Η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε βασική πολιτική δύναμη της χώρας την τελευταία τριετία φέρει την υπογραφή των μελών του, έστω και αν ποτέ δεν κατάφεραν να πολλαπλασιαστούν όπως πολλαπλασιάστηκαν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσαν τον βασικό δίαυλο επικοινωνίας των ανατρεπτικών θέσεων του κόμματος στο ευρύ κοινό, μέσα από την παρέμβασή τους στα κινήματα και τις γειτονιές. Ήταν παρόντες όπου δημιουργήθηκαν πυρήνες αντίστασης και όπου σχηματιζόταν μέτωπο μετά τις κυβερνητικές αυθαιρεσίες των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Πρωτοστάτησαν στις Σκουριές, στους αγώνες των απολυμένων καθαριστριών, στην ΕΡΤ, στις κινητοποιήσεις ενάντια στην καταστρατήγηση της Κυριακάτικης αργίας. Δημιούργησαν από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα κοινωνικές δομές αλληλεγγύης, που ακόμη και σήμερα παραμένουν βασικό στήριγμα για τους πληγέντες των πολιτικών λιτότητας.
Η υπογραφή του τρίτου μνημονίου αποτέλεσε την μεγαλύτερη των απογοητεύσεων που έχει ζήσει εδώ και καιρό η ψυχή του κόμματος. Οι συλλογικές – κομματικές διαδικασίες παρακάμφθηκαν από την ηγεσία, τα αφοσιωμένα στον αγώνα ενάντια στις πολιτικές λιτότητας μέλη φορτώθηκαν μια συμφωνία για την οποία δεν είχαν λόγο, στην οποία αντιτίθενται και κατά συνέπεια ένιωσαν ξένοι στο ίδιο τους το σπίτι. Αισθάνθηκαν προδομένοι.
Στην προεκλογική μάχη που επίκειται πολλά από τα μέλη που δούλεψαν για να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στα πράγματα, δεν θα αγωνιστούν ξανά γι’ αυτόν. Κάποιοι αποσύρονται παντελώς απογοητευμένοι, οι περισσότεροι εντάσσονται σε διαφορετικούς πολιτικούς σχηματισμούς, πιστεύοντας ότι η Αριστερά δεν μπορεί παρά να έχει συνέχεια.
Εύλογα γεννάται το ερώτημα, υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ;
Με τεράστια οπισθοδρόμηση από τις θέσεις και την λειτουργία του και χωρίς κόσμο να τρέξει γι΄ αυτόν, ο ΣΥΡΙΖΑ σίγουρα δεν υφίσταται όπως τον ξέραμε. Είναι απορίας άξιο επίσης, για πόσο θα αντέξει να υπάρχει και ως μια εμφανώς διαστρεβλωμένη εκδοχή της αρχικής του μορφής, ενώ παράλληλα έχει να διαχειριστεί μια πολύ βαριά συμφωνία. Κανείς πρωθυπουργός και καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν τα έβγαλε πέρα με τα μνημόνια και καμία δεν κατάφερε να πετύχει την πάταξη της φοροδιαφυγής, στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει ως αντίβαρο στα σκληρά μέτρα. Ποια είναι η ένδειξη που αφήνει περιθώρια πίστης ότι θα συμβεί αυτή τη φορά το αντίθετο;
ΥΓ: Το πιο τραγικό για το κόμμα της ριζοσπαστικής (;) αριστεράς, που ξεμένει από τους ανθρώπους του, είναι πως έχει πια ως μοναδικό της στήριγμα τα κανάλια, που υποτίθεται ότι θα έκλεινε.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.