή, ήμουν νεκρή τότε, Αν και, όπως μια πέτρα , αυτό δεν μ` ενοχλούσε, Να μένω στη θέση μου ακολουθώντας τη συνήθεια Δεν είναι ότι μ` έ...

Ἑνὸς λεπτοῦ σιγή - ΒΡΟΧΟΣ - Τὸ Δάσος

Ποιήματα από την ποιητική συλλογή Προσάναμμα του Βαγγέλη Γέττου.

Αμέτρητοι μέσα μας κατοικούν. Αν σκεφτώ ή αισθανθώ κάτι, αγνοώ.Ποιος είναι αυτός που σκέφτεται ή αισθάνεται. Είμαι ο τόπος μόνο, όπου σκέφτηκε ή αισθάνθηκε.

Λοιπόν δοκίμασα και την εκδίκηση. Πάλι εγώ ήμουν ο χαμένος.

Κι όταν τον είδε που έφευγε, ακόμη δεν καταλάβαινε τι είναι να ετοιμάζεται κανείς από αιώνες και να ξεχνάει τα χρόνια του στο κορμί του άλλου….

«Η θάλασσα» του Ντίνου Χριστιανόπουλου