Μέλος του κύκλου των χαμένων μουσικών της καθ’ ημάς Θεσσαλονίκης (Αχειροποίητος, Χ.Μ.Ο., Ανατόλια, Μαντολινάτα, Κ.Ω.Θ., Αχίλλειον, Φ.Ο.Θ.Κ., Σούπερ 8, Μορμώ, Αγροτικόν, Συν και Πλην, Τρίο Κροκ, Καφέ-Θέατρο, Χειμερινοί Κολυμβητές, Ε.Φ.Σ.Υ., Μικρός Αδερφός, Το Πρωί και το Βράδυ, Ιχνηλάτες του Ιούρα, Γουτού- Γουπατού, Primavera en Salonico, Visiting Cousins, Ο Ήλιος και το Φεγγάρι, Το Τραίνο – Φάντασμα Φίλος, Εφάμιλλοι, Siganidis Tours, Ευτυχής Τετράπους Γαμέτης, Μικρές Αγγελίες, D.S.M. III, Basse classe, The Low Tsakras, Sabbath Lift, Φίλοι Μίλτου Σαχτούρη, The Husband, Οι Άλλοι), ο Μιχάλης Σιγανίδης κυκλοφορεί από την MLK τον όγδοο προσωπικό δίσκο του, με τίτλο 97% (cd-rom και βινύλιο).
Πρόκειται για τη δημιουργία “μουσικών συνάψεων” μεταξύ καταγραμμένου ηχητικού υλικού (document) και ζωντανής μουσικής δράσης (fiction) ή αλλιώς Δραματοποιημένης Αmbient Μουσικής (D.A.M.), ήτοι: 63 λεπτά μουσικού patchwork που περιέχει, εκτός των άλλων, δύο εκτενείς αφηγήσεις με ερωτικό θέμα και εννέα ηχητικά ταχυδράματα, a la maniere de Πάνος Κουτρουμπούσης. Επίσης, τέσσερα βίντεος πολύ μικρού μήκους που επιμελήθηκε ο Γιάννης Πειραλής.
Ακούγονται στίχοι και κείμενα του συνθέτη και των: Γιάννη Ζήκα, Μανώλη Αναγνωστάκη, Έμιλυ Ντίκινσον, Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκυ, Μάρτιν Χάιντεγκερ, Παβλίνας Μάρβιν, μαζί με θραύσματα καθημερινού λόγου, από τις φωνές των:
Σωκράτη Μάλαμα, Λευτέρη Μουμτζή, Νικόλα Σπανού, Δημήτρη Δεμερτζή, Γιώργου Καρυώτη, Καίτης Γιαβάσογλου, Μιχάλη Σιγανίδη, Aλεξάνδρας Νάσσου, Μαριέλλας Κεσίσογλου, Θόδωρου Θεοδωρίδη, Μίνας Γαρέφη, Αλεξάνδρας Τσατσούλα, Σαβίνας Γιαννάτου, Lamia Bendioui, Κώστα Θεοδώρου κ.ά.
Παίζουν οι μουσικοί:
Χάρης Λαμπράκης νέι, πλήκτρα
Κώστας Αναστασιάδης τύμπανα, κρουστά
James Wylie άλτο σαξόφωνο
Δημήτρης Πολυζωίδης βιόλα
Νίκος “Ζάμπας” Μολύβας τρομπέτα
Αθανασία Γκούβαρη μαρίμπα
Ιάσων Γερεμτζές κρουστά
Λευτέρης Μουμτζής ηλ. κιθάρα
Θύμιος Ατζακάς ηλ. κιθάρα
Ziya Tabassian τύμπανα
Θοδωρής Κίτσος λαούτο
Μιχάλης Σιγανίδης κοντραμπάσο, ακ. & ηλ. κιθάρα, tapes, ηλεκτρικό μπάσο
Το εξώφυλλο φιλοτέχνησε η Άνια Βουλούδη.
Χορηγοί επικοινωνίας: Black Duck multiplate, Louvana Δίσκοι, Music Village
Κριτικές για προηγούμενους δίσκους του Μιχάλη Σιγανίδη
«Η ποίηση της μουσικής ή η μουσική της ποίησης. Όποια κατεύθυνση και αν διαλέξετε στο ίδιο αποτέλεσμα θα καταλήξετε. Στη μουσική που αγκαλιάζει το λόγο και στο λόγο που παραδίδεται αμαχητί στη γητειά της». Audio,8/95.
«Πρόκειται για ένα εκπληκτικά δομημένο συνταίριασμα πρωτότυπων και παράγωγων μουσικών μοτίβων με ποίηση, πρόζα και ηχογραφημένα αποσπάσματα. Ένα συμπαγές ηχόδραμα». Ήχος ,5/91.
«Πρόσφοροι σε χίλιες παρερμηνείες, οι τέσσερις Θεσσαλονικείς (!) συμπυκνώνουν την υπαρξιακή θέση τους με το «θέλω να είμαι κωλόπαιδο όσο και να μ’ αγαπάς» και, με την ευκαιρία προωθούν 55 σουρεαλιστικά λεπτά αβάν- ροκ-φανκ-τζαζ-και-άλλα πολλά ηχητικό και στιχουργικό μεταρομαντισμό.
Α. Ζήλος, Αθηνόραμα 2/03.
«Το soundtrack των συνειδητών και υποσυνείδητων εικόνων της νεοελληνικής κοινωνίας μόλις κυκλοφόρησε. Προσφέρεται βορά στη φρικτή αποσπασματικότητα της τόσο «τακτοποιημένης» καθημερινής ζωής όλων μας…». Echo, 2/03
«Ο Σιγανίδης είναι ο Έλληνας δημιουργός με την, περισσότερο από όλους «οπτική» λογική, γι αυτό και τόσο συγγενική με τον κινηματογράφο και την τεχνική του. Το δε c.d., ένα – όπως πάντα- κολάζ ετερόκλητων πραγμάτων, με συνδετικούς κρίκους την ποίηση και το χιούμορ. Ακραία άβαντ γκαρντ στοιχεία δίπλα σε ρεφρέν του Μουσαφίρη, ποιήματα δίπλα σε διαφημιστικά jingle, πυρετικά κείμενα δοσμένα με τρόπο ελλειπτικό, ρυθμοί ταυτοχρόνως ράθυμοι και καταιγιστικοί». Δίφωνο, 2/03.
«Χαιρετίζω τη δημιουργία και την έκδοση του επεισοδιακού, ανατρεπτικού, αριστοφανικού και βαθύτατα στοχαστικού αυτού δίσκου, ο οποίος αν και δεν θα γνωρίσει, κατά τις προβλέψεις μου, μεγάλη εμπορική επιτυχία, θα αποτελέσει εν τούτοις ξεχωριστή στιγμή στα χρονικά της ακατάσχετης δισκοπαραγωγής των άκρων τελών του 20ου αιώνα…». Δίφωνο, Γ. Παπαδάκης, 1999.
«Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα καταιγισμό από «ακροάματα», μια «γλυπτική για τα αυτιά», για να δανειστώ τη γνωστή έκφραση του μακαρίτη Frank Zappa. Κανείς άλλος στην Ελλάδα δεν ξέρει τόσο καλά όπως ο Σιγανίδης να δένει αξεδιάλυτα τα μικρά σκουπίδια και τα μικρά διαμάντια της καθημερινότητας με την ποίηση και τη μουσική. Και να κάνει τέχνη, έτσι απλά». Μετρό, 1995.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.