Σινεμά, θέατρο, μουσική, φαγητό: με τη βοήθεια των αναγνωστών μας, το Πήγα-Είδα-Άκουσα της εβδομάδας έχει σχεδόν απ’ όλα. Μην ξεχνάτε να στέλνετε τις δικιές σας προτάσεις στο info@3pointmagazine.gr.
Είδα το Blue Jasmine, τη νέα ταινία του Woody Allen. Σε αντίθεση με ό,τι μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, ο Allen έφτιαξε ένα κοινωνικό δράμα, με ελάχιστα ψήγματα του γνωστού του χιούμορ, αλλά εξαιρετική ατμόσφαιρα και ερμηνείες. Εμπνευσμένος τόσο από το Λεωφορείο ο Πόθος, όσο και από την αληθινή ιστορία της Ruth Madoff (σύζυγος κορυφαίου χρηματιστή της Wall Street που φυλακίστηκε για απάτη και έχασε όλη την περιουσία του), ο Allen έχτισε το σενάριο πάνω στην κοινωνική “πτώση” της ασταθούς και αδύναμης ψυχολογικά Jasmine (που μεγάλωσε σαν Ζανέτ), η οποία ανάμεσα στο μαρτίνι και τα ψυχοφάρμακα προσπαθεί να φτιάξει μια νέα ζωή, βασισμένη όμως και αυτή πάνω στο ψέμα. Όπως και η προηγούμενη, που την κατέστρεψε.
Ιδανική Jasmine η Κέιτ Μπλάνσετ, η οποία μέσα από την υστερική ηρωίδα που δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της, δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας και βάζει σίγουρη υποψηφιότητα για τα Όσκαρ.
Σοφιάννα Μπονοβόλια
Πήγα στο ινδικό ταχυφαγείο “Mirch” (Ερμού 109, Μοναστηράκι). Ο κατάλογος του δεν είναι πολύ μεγάλος, αλλά ό,τι παρήγγειλα αποδείχθηκε πεντανόστιμο και αρκετά φθηνό. Ενδεικτικά τρία άτομα φάγαμε του σκασμού με 30 ευρώ ενώ ήπιαμε και 2 λίτρα μπύρα. Αν και οι περισσότεροι το χρησιμοποιούν ως “take away” μαγαζί, ο δεύτερος όροφος έχει τραπεζάκια και διακόσμηση που σε ταξιδεύει στην Ινδία.
Τα ινδικά σουβλάκια με το ζουμερό κοτόπουλο Tikka στα 4 ευρώ είναι ένα από τα “must” του μαγαζιού, όπως και οι τεράστιες πίτες naan. Το φαγητό συνοδεύεται ιδανικά με μία από τις πολλές μπύρες από όλο τον κόσμο, που διαθέτει το μαγαζί.
Χριστιάνα Βουκελάτου
Άκουσα για πρώτη φορά liveτους Penny & TheSwingin‘ Cats. Είχα μεγάλη περιέργεια για τη φωνή της Pennyκαι για την τεχνική των γάτων της, καθώς είχα ακούσει τα καλύτερα. Η καλύτερη επιβεβαίωση ήρθε όχι από τα αυτιά μου, αλλά από το γεγονός ότι κατάφεραν να μετατρέψουν ένα μικρό υπαίθριο φεστιβάλ με “χλιαρό” κοινό σε ένα εκπληκτικό πάρτυ με πολύ χορό.
Άξια frontwoman η Penny, απογείωσε φωνητικά το πρόγραμμα της μπάντας, που περιλάμβανε swingclassicsαλλά και πιο “μυστήριες” διασκευές. Πολλά υποσχόμενο και το πρωτότυπο υλικό του συγκροτήματος, ιδίως το “Εξωτικό χαρμάνι”, που ακούστηκε στο απαραίτητο encore και αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα.
Θέμος “Απίκος” Ρίζος
Οι προτάσεις των αναγνωστών μας για αυτή την εβδομάδα:
Άκουσα τον δεύτερο δίσκο του Poetic, με τίτλο “Ατραπός”. Δύο χρόνια μετά την πρώτη προσωπική του δουλειά, “Poetic”, επιστρέφει έχοντας παρέα του πολλά γνωστά αλλά και γνώριμα ονόματα της “Low Bap” σκηνής, όμορφες παραγωγές και δυνατό -όπως πάντα- στίχο. Μαζί του πορευόμενοι στην “Ατραπό” οι Psyclinic Tactix, ο Kooz, ο Flaco, ο Ονειρευτής και ο On Axis, καθώς επίσης ο Chrisacos, ενώ το “Digging” δεν θα μπορούσε να το είχε αναλάβει άλλος πέρα από τον Radical (The Blue Square). Αν χρειαζόταν, θα ξεχώριζα το “Η σπίθα της αλήθειας” και το “Χωρίς πατρίδα” γιατί ο συνδυασμός παραγωγής και στίχου μπορεί να προκαλέσει εύκολα ανατριχίλα. Για όποιον ενδιαφέρεται να προμηθευτεί το άλμπουμ, μπορεί να το κάνει ηλεκτρονικά (μέσω Facebookή e–mail) ή παρευρισκόμενος σε κάποιο live του ιδίου. Οι “βόρειοι” θα το βρείτε στο Tattooland (Ιωάννου Μιχαήλ 10, Θεσσαλονίκη).
Άλεξ Ρεντ
Είδα την παράσταση «Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου» του Πέτρου Ζούλα με τη Νένα Μεντή στο ρόλο της Ευτυχίας, στο Δημοτικό Θέατρο του Άλσους Ηλιούπολης «Δημήτρης Κιντής». Στο θέατρο δεν έπεφτε «καρφίτσα», δεν υπήρχε καρέκλα άδεια, ως και οι διάδρομοι ήταν «πιασμένοι», αν και ήταν βραδιά μπάσκετ. Η Μεντή ξεδιπλώνει τη ζωή της Ευτυχίας, στιχουργού – ποιήτριας – ηθοποιού από το 1919 μέχρι το τέλος της ζωής της. Μια ζωή πονεμένη – Μ.Ασία, ξεριζωμός – Ελλάδα – πόλεμος του ’40 – Χούντα του ’67 αλλά και μια ζωή υπερήφανη, αξιοπρεπή, δυνατή και αλύγιστη.
Η στιχουργός του ελληνικού τραγουδιού («Δυο πόρτες έχει η ζωή», «Είμαι αητός χωρίς φτερά» κτλ.) κουβαλάει στην πλάτη της την Ελλάδα, την ψυχή και τη δύναμη του Έλληνα που ξέρει να αγωνίζεται, να χαμογελάει και να ξεπερνάει τις όποιες δυσκολίες της σκληρής καθημερινότητας. Δεν θα πω εγώ για το ταλέντο της Μεντή, υπάρχουν ειδικοί γι’ αυτό. Για μένα, ήταν καταπληκτική, άφθαστη, συγκινητική, μάς αποζημίωσε με το παραπάνω. Ο κόσμος δεν έφευγε στο τέλος, χειροκροτούσε συνέχεια και η Μεντή είπε: «Ευχαριστώ πολύ, να είστε καλά, το αξίζετε». Το αξίζεις εσύ, Νένα, να ’σαι καλά. Σ’ ευχαριστώ.
Δήμητρα Κ.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.