Μπλε πολυκατοικία, το μεγαλείο μιας άλλης συνάθροισης, όταν η πρωτοπορία συναντά την αισθητική, συναντά την ηθική του αρχιτέκτονα. Όμως για σένα τον επαγγελματία είναι ένα ακόμη κτίριο στο κέντρο της πόλης: θα πας, θα το δεις, θα σε στήσει, θα τον στήσεις, θα μιλήσεις, θα τον πείσεις για την γνώση, την σοβαρότητα και την εμπειρία σου στα μέτρα τα τετραγωνικά, στα σταθμά και στα αντικειμενικά κριτήρια της αγοράς. Τρεις στο λάδι, τρεις στο ξύδι και ως επαγγελματίας οφείλεις να του πεις βρε αδελφέ κρίση περνάμε μην ζητάς την μάνα σου και τον πατέρα σου αυτήν την εποχή. Και αφού υπογράψει σηκώνεσαι για να φύγεις για το επόμενο.
–
Αλλά πάντα θα υπάρχουν στιγμές μετά από το Πηγαιμό ενός πελάτη όταν μείνεις μόνος μέσα στο σπίτι, στο διαμέρισμα που αναλαμβάνεις, για να παρατηρήσεις τις αντιρρήσεις του οιουδήποτε αγοραστή, να δεις τις ώσεις του φωτός να διανοίγουν το χώρο, να αφουγκραστείς τους τοίχους, τα δρύινα πατώματα του καλλιτέχνη που τρίζουν, τις μεγάλες πόρτες των ενιαίων χώρων του σαλονιού, το βεστιάριο της Αριστερής υποδοχής της εισόδου που γεμίζει πανωφόρια και παλτά από την υποδοχή των καλεσμένων μιας άλλης εποχής, καθώς το βλέμμα σου θα πορεύεται στην μαρμάρινη σκάλα και την επιβλητική είσοδο βγαίνοντας από το κτίριο.
Και θα συνεχίσεις, το ξέρεις από περιέργεια την ανάγνωση στην ρουφιάνα του διαδικτύου που με ανοιχτό το στόμα σε πληροφορεί για το μεγαλείο των ανθρώπων που έμειναν, για την αρχιτεκτονική των σχεδιαστών και για την αρχοντιά της περιοχής του Έξαρχου. Ενώ εσύ την γνώρισες στα εφηβικά σου χρόνια από τους τεκέδες, τα σουβλατζίδικα, τα ρεμπετάδικα, τα δήθεν ροκάδικα, στις Άναρχες μέρες που αφέθηκες και κουβαλήθηκες σε χέρια φίλων στο σπίτι. Και όταν πια ενέδωσες μεσήλικας, θαυμάζεις την αστική αισθητική του μεσοπολέμου, τον μοντερνισμό του πιτσιλιστού τοίχου, την μαγεία της εικόνας του ιδιωτικού πλούτου που γίνεται δημόσιος έστω και μόνο από τη ματιά, ξεθωριασμένος πια από το βαθύ κυανούν της θαλάσσης, να φαντάζει λευκός στα χέρια των κληρονόμων. Που επι-φορτώθηκαν την σφαίρα του δημοσίου θαυμασμού στους ώμους της υποβάθμισης του ιδιωτικού τους βίου και περιβάλλοντος. Μετρούμενα τα πάντα με συνεισφορά δυστυχώς χρηματική.
Διαμεσολαβητής νομίζεις ότι είσαι ανάμεσα στο μεγαλείο της ιστορίας του κτιρίου και το σήμερα και το μόνο που κάνεις είναι να πετάς λογιστικούς αριθμούς εκτιμητικής που σου έμαθαν τα Ιδρύματα της αμερικάνικης πιστοποίησης. Μόνο τα όνειρα αντέχουν στα θαυμαστά κτίρια των Αθηνών, δυστυχώς το παρόν συνίσταται μόνος προς βιοπορισμόν.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.