Ψιτ, σε σένα μιλάω.

Που στο σχολείο γέλαγες όταν τρέχαμε στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις. Γιατί θέλαμε έναν κόσμο δίκαιο. Να, δεν πολυκαταλαβαίναμε ότι από πίσω κρύβονται οικονομικά συμφέροντα. Βλέπαμε μόνο κόσμο να πεθαίνει και κάποιους να βομβαρδίζουν χώρες.

Ναι, και σε σένα. Όταν κλείναμε τα σχολεία με κατάληψη, με αίτημα την τυρόπιτα. Ναι, φιλαράκι. Αφορμή ήταν η τυρόπιτα! Απλά γουστάραμε ένα σχολείο να εμπνέει! Και το εκπαιδευτικό σύστημα είναι μακριά νυχτωμένο από το όραμα ενός παιδιού 16 χρονών.

Φίλη, σε σένα που όταν εμείς διασκεδάζαμε στα αντιρατσιστικά φεστιβάλ, εσύ ήθελες πρώτο τραπέζι πίστα στα μπουζούκια. Τί να κάνουμε; Θέλαμε έναν κόσμο που να χωράει και κανέναν άλλον, πέραν από εσένα.

Όταν περάσαμε στα πανεπιστήμια παλέψαμε για δημόσια παιδεία. Αυτό το άρθρο 16, το περιβόητο, που καταφέραμε να κρατήσουμε μέσα από χημικά, ξύλο. Εσύ χειροκροτούσες στις Γενικές Συνελεύσεις τη ΔΑΠΑΡΑ για να μη χάσουμε τις διακοπές μας όταν κάποιοι λιώνανε σόλες για να υπερασπιστούν το δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

Ναι, και συ.  Όταν τους φίλους μου τους ψέκαζαν στα συλλαλητήρια σαν τις κατσαρίδες, περνούσαν νύχτες στη ΓΑΔΑ, κατηγορούσες ότι δεν έπρεπε να μπλέξουν. Μέχρι εκεί έφτανε η συνείδηση σου.

Εσύ, που όταν άκουγες στο διπλανό διαμέρισμα να ουρλιάζει μια γυναίκα που χτυπήθηκε, τί έκανες; Κοίταξες τη δουλειά σου! Αυτό δεν έκανες πάντα άλλωστε;

Και συ φίλε, όταν σκοτώσανε το Γρηγορόπουλο, το Φύσσα έκατσες σπίτι σου και ξεφύσηξες ένα κρίμα όπως βούλιαζες στην καναπεδάρα σου…

Ναι ρε και σε σένα! Όταν στη δουλειά με απέλυσαν, κούνησες το κεφάλι και είπες ότι είμαι αντιδραστική. Δεν έπρεπε να ξεσηκώσω και τους άλλους να κατέβουμε στις απεργίες και ας μας είχαν συρρικνώσει τα δικαιώματά μας στο μισό.

Ναι φιλενάδα, και συ,  που δεν αντιλαμβάνεσαι τι σημαίνει ισότητα, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη. Δυστυχώς, εσύ γαλουχήθηκες με το εγώ σου, να το κλείνεις σε όλες τις πτώσεις και οι υπόλοιποι στο εμείς. Μάντεψε μόνο ποιος θα νικήσει!

Φίλε μου, οι όροι άλλαξαν.

Δεν ξέρω αν θα κερδίσουμε… Σίγουρα όμως θα έχουμε ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.

Ψιτ, τώρα μιλάμε εμείς!

Αρτίνα Γκέτση

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]