Παρακολούθησα στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση με τίτλο  «Η Γυναίκα με τα Μαύρα» σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη με δύο καταπληκτικούς ερμηνευτές, το Νίκο Κουρή και τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη.

Το έργο «Η Γυναίκα με τα μαύρα» είναι μια νουβέλα φρίκης του 1983 στο ύφος ενός παραδοσιακού γοτθικού μυθιστορήματος της Σούζαν Χιλ, που επέλεξε να διασκευάσει για το θέατρο ο συγγραφέας Στίβεν Μάλατρατ κατόπιν παραγγελίας. Του ζητήθηκε να φτιάξει μια ιστορία φαντασμάτων που θα μπορούσε να παιχτεί, όχι στο κυρίως θέατρο, αλλά στο μπαρ του θεάτρου Stephen Joseph στο Σκάρμπορο της Αγγλίας με την προϋπόθεση ότι το σκηνικό και τα κοστούμια δεν θα μπορούσαν να κοστίζουν περισσότερο από £1.000, καθώς υπήρχαν αρκετά χρήματα μόνο για να πληρώσουν τέσσερις ηθοποιούς. Εκείνος πρότεινε το ανατριχιαστικό μυθιστόρημα της Hill, που είχε δημοσιευθεί λίγα χρόνια νωρίτερα, το 1983. Διασκεύασε το «The Woman in Black» (Η Γυναίκα με τα Μαύρα) ως ένα έργο μέσα σε ένα έργο, το οποίο χρειάζεται μόνο δύο ομιλούντες ηθοποιούς, και στο παρασκήνιο άλλους τέσσερις. Ο ζωντανός τρόπος γραφής, το μυστήριο και το gothic στοιχείο του έργου κρατά τον θεατή σε εγρήγορση μέχρι το τέλος. Το «The Woman in Black» είναι ένα από τα πιο δημοφιλή έργα στη βρετανική θεατρική ιστορία που παίζεται επί σειρά ετών και συνεχίζει ακόμα να παίζεται με επιτυχία στο Fortune Theatre στο West End.

Το 1989 ο Nigel Kneale έκανε μια τηλεοπτική ταινία για τη «Γυναίκα με τα Μαύρα». Το 2012 ο James Watkins γύρισε επίσης μια ταινία, προσαρμογή της ιστορίας για τον κινηματογράφο με πρωταγωνιστή τον Daniel Radcliffe.

Η παράσταση στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη ξεκινά με τους δύο ηθοποιούς να παίζουν μεταξύ πλατείας και σκηνής. Ανάμεσα στα καθίσματα υπάρχει ένας υπερυψωμένος διάδρομος, που θα εξυπηρετήσει πολλές φορές την εξέλιξη του έργου.  Πολύ δυνατή η εκκίνηση της παράστασης, ιδιαίτερα κωμική, σε ιντριγκάρει για τη συνέχεια. Τα πρόσωπα του έργου, ο Άρθουρ Κιπς και ο Ηθοποιός, θα ψάξουν να βρουν την αλήθεια για τη γυναίκα με τα μαύρα. Ο Κιπς έχει καταγράψει την ανατριχιαστική ιστορία που βίωσε σε βιβλίο. Ζητάει από τον Ηθοποιό να το επικοινωνήσει όλο αυτό μέσω της υποκριτικής τέχνης κι εκείνος τον διδάσκει πώς να το μεταφέρει επί σκηνής.

Κάθε αλληλεπίδρασή τους είναι απολαυστική. Η σκηνική συμπεριφορά του Νίκου Κουρή και του Κωνσταντίνου Ασπιώτη υπηρετεί το κλίμα και την πρόθεση του θεατρικού κειμένου, προάγει με εξαιρετική μεταδοτικότητα την εξέλιξη της ιστορίας κι επιβεβαιώνει στα μάτια μας την αισθητική πρόταση του Νικορέστη Χανιωτάκη. Τα αντικείμενα της σκηνογράφου Μαίρης Τσαγκάρη αλλάζουν ευφυώς χρήση ανάλογα τις ανάγκες της υπόθεσης. Εξαιρετική επιλογή η μαύρη κουρτίνα, την τεχνοτροπία της οποίας αναδεικνύει ο φωτισμός. Το τοπίο είναι σκοτεινό, ατμοσφαιρικό συνεπικουρούμενο από εύστοχους φωτισμούς (Λευτέρης Παυλόπουλος), από τη χρήση φακού από τους ηθοποιούς και προ-ηχογραφημένους ήχους. Καλόγουστα και στο πνεύμα της εποχής τα κοστούμια της Βασιλικής Σύρμα.

Η Γυναίκα με τα Μαύρα εμφανίζεται επί σκηνής όπως την θέλει ο μύθος, σαν φάντασμα. Τι συμβολίζει η παρουσία της μυστηριώδους γυναίκας που ακούει στο όνομα Jennet; Θα καταφέρει o Άρθουρ Κιπς να ξορκίσει τον τρόμο που στοιχειώνει τον ίδιο και το Eel Marsh House ή θα μείνει δέσμιος του παρελθόντος του;

Η παράσταση συστήνεται ανεπιφύλακτα για τους λάτρεις του είδους. Για τους υπόλοιπους την προτείνουμε, γιατί η σκηνοθεσία και η μετάφραση του έργου δημιουργούν ένα θαυμάσιο όχημα στο να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους δυο αξιόλογοι ηθοποιοί.

Μόνη μου ένσταση η ένταση των ηχητικών εφέ. Δεν προσθέτει στο μυστήριο, αντιθέτως κουράζει και καλύπτει σε στιγμές τους ηθοποιούς.

Στο χειροκρότημα μας περίμενε μια έκπληξη. Ήταν αληθινό τελικά αυτό που είδαμε ή αποκύημα της φαντασίας μας;

Ταυτότητα της παράστασης:

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης

Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Παίζουν:

Κιπς                     Νίκος Κουρής

Ηθοποιός           Κωνσταντίνος Ασπιώτης

Λίγα λόγια για το έργο:

Το βιβλίο της Σούζαν Χιλ “Η γυναίκα με τα μαύρα” κυκλοφόρησε το 1983 στην Μ. Βρετανία κι έγινε αμέσως “κλασικό”. Το 1989 παρουσιάστηκε η θεατρική προσαρμογή του Στίβεν Μάλατρατ στο West End του Λονδίνου, όπου παίζεται έως και σήμερα στο θέατρο Fortune.

Στην Ελλάδα το είδαμε το 1992-93 από τον Αλέκο Αλεξανδράκη και τον Δάνη Κατρανίδη στο θέατρο Ιλίσια. Το 2007-08, ο Δάνης Κατρανίδης το ανέβασε και πάλι με τον Γιώργο Κέντρο στο θέατρο Μέλι.

Ημέρες και Ώρες παραστάσεων

Δευτέρα και Τρίτη, 21:15

Τιμές Εισιτηρίων: 15, 12

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]