Η διαφαινόμενη αρπαγή του Τζέιμι Βάρντι από την Άρσεναλ απειλεί να μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Η Άρσεναλ των πολλών περισσότερων εκατομμυρίων από την Λέστερ, κυρίως όμως των πολλών περισσότερων τίτλων είναι έτοιμη να κλέψει τον παίκτη – σύμβολο της τελευταίας, γιατί μπορεί. Τα 25 εκατομμύρια ευρώ της ρήτρας για την αποδέσμευσή του είναι ψίχουλα για τους απόλυτα πετυχημένους επιχειρηματικά Λονδρέζους, που θέλουν να γίνουν ξανά πετυχημένοι και αγωνιστικά.

Η Λέστερ θα μπορούσε να έχει και του χρόνου και για αρκετά ακόμη στις τάξεις της τον Βάρντι. Οικονομικά τον καλύπτει πλήρως, μετά τη γενναία αύξηση που έκανε στις απολαβές του πριν λίγους μήνες και του αποφέρουν περισσότερες από 100.000 λίρες την εβδομάδα. Θα μπορούσε όμως να του προσφέρει και περισσότερα όπως διαρρέεται ότι είναι αποφασισμένη να κάνει μετά τις τελευταίες εξελίξεις.

Στην προκειμένη όμως, ο ρομαντισμός δεν πλήττεται από τον καπιταλισμό. Τα χρήματα δεν απειλούν να κερδίσουν ξανά το συναίσθημα. Η Λέστερ στην πραγματικότητα απειλείται για τα 131 χρόνια που δεν είχε κάνει τίποτα σπουδαίο και από την ηλικία του Βάρντι που έχει πατήσει τα 29. Η λογική λέει ότι έχει μάξιμουμ μια πενταετία ακόμη να παίξει σε υψηλό επίπεδο και αν εξαντλήσει το συμβόλαιο του με την Λέστερ, θα είναι ξανά ελεύθερος στα 32.

Μπορεί η Λέστερ να ήταν το όνειρο που έγινε πραγματικότητα για τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους, όμως το όνειρο του Βάρντι, όπως και πολλών ακόμη Βάρντι που δεν έγιναν διάσημοι, είναι να αγωνιστούν σε ένα μεγάλο ιστορικό κλαμπ. Η Λέστερ δεν είναι ένα από αυτά. Η Άρσεναλ είναι.

Σε αγωνιστικό επίπεδο η Λέστερ μπορεί να βρει παίκτη αντάξιο του Βάρντι. Πλέον έχει τα λεφτά, αλλά και το όνομα για να προσελκύσει πολύ μεγαλύτερα ονόματα σε σχέση με το πολύ πρόσφατο παρελθόν. Ο Βάρντι δεν ήταν όμως απλά ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, αλλά η προσωποποίηση της απίθανης ιστορίας της. Η πορεία του στην απόλυτη επιτυχία ήταν παράλληλη με αυτή της Λέστερ: Ένας παίκτης που δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα παίζει βασικός στην Πρέμιερ Λιγκ και ακόμη περισσότερο ότι θα κατακτήσει το πρωτάθλημα με μια ομάδα της οποίας θα ήταν ο ηγέτης. Μια ομάδα που για 132 χρόνια δεν είχε δει ούτε από μακριά ένα σοβαρό τίτλο, έκανε όλο τον πλανήτη να παραμιλά.

Σε αγωνιστικό επίπεδο η Άρσεναλ με τα ίδια λεφτά πιθανόν να μπορούσε να βρει έναν καλύτερο παίκτη του Βάρντι. Σε επικοινωνιακό επίπεδο πετυχαίνει όμως το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Από πάντα ο Βενγκέρ και οι Κανονιέρηδες κατηγορούνται πως δεν ξοδεύουν μεγάλα ποσά για να πάρουν παίκτες εγνωσμένης αξίας που η παρουσία τους θα σημάνει την επιστροφή της ομάδας στην κορυφή. Πέρυσι η Άρσεναλ πήρε τον ακόμη σπουδαίο Τσεχ, αλλά μόνο αυτόν και τον Γενάρη πήρε τον απείρως ασημότερο, αλλά νεότερο Ελνενί από τη Βασιλεία. Φέτος η Άρσεναλ έχει ήδη πάρει ένα πολλά υποσχόμενο παίκτη από την Γκλάντμπαχ, δίνοντας ένα μεγάλο ποσό, ενώ εδώ και λίγες ώρες βρίσκεται κοντά στο μεγάλο μπαμ με την απόκτηση του επιθετικού που ακούστηκε περισσότερο από κάθε άλλον πέρυσι. Με βάση τους αριθμούς μόνο, η Άρσεναλ κάνει μια καλή κίνηση και σε επίπεδο ουσίας, καθώς βάζει μπροστά από τον παίκτη που βγήκε πρώτος σε ασίστ πέρυσι (Οζίλ), τον παίκτη που βγήκε 2ος σκόρερ και ήταν το βαρύ πυροβολικό των πρωταθλητών.

