Τα σχολεία, μοντέρνες φυλακές της φαντασίας

Έφη Γιάννου
Ψιλο-λόγια
Η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς σηματοδοτεί και την έναρξη της θητείας των μαθητών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ομοιόμορφων μαζών. Στοιβαγμένα παιδιά σε θρανία με ψυχαναγκαστική ακρίβεια. Φωτοτυπίες, βιβλί...

Μαμά, πρόσεχε τον δάσκαλό μου

Χριστιάνα Βουκελάτου
Απόψεις
Η κα Μαρία είναι η δασκάλα μου τα τελευταία 2 χρόνια. Τώρα πηγαίνω τρίτη δημοτικού και μου έχει μάθει να γράφω, να διαβάζω και να μην τρέχω πολύ στα διαλείμματα γιατί μπορεί να χτυπήσω. Συνήθως είναι πολύ καλή ...

Τα ραβασάκια και οι αναπάντητες με απόκρυψη

Έφη Γιάννου
Ψιλο-λόγια
Η εφηβική ηλικία, όσο δύσκολη είναι μια πλευρά σαν αναπτυξιακή φάση του ατόμου, άλλο τόσο συναρπαστική είναι από την άλλη. Θυμήθηκα, κοιτάζοντας κάποιες φωτογραφίες από το σχολείο, τις υπέροχες στιγμές που περν...

Τι δραχμή, τι ευρώ, η φτώχεια είναι η ίδια

Μελίνα Βελιμέζη
Ιστορίες του Δρόμου
Διασχίζοντας την οδό Αθηνάς, έχοντας προορισμό μου την Ομόνοια, περνάω έξω από το Δημαρχείο της Αθήνας. Πριν φτάσω όμως στην είσοδο του κτιρίου κοντοστέκομαι ρίχνοντας τη ματιά μου προς τα αριστερά μου, σε ένα ...

Τα δημοτικά σχολεία της (στ)οργής

Κώστας Σωτηρόπουλος
Ψιλο-λόγια
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ ψηφίζω στο δημοτικό μου σχολείο. Εκεί που γνωρίσαμε τους πρώτους μας φίλους, με κάποιους από τους οποίους κάνουμε μέχρι και σήμερα παρέα. Με τους περισσότερους χαθήκαμε, αλλά η συ...

Χειροφιλήματα και νεκροζώντανες γλώσσες

Θέμος "Απίκος" Ρίζος
Απόψεις
Είναι εξαιρετικά σημαντικό για τη ζωή όλων μας να ξεκαθαριστεί το ζήτημα της πίστης του κ. Τσίπρα. Είναι επίσης προφανές ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν θα αναβαθμιστεί πριν αποφασίσουμε αν τα αρχαία ελληνικά είναι νεκρή, ζωντανή, νεκροζώντανη ή σε κωματώδη κατάσταση γλώσσα.

Ο “Νεολαίος”

Νίκη Μαυροειδή
Σπάστε τις ταμπέλες!
Μετά αυτές οι χοντρές κυρίες μας είπαν να σηκωθούμε και να χαιρετήσουμε και εμείς έτσι. Αλλά εγώ βαριόμουν και δε σηκώθηκα, και ας με αγριοκοίταζε η μαμά μου. Ήξερα ότι δεν μπορούσε να με πετύχει από τόσο μακριά με το παπούτσι. Μετά, όμως, σηκώθηκα και έκανα και εγώ το χέρι μου σαν κρεμάστρα.

Λίγες μέρες μετά το πρώτο κουδούνι

Χριστιάνα Βουκελάτου
Απόψεις
"Κάθε πέρσι και καλύτερα", μια έκφραση που θα μπορούσε με ευκολία να ανακηρυχθεί η πιο αντιπροσωπευτική ολόκληρης της χώρας, αλλά και του καθένα από εμάς ξεχωριστά. Τα σχολεία λοιπόν, όντας αναπόσπαστο κομμάτι και ίσως μία μικρογραφία του σκληρού έξω κόσμου , δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τον κανόνα.