TOXIC RABBITS: Με εξτρεμιστικό λόγο και με punk ήχους τα τοξικά κουνέλια δημιουργούν ένα αστικό επαναστατικό τοπίο

Την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου οι Toxic Rabbits θα παρουσιάσουν το City of Dead Lights το ντεμπούτο άλμπουμ του post punk κουαρτέτου της Αθήνας. Το City of Dead Lights, είναι ένα χαστούκι στον σύγχρονο αστικό κομφορμισμό μέσα από τις punk μελωδίες και τους υπαρξιακούς στίχους της τραγουδίστριας Δανάης Κασίμη. Το άλμπουμ, αποτελούμενο από 10 κομμάτια, με το «Vertigo» να είναι το πρώτο single, κυκλοφορεί από τις 3 Μαΐου σε CD και ψηφιακή μορφή και περιορισμένη έκδοση βινυλίου.

Τα τοξικά κουνέλια άρχισαν να παίζουν το καλοκαίρι του 2016 και αποτελούνται από την τραγουδίστρια Δανάη Κασίμη, τον κιθαρίστα Απόστολο Λαγαρία (Strange C), τον Δημήτρη Μανδηλαρά που πήρε τη θέση του Στέλιου στο μπάσο και τον Γιώργο Δαμέλο (Ex Humans) που διαδέχτηκε στα τύμπανα τον Νάσο. Από το 2016 οι Toxic Rabbits έχουν ενταχθεί στο ζωντανό κύκλωμα των Αθηνών, παίζοντας συχνά σε κοινωνικούς χώρους και ανεξάρτητα φεστιβάλ. Τους έχουμε συναντήσει μεταξύ άλλων στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Nosotros στα Εξάρχεια, μια ιστορική περιοχή που σημάδεψε τη μπάντα ενδεχομένως και να καθόρισε και την κοινωνική αιχμή που αυτή προτάσει.

Οι στίχοι της Δανάης Κασίμη είναι ποιητικοί, οργισμένοι, καυστικοί, νεανικοί αλλά ταυτόχρονα ώριμοι και ψαγμένοι δίνοντας την αίσθηση ότι αντικατοπρίζουν την σημερινή κοινωνική επικαιρότητα σε όλες τις εκφάνσεις. Τα λόγια μπλέκονται δυναμικά με το ρυθμ σέξιον ήτοι το μπάσο και τα τύμπανα, με την ηλεκτρική κιθάρα και τον ήχο του γκρουπ που μοιάζει παλαιολιθικός ποστ-πάνκης στην πρώτη προσέγγιση. Σε μια δεύτερη ανάγνωση όμως θα δει κανείς ότι το πάνε και λίγο παραπέρα. Μια εξαιρετική μπάντα που ανεβάζει level την ελληνική ροκ σκηνή και δη την αγγλόφωνη. Λίγες ώρες πριν ανέβουν στη σκηνή του six d.o.g.s το 3point magαzine τους συνάντησε στα Εξάρχεια για μια κουβέντα με έντονες κοινωνικές προεκτάσεις και αναφορές.

Ας ξεκινήσουμε αυτήν την κουβέντα ξετυλίγοντας το κουβάρι της ιστορίας. Πότε σχηματίστηκαν οι Toxic Rabbits και με ποια αφορμή;

Το καλοκαίρι του 2016 αποφασίσαμε να παίξουμε μουσική προκειμένου να εκφράσουμε τις έντονες ανησυχίες των ανθρώπων της εποχής μας. Τουλάχιστον των ανθρώπων με τους οποίους εμείς μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες μέσα σε ένα τεταμένο κλίμα πολιτικά και κοινωνικά. Η Αθήνα, στην οποία ζούμε είναι μια πόλη με πολλά σκοτεινά σημεία και έντονες κοινωνικές αντιθέσεις. Οι Toxic Rabbits επιχείρησαν μία μουσική πλοήγηση στα στενά της πόλης σχολιάζοντας αυτές τις αντιθέσεις.

Το όνομα της μπάντας πρωτότυπο και ιδιαίτερο; Πώς προέκυψε και τι συμβολίζει;

Το όνομα απλά μας άρεσε χωρίς να ξέρουμε πως προέκυψε ακριβώς. Συζητούσαμε μια μέρα στο ΒΟΞ στην πλατεία Εξαρχείων και διαβάζοντας τους στίχους μας ήρθε ξαφνικά το Toxic Rabbits. Ίσως θέλαμε ένα όνομα παιχνιδιάρικο που να αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τους εαυτούς μας. Δηλαδή με χιούμορ.

Εχετε κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής την πρώτη σας δισκογραφική δουλειά το “City of Dead Lights». Μιλήστε μου για το υλικό του άλμπουμ.

Το πρώτο άλμπουμ ήταν αποτέλεσμα εντελώς αυθόρμητο. Χωρίς να συνεννοηθούμε ιδιαίτερα, με έναν μαγικό τρόπο αυτή η τετραμερής μουσική συνομιλία λειτούργησε. Αποτελείται από δέκα κομμάτια. Ο ήχος παραπέμπει σε post punk αν και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αποκλειστικά ως τέτοιος.

Ποιες είναι οι επιρροές της μπάντας; Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες και τα σχήματα που σας σημάδεψαν;

Ο καθένας έχει διαφορετικά και πολλά ακούσματα. Σίγουρα όμως ως σχήμα έχουμε επιρροές από Sex Pistols, X Ray Spex, Bauhaus και Siouxie and the Banshees, Radiohead, Rage Against The Machine χωρίς να θυμίζουμε έντονα κάτι από αυτά.

Οι στίχοι είναι αρκετά σουρεαλιστικοί, καυστικοί και ταυτόχρονα τρομερά επίκαιροι και κατά τη γνώμη μου και εξτρεμιστικοί και μαζί με τον post punk ήχο της μπάντας φτιάχνουν ένα μοναδικό σκηνικό. Δανάη, μίλησε μου για αυτούς.

Είναι αλήθεια ότι έχουν κάτι το επιθετικό σε πολλά σημεία. Αυτό συμβαίνει διότι οι στίχοι περιστρέφονται γύρω από μία κοινωνική κραυγή, η οποία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι ευγενική. Το πρώτο μας κομμάτι (που δεν περιλαμβάνεται στο δίσκο) λέγεται No Borders και είναι μία καταγγελία στις πολιτικές των περιχαρακωμένων κρατών που εξαιρούν ανθρώπινες ζωές από την ίδια την ύπαρξη. Το Letters κατακρίνει το εκπαιδευτικό σύστημα που στρατιωτικοποιεί τις ζωές μας από νεαρή ηλικία. Το Mr Judge μιλάει για τους δικαστές της ζωής, το Prisons για τις φυλακές στις οποίες έχουν μετατραπεί οι σύγχρονες κοινωνίες. To Goodbye Syria είναι ένα αντιπολεμικό κομμάτι, που κλείνει τον δίσκο και μας καλεί να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ο καθένας ξεχωριστά στο θέμα των πολέμων που οδηγούν στην εξόντωση ολόκληρων λαών. Φυσικά μπορεί κάποιος να θεωρήσει τους στίχους υπερβολικά αιχμηρούς όμως αυτό δε μας ενδιαφέρει ούτε λίγο.

Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει αλλά κόκκαλα τσακίζει. Φτάνει όμως αυτό για να διαλύσει ό,τι σάπιο υπηρετεί αυτό το σύστημα;

Δυστυχώς όχι. Δε φτάνει. Αν έφτανε θα είχαμε πάρει πίσω την εξουσία που λένε και οι Rage Against The Machine. Οι κοινωνικές αλλαγές είναι εφικτές αρκεί να τις θελήσουμε και να τις φανταστούμε. Όμως, απ’ ό,τι φαίνεται τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

Διαδίκτυο και μουσική. Ποια η δική σας σχέση με τα social media;

Έχουμε Facebook και Instagram. Τα χρησιμοποιούμε για να επικοινωνήσουμε τη δουλειά μας. Είναι εργαλεία που τα αξιοποιούμε για έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό.

Πλέον με τις δισκογραφικές εταιρείες σχεδόν να απουσιάζουν ή στη καλύτερη να λιγοστεύουν, επιλέξατε να συμπορευτείτε με ένα ανεξάρτητο και εναλλακτικό δισκογραφικό label τη Sound Effect Records που παράλληλα διατηρεί στην Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια το δικό της χώρο – ένα εξαιρετικό δισκοπωλείο. Μιλήστε μου για αυτό.

Ήταν μία πολύ ωραία συνάντηση. Ο Γιάννης και ο Αιμίλιος είναι πραγματικά εξαιρετικοί στη δουλειά τους και από την πρώτη στιγμή ταιριάξαμε.