Ο Ρανιέρι έχει πει ότι για του χρόνου η πρώτη δεκάδα θα πρέπει να είναι ο στόχος. Δεν έχει άδικο. Η Λέστερ θα μπορούσε αρκετά εύκολα, μετά από κάποια ατυχή αποτελέσματα και υπό το βάρος των ασυνήθιστα πολλών υποχρεώσεων να βρεθεί από την κορυφή στα πατώματα. Πρόσφατο είναι άλλωστε το παράδειγμα της Τσέλσι, που μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος βρέθηκε να παλεύει για την παραμονή της, ενώ ο «πολύς» Μουρίνιο, ξαφνικά έδειχνε «λίγος» και απολύθηκε. Ειδοποιός διαφορά ότι η Τσέλσι είχε πολύπειρους παίκτες, όπως και προπονητή για να διαχειριστεί την κατάσταση. Η Λέστερ, με την τωρινή σύνθεση δεν έχει αντίστοιχη εμπειρία και βάθος στον πάγκο.

Ίσως όμως αυτή η ρεαλιστική προσέγγιση του Ρανιέρι να αφαιρεί από τον Βάρντι το κίνητρο να παραμείνει. Τρώγοντας ανοίγει η όρεξη και ο Βάρντι σίγουρα θέλει να φτάσει σε πολλές επιτυχίες ακόμη, κάτι που μοιάζει ευκολότερο να συμβεί με την Άρσεναλ. Πιθανή αποχώρησή του θα έμοιαζε με προδοσία στην ομάδα που τον πίστεψε στα πολύ δύσκολα.  Θα χαλούσε το παραμύθι. Όμως ο Βάρντι θα έχει δίκιο αν την ώρα που ο ίδιος θέλει να φτάσει όσο ψηλότερα γίνεται, η Λέστερ επιστρέψει στις παλιές συνήθειες με στόχο την παραμονή της στην κατηγορία ή ένα συμπαθητικό πλασάρισμα στο πρώτο μισό του βαθμολογικού πίνακα.

Αν πάλι η Λέστερ, ανεπισήμως έστω, έχει πλάνο για να παραμείνει ψηλά και θέλει να κτίσει πάνω στην επιτυχία, τότε τα πράγματα είναι αλλιώς. Και εκεί το ερώτημα που έχει μπροστά του ο Βάρντι είναι αν θέλει να ανταποδώσει την πίστη που του έδειξαν, με την πίστη σε ένα πλάνο που θέλει την Λέστερ στην ελίτ, το οποίο όμως ενδέχεται και να αποτύχει. Ο Βάρντι και σε αυτή την περίπτωση αν διαλέξει την Άρσεναλ, πάλι θα δικαιολογείται. Θα έχει χαλάσει μεν το παραμύθι, αλλά θα έχει κάνει μια ανθρώπινη επιλογή, καθώς αυτή δεν θα υπαγορεύεται από τα χρήματα. Όπως άλλωστε ποτέ δεν καθόρισαν τα χρήματα την τύχη της Λέστερ και του ίδιου.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε και ζει στα Εξάρχεια. Αγαπά τους τοίχους τους, τους αγώνες και τους ανθρώπους τους. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να γράφει για όσα δεν μπόρεσε να φωτογραφίσει. Κυκλοφορεί από τα εννιά του με μια εφημερίδα στο χέρι και συνεχίζει να γράφει σε μπλοκάκι στα ρεπορτάζ. Ακούει ό,τι μακριά πολύ μακριά μας ταξιδεύει και διαβάζει ό,τι του γυαλίσει στις βιτρίνες της Καλλιδρομίου, της Ζωοδόχου Πηγής και της Θεμιστοκλέους. Αγαπά τα νησιά και κάποτε θέλει να ζήσει σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για μια διαφορετική δημοσιογραφία, με πολλά αυτοδιαχειριζόμενα 3point και γραφιάδες χωρίς περιορισμούς.

Related Posts