«Δεν κλαίμε, δεν συμπονούμε»
Παρά την υποκριτική συμπεριφορά των ανθρώπων στον τρόπο που ζουν και συμπεριφέρονται, τα πρωτόγονα συναισθήματα μένουν πάντα τέτοια: δεν μπορείς να τα επεξεργαστείς, να τα διαχειριστείς, είσαι ανίκανος να τους επιβληθείς, είναι αδύνατον να τα κρύψεις, αδύνατον να υποκριθείς. Ο έρωτας, η πείνα και ο πόνος, διατηρούν ευτυχώς ακόμα κάτι από το «ανεξίτηλο» μέσα μας.