Ποιο στίχο/κείμενο ξεχωρίζετε από το άλμπουμ;

Nuns driving rally. Ο σουρεαλισμός που έλεγες πριν. Θεότρελες σεξυ καλόγριες που το γκαζώνουν και είναι πρόστυχες. Είναι ένα αντισεξιστικό κομμάτι το οποίο ταυτόχρονα συμβολίζει την εικόνα που θα ήθελα να ζήσω. Ανθρώπους που δε θα μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο για να φτάσουν στον μαγικό κόσμο της ελευθερίας και της αγάπης: «I’m screaming to the nuns to take me with them to their magic world of freedom and love”.

Τι σας αρέσει να διαβάζετε στον ελεύθερο χρόνο σας;

Λογοτεχνία. Ο Αποστόλης (κιθαρίστας) είναι και συγγραφέας. Η Δανάη διαβάζει λογοτεχνία κυρίως αλλά και πολιτικά δοκίμια. Όλοι πάντως διαβάζουμε τον Αποστόλη ( χαχα ).

Ένα σύγχρονο βιβλίο, το οποίο πραγματικά ταιριάζει με τους στίχους και τη μουσική του πρώτου μας δίσκου είναι το «Ιπποκράτους και Ασκληπιού γωνία» του Νίκου Βεργέτη.

Θα μπορούσατε να εκφραστείτε στιχουργικά και αλλιώς; Γράφοντας ας πούμε στίχους στη μητρική γλώσσα;

Φυσικά και θα μπορούσαμε. Επιλέξαμε όμως τον αγγλικό στίχο διότι θέλουμε η μουσική μας και τα κοινωνικά μηνύματα των στίχων να ταξιδέψουν και στο εξωτερικό.

Τα Εξάρχεια τι σημαίνουν για σας;

Στα Εξάρχεια συναντήθηκαν οι δρόμοι μας. Στις πορείες, στις συνελεύσεις και στα φεστιβάλ. Στο ΒΟΞ, όπως είπαμε πιο πάνω, έγιναν οι πρώτες συναντήσεις της μπάντας. Γενικά είμαστε πάντα κοντά στα κοινωνικά κέντρα, στις καταλήψεις στέγης μεταναστών και σε διάφορα άλλα κοινωνικά εγχειρήματα. Τα Εξάρχεια έχουν μία πολύ γλυκιά ιστορία σε αυτούς τους τομείς, άσχετα αν έχουν ξεπέσει τελευταία.

Θεωρείτε ότι με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας τόσο παγκοσμίως όσο και δίπλα μας με το πρσφυγικό, με την εκκένωση και το σφράγισμα των καταλήψεων που φιλοξενούσαν μετανάστες, με την κρατική καταστολή που γίνεται ακόμα πιο έντονη και καθημερινή από το Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα, με την έκρηξη του φασισμού σε όλη την Ευρώπη, οι καλλιτέχνες οφείλουν να παίρνουν θέση στα πράγματα;

Καλό είναι να παίρνει θέση κανείς με όποιον τρόπο μπορεί. Εάν κάποιοι καλλιτέχνες το κάνουν με άλλο τρόπο πέρα από την τέχνη τους τότε αυτό αρκεί. Παίρνω θέση σημαίνει υπάρχω. Μια παράφραση του «Εξεγείρομαι άρα υπάρχω» του Καμύ.

Εσείς είστε ένα από τα συγκροτήματα που παίρνετε ξεκάθαρα πολιτική θέση τόσο με το μουσικό υπόβαθρο αλλά όσο και από τη στάση ζωής. Εχετε πάρει μέρος σε φεστιβάλ αλληλεγγύης, αντιφασιστικά φεστιβάλ, σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους όπου υπάρχει κόσμος που σκέφτεται και δρα και επιδρά λίγο διαφορετικά. Μιλήστε μου για τη δική σας συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες μέσω της τέχνης.

Συμμετέχουμε σε συναυλίες αντιφασιστικές, συναυλίες κατά της καταστολής και άλλες. Η τελευταία μας συμμετοχή ήταν στην Ελευσίνα στην αντιφασιστική συναυλία που διοργάνωσε η ομάδα Antifa West Coast.

Τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου παρουσιάζουμε τον πρώτο μας δίσκο στο six d.o.g.s παρέα με μία πολύ αξιόλογη μπάντα τους Echo Basement. Είναι η επίσημη παρουσίαση του «City of Dead Lights» το οποίο κυκλοφορεί τόσο σε cd οσο και σε βινύλιο από τη Sound Effect Records. Συνεχίζουμε ετοιμάζοντας νέο υλικό και είμαστε έτοιμοι πάντα για τις επερχόμενες συναυλίες.

Official links
www.facebook.com/toxicrabbitsband/
toxicrabbits.bandcamp.com/

*Photos: Τάκης Κυριακουλάκος