Το γεγονός των ημερών, δικαιολογημένα, δεν είναι άλλο από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ή πιο γνωστού ως Killah P., από μέλος της X.A. το βράδυ της 17ης Σεπτέμβρη, μα εμείς, ίσως για να «ελαφρύνουμε» λίγο το κλίμα, θα ασχοληθούμε με έναν άλλον αγώνα (πέραν του αντιφασιστικού) που για τους περισσότερους διαρκεί εδώ και μερικούς μήνες, μα για τους κατοίκους της Χαλκιδικής κρατάει χρόνια.
Συγκεκριμένα, ήταν 2010, ή 2009, όταν επανήλθε – στο παρασκήνιο ακόμη τότε – η ιδέα για… ξεπούλημα της περιοχής και επαναφορά στη λειτουργία των ορυχείων «χρυσού θανάτου». Κάποιους μήνες πριν ήταν, όταν η κυβέρνηση πούλησε, ή μάλλον, χάρισε την πολύτιμη γη του τρίτου ποδιού τις Χαλκιδικής σε Έλληνες και ξένους επενδυτές, με την ανοχή του Αγίου Όρους και της Εκκλησίας στους οποίους (άγνωστο γιατί) ανήκει το μεγαλύτερο μέρος εκείνης της γης. Οι επενδυτές ήρθαν υποσχόμενοι δουλειές, χρήματα και ακόμη μεγαλύτερες επενδύσεις, μα τι ήταν αυτό που έκρυψαν;
Ανεπανόρθωτες ζημιές για το περιβάλλον, αύξηση πιθανοτήτων για πρόκληση καρκίνων, άλλες αρρώστιες, μόλυνση για αρχή των κοντινών παραλιών και μακροπρόθεσμα… ποιος ξέρει ως που θα έφτανε η μόλυνση; Και φυσικά τα «μεγάλα έσοδα» ελάχιστα ξεπερνούν τα χρήματα που έφερνε ο τουρισμός μέχρι πριν λίγα χρόνια στην περιοχή και αφορούν μόνο τους εργαζόμενους στα ορυχεία. Αγρότες, ψαράδες, κάτοχοι ξενοδοχείων/ καταλυμάτων και άλλοι, θα έμεναν στο δρόμο όταν πλέον οι θέσεις στα ορυχεία θα ήταν πλήρεις. Πιθανότατα μια ματιά στο μέλλον μπορεί να σε φέρει αντιμέτωπο με κρανίου τόπο.
Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών ζουν έναν καθημερινό εμφύλιο, καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν πως η επανέναρξη εξόρυξης χρυσού είναι η λύση, μα – μάλλον ευτυχώς – ακόμη περισσότεροι είναι αυτοί που πιστεύουν πως ακόμα κι έτσι να είναι, το περιβάλλον και η υγεία αυτών και των παιδιών τους είναι πάνω απ’ όλα. Συνεχίζουν τον αγώνα, είτε με τη βοήθεια κατοίκων άλλων περιοχών, είτε μόνοι τους καθημερινά εναντίον αστυνομίας και αντίπαλων συμφερόντων (δήμος, επενδυτές κλπ.), παρ’ όλο που η εξόρυξη έχει αναβληθεί προς το παρόν, λόγω «πτώσης της τιμής του χρυσού». Οι Χαλκιδικιώτες γνωρίζουν πως αυτό δεν αποτελεί νίκη στον πόλεμο, παρά μόνο στη μάχη, γι αυτό συνεχίζουν απτόητοι να πολεμούν.
Κατά καιρούς διοργανώνονται συναυλίες, με καλλιτέχνες που κατάγονται από την περιοχή, ή είναι γνωστοί για τις πεποιθήσεις τους, είτε ακόμη απλώς είναι αγαπητοί στο κοινό της Χαλκιδικής. Μια τέτοια συναυλία διοργανώνεται και το Σάββατο, 5 του Οκτώβρη, στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στο πρώην Στρατόπεδο Παύλου Μελά, στη Σταυρούπολη.
Η συναυλία αυτή, συνέχεια της πετυχημένης συναυλίας που είχε γίνει στις αρχές του καλοκαιριού στην Ιερισσό, αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά όπλα στα χέρια των κατοίκων της Χαλκιδικής, κάτι που το επιβεβαιώνει η ανταπόκριση τόσο του κόσμου, όσο και των καλλιτεχνών που δέχονται να συμμετάσχουν χωρίς δεύτερη σκέψη, και μάλιστα, αναφέρουν όποτε τους δίνεται η ευκαιρία το πρόβλημα της περιοχής.
Ιδιαίτερης αναφοράς χρήζει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο οποίος βρίσκεται εκεί όποτε τον χρειάζεται ο κόσμος της Χαλκιδικής, ιδιαίτερα αγαπητός στους κατοίκους της και συχνός επισκέπτης της. Μαζί του όπως πάντα η σπουδαία ομάδα των μουσικών του, με… αιχμή του δόρατος τον Φώτη Σιώτα και τη Ματούλα Ζαμάνη. Το φετινό καλοκαίρι παρέα με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου περιοδεύει και η σπουδαία Μελίνα Κανά, και η συναυλία αυτή δεν αποτελεί εξαίρεση. Ακόμη, στη σκηνή θα ανέβει ο επί πολλά χρόνια συνεργάτης του προαναφερόμενου, Σωκράτης Μάλαμας, αλλά και οι Χαΐνηδες, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και ο Παύλος Παυλιδης. Μένοντας για λίγο στο Σωκράτη Μάλαμα, θα λέγαμε πως, πέραν της προσωπικής του θέλησης για συμμετοχή, αυτή η συναυλία αποτελεί και μια απάντηση σε όσους τον τελευταίο καιρό τον επικρίνουν διότι η εταιρεία με την οποία έχει συμβόλαιο δεν ενέδωσε στα δικά τους συμφέροντα.
Ο καθένας από αυτούς τους καλλιτέχνες, γνωστοί όλοι για τις απόψεις τους, θα ανέβουν στη σκηνή για μια μεγάλη συναυλία αφιερωμένη σε όσους βρίσκονται άδικα στη φυλακή, σε όσους τόλμησαν να πουν «ΌΧΙ» στο… success story της εξόρυξης χρυσού. Το ραντεβού λοιπόν δίνεται για τις 5 Οκτώβρη, στις 19:00, στο πρώην Στρατόπεδο Παύλου Μελά, στη Σταυρούπολη. Η διοργάνωση είναι υπό την αιγίδα των Επιτροπών Αγώνα Ενάντια στα Μεταλλεία Χρυσού Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης. Περισσότερες πληροφορίες θα ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες.
Σαν επίλογο θα κρατήσω ένα σημείο από μια συζήτηση που είχα με άτομο που έζησε ως παιδί την προηγούμενη εξόρυξη στη Χαλκιδική: «Περνούσαμε τα καλοκαίρια μας στη Χαλκιδική, κολυμπώντας σε μαύρο νερό και το θεωρούσαμε φυσιολογικό. Δεν ξέραμε πως αυτό θα μπορούσε να μας προκαλέσει καρκίνο ή κάτι άλλο, και είμαστε τυχεροί που τη γλιτώσαμε! Αν ξαναρχίσει η εξόρυξη πολύ φοβάμαι πως ο τόπος μας είναι καταδικασμένος».
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